«Είναι γεγονός πως στην περίοδο 2004-2009 τα ιδεολογικά όρια
της Νέας Δημοκρατίας ήταν αδιευκρίνιστα. Η ανοησία του «μεσαίου χώρου»,
αφόπλισε ιδεολογικά την παράταξη, που έχασε μιαν ανεπανάληπτη ευκαιρία να
κυριαρχήσει στον χώρο των ιδεών. Όπως θα θυμούμαστε, οι πολίτες είχαν κουραστεί
από την διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ζητούσε την αλλαγή σε όλα τα
επίπεδα.
Αποκορύφωμα αυτής της ιδεολογικής και πολιτικής δειλίας της Νέας
Δημοκρατίας, ήταν η στάση του κράτους στα Δεκεμβριανά του 2008.Τότε η κυβέρνηση
για να μην στενοχωρήσει τους ερυθροτραμπούκους, άφησε να καταστραφούν οι
περιουσίες κάθε μορφής επιχειρηματιών.Ευτυχώς φαίνεται πως η κυβέρνηση του
Κυριάκου Μητσοτάκη έχει αντιληφθεί πως με τις συμμορίες των ερυθροτραμπούκων
δεν υπάρχει κανένα πεδίο συνεννόησης».
(Σ.Μουμτζής- liberal.gr)
«Ο κ. Μάρκου είναι
ενδοκρινολόγος, πανεπιστημιακός, βουλευτής, πρόεδρος και αγωνιστής. Τον άκουσα
προχθές το μεσημέρι στον ΣΚΑΪ. Είπε ότι καλώς έπραξαν όσοι έκοψαν με κόφτη το
λουκέτο στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, ότι τα «αιώνια παιδιά» πίνουν λίγο παραπάνω
εξ ου και τα άδεια μπουκάλια στον χώρο μελέτης και έρευνας στο υπόγειο, ότι η
αστυνομία δεν βρήκε μολότοφ και ότι το πανεπιστήμιο ανήκει στην πανεπιστημιακή
κοινότητα, τους πανεπιστημιακούς, τους φοιτητές και τους εργαζόμενους.
Οπως οι
δρόμοι ανήκουν στους αυτοκινητιστές, οπότε δικαιολογημένα παρκάρουν όπου τους
κατέβει και κλείνουν τη ΛΕΑ. Το πανεπιστήμιο ανήκει στην Ελληνική Δημοκρατία,
κοινώς στο Δημόσιο, και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να το θεωρεί ιδιοκτησία
του, ακόμη κι αν έχει περάσει μια ζωή για να το υπηρετεί. Ο κ. Μάρκου απλώς
αποκάλυψε τον τρόπο με τον οποίον αντιμετωπίζει το Δημόσιο το βαθύ κράτος, το
οποίο εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ».
«Του
1973 ήταν άμεσα συνδεδεμένο με τα κεντρικά πολιτικά ζητήματα της εποχής
(δικτατορία, άνοιγμα Παπαδόπουλου με τον Μαρκεζίνη, πολιτικό μέλλον της χώρας).
Αντίθετα, σήμερα, τα συνθήματα δείχνουν πόσο μακριά από τα κρίσιμα κεντρικά
ζητήματα της χώρας βρίσκεται το φοιτητικό κίνημα».
(Κ.
Καραλής-protagon )
«Τι
αριστερό έκαναν όσο κυβερνούσαν; Ούτε διένειμαν πλούτο ούτε βελτίωσαν την
Εκπαίδευση ούτε και απελευθέρωσαν τους πολίτες από τις χρόνιες δεσμεύσεις τους
από την γραφειοκρατία και τον συγκεντρωτισμό.Και τώρα, πάλι πρώτοι και
καλύτεροι στην πορεία του Πολυτεχνείου, για να ξαναπαίξουν την ίδια κωμωδία
στους δρόμους.
Αυτή η υπερβατική αίσθηση του γελοίου δεν έχει μόνο πολιτικές
προεκτάσεις. Είναι επώδυνη για όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού βίου, αφού
συνηθίζουμε να ζούμε, χωρίς μέτρο, στη γελοιότητα! Την θεωρούμε πλέον
φυσιολογική και επομένως, αν κάποια στιγμή μας λείψει, θα σπεύσουμε να την
αναζητήσουμε».
(Α.Ζαμπούκας
–liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου