Απόψεις...

@ Ερωτηθείς για την «αδικία» μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, όπου οι υπάλληλοι πληρώνονται ολόκληρο το μισθό τους, ενώ στον ιδιωτικό τομέα 800 ευρώ για 1,5 μήνα, απάντησε, ότι «δέχομαι, ότι υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση, αλλά τι θα προτείνατε; Δεν είναι το ίδιο πράγμα. Αν είχαμε περισσότερα, θα δίναμε πάνω από 800 ευρώ. Δε χρειάζονται κοινωνικοί αυτοματισμοί την περίοδο αυτή. Ούτως ή άλλως ο μισθός του δημοσίου και ο ιδιωτικός, δεν είναι ίδιος και αυτό ίσχυε πριν την κρίση», σημείωσε ο κ.Γεωργιάδης.

Πόσες αντιφάσεις μετράς στην παραπάνω δήλωση; Πόσες ευκαιρίες είχε ο δημσιογράφος να τον στριμώξει πραγματικά, αν η δημοσιογραφία στην Ελλάδα δεν ήταν κατευθυνόμενη; Υπάρχει κανένας που νομίζει ακόμα πως η ΝΔ θα κάνει μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο;

@Κοίτα να δεις που όλα γινόντουσαν από το διαδίκτυο, αλλά έπρεπε να έρθει ο κορονοϊός για να το καταλάβουμε! Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να παρουσιάζω από το 2012 το παράδειγμα της Εσθονίας. "Δεν γίνονται αυτά στην Ελλάδα" έλεγαν οι του "εφικτού".

@ O νόμος για τις προεκλογικές δαπάνες είναι βλακώδης και ανεφάρμοστος. Αντί να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από έναν σαφή και απλό (κάνε όσες δαπάνες θες, αρκεί να φαίνεται η πηγή των χρημάτων) οι γαλαζαίοι μεταρρυθμιστές της πλάκας σβήνουν πρόστιμα, ενώ συνεχίζουν να διατηρούν τον βλακώδη και ανεφάρμοστο νόμο, που θα προκαλέσει επιβολή νέων προστίμων, τα οποία επίσης θα σβήσουν διαιωνίζοντας ένα απαράδεκτο καθεστώς πελατειακών εκδουλεύσεων και κρατικού φασισμού.

@Η κλασική αριστερή συνταγή: ξεσκίζουμε τον ιδιωτικό τομέα στη φορολογία για να έχουμε λεφτά να πουλάμε "θέσεις απασχόλησης" και να εισπράττουμε ψηφαλάκια. Το να μειώσει τη φορολογία ώστε να δημιουργηθούν επιχειρήσεις που θα προσλάβουν τους άνεργους ή οι ίδιοι οι άνεργοι να μπορούν να ξεκινήσουν κάποια δουλειά, ούτε πού το σκέφτεται ο κύριος Τάκης. Άπαξ Κνίτης, διά παντός Κνίτης. Τελικά τον Ιούλιο δεν άλλαξε η κυβέρνηση. Έγινε, απλώς, ανασχηματισμός: Τον ΣΥΡΙΖΑ με αμπέχωνο διαδέχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ με γραβάτες. 

                                                             (Θ.Τζήμερος-Δημιουργία ξανά)