Μεταλλωρύχοι... πράκτορες

"Στη χώρα που η ανεργία έχει χτυπήσει κόκκινο, στη χώρα που δεν παράγει τίποτε, στη χώρα που όλοι μιλάνε για αξιοποίηση του υπεδάφους, το να αναγκάζονται οι εργαζόμενοι να κατέβουν από τη Χαλκιδική για να ζητήσουν το αυτονόητο: το δικαίωμα στην εργασία που ήδη έχουν, είναι το άκρο άωτο της διαστροφής,το έσχατο σημείο παράνοιας. Υπογραμμίζω ότι το ΣτΕ, γνωστό για την αυστηρότητά του σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, 3 φορές έχει κρίνει ότι η επένδυση πληροί τους περιβαλλοντικούς όρους και πρέπει να συνεχιστεί" [...]                                               

                                                                              Θ.Τζήμερος

 
"Τέσσερις χιλιάδες άνθρωποι, χθες, διαδήλωσαν στην Αθήνα για το δικαίωμά τους στην εργασία. Ηταν μεταλλωρύχοι από τις Σκουριές με τις οικογένειές τους. Η εμφυλιοπολεμική ατμόσφαιρα στην περιοχή έχει πάρει διαστάσεις, η προεκλογική απειλή της κυβέρνησης να βάλει «λουκέτο» στα μεταλλεία στις Σκουριές δεν έχει ανακληθεί, η Eldorado Gold έχει προειδοποιήσει ότι θα αποχωρήσει από την επένδυση, με χρονικό ορίζοντα την 28η Απριλίου. Ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, περιορίστηκε να πει πως το υπουργείο θα τηρήσει τη νομιμότητα και ότι δεν δέχεται εκβιασμούς μέχρι να ολοκληρωθούν οι έλεγχοι από τους επιθεωρητές περιβάλλοντος.

Για το τι συμβαίνει στη Χαλκιδική έχουν γραφτεί πολλά, εκτεταμένα ρεπορτάζ και απόψεις.

Εμείς θα περιοριστούμε στη χθεσινή μέρα, σε δηλώσεις των διαδηλωτών στα τηλεοπτικά συνεργεία. Ολοι με τα πρόσωπα στραμμένα στον φακό, αναφέροντας όνομα και επώνυμο. «Είμαστε σε μια εταιρεία, σε μια επένδυση που βρίσκεται στην πλήρη ανάπτυξή της, δουλεύει 2.000 κόσμος, τους βλέπετε όλους εδώ, αγωνιούν για το αύριο, αγωνιούν για τη συνέχιση της δουλειάς τους, αγωνιούν για την καθημερινότητα και το μεροκάματό τους», είπε ένας εξ αυτών.

Παρακάμπτουμε τις αντιπαραθέσεις βουλευτών –το θέμα είναι ούτως ή άλλως πρόσφορο για πολιτική εκμετάλλευση– και μένουμε στην ανάγκη των εργαζομένων, σε μια χώρα με πάνω από 25% ανεργία και μηδενική ανάπτυξη, να συντηρήσουν τις δουλειές τους. Να υπενθυμίσουμε ότι στην Ελλάδα της κρίσης, ο ιδιωτικός τομέας μετράει πάνω ένα εκατομμύριο ανέργους. Να υποθέσουμε, επίσης, ότι αν δεν επρόκειτο για ιδιωτική επένδυση στις Σκουριές αλλά εργοδότης ήταν το ελληνικό Δημόσιο, ρουθούνι δεν θα είχε ανοίξει.

Ετερος διαδηλωτής και μέλος του δημοτικού συμβουλίου (αν δεν κάνω λάθος) διευκρίνισε, μετ’ επιτάσεως, ότι δεν είναι οι κάτοικοι των Σκουριών που αντιδρούν αλλά άλλης περιοχής, που απέχει 40 χλμ. από τα μεταλλεία και πως οι κουκουλοφόροι δεν είναι μόνον ντόπιοι· ενισχύονται και από άλλες «επαναστατημένες» περιοχές της χώρας (βλέπε Κερατέα)." [...]


 (Απόσπασμα άρθρου της Μ.Κατσουνάκη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Στη  συνέντευξη τύπου των εργαζομένων που πραγματοποιήθηκε στο Εργατικό Κέντρο Αθηνών, όλοι οι ομιλητές κατήγγειλαν την στάση της κυβέρνησης απέναντι στους εργαζόμενους μεταλλωρύχους, ιδιαίτερα μετά την χθεσινή μεγαλειώδη συγκέντρωσή τους. Συγκεκριμένα ανέφεραν ότι η κυβέρνηση στοχοποιεί εργαζόμενους, τους ενοχοποιεί ακόμα και για το αυτονόητο δικαίωμα στην εργασία και δεν τους σέβεται, όταν θεωρεί πως μια τέτοια απίστευτη σε όγκο και παλμό πορεία όπως η η χθεσινή είναι κατευθυνόμενη από μια εταιρεία.