αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Επικίνδυνα παιχνίδια με την υγεία και την ασφάλεια των φοιτητών...

Φοιτητές του Πανεπιστημίου  μάς ενημέρωσαν ότι στον χώρο του εστιατορίου του Πανεπιστημίου (Λέσχης), υπάρχουν άτομα τα οποία περιμένουν να τελειώσουν οι ίδιοι το φαγητό τους ώστε να πάρουν τα περισσεύματα από τους δίσκους για να ταΐσουν με αυτά τα αδέσποτα. Κι αυτό γίνεται ΕΝΤΟΣ του χώρου εστίασης!

Επειδή αυτό είναι κάτι πρωτάκουστο που δεν έχει να κάνει με φιλοζωία κτλ.

Επειδή συμβαίνει εδώ και αρκετό καιρό στη Λέσχη του Πανεπιστημίου…

Επειδή οι συνθήκες υγιεινής, ειδικά για χώρους που εξυπηρετούν χιλιάδες άτομα καθημερινά πρέπει να είναι οι κατάλληλες και οι προβλεπόμενες από την Νομοθεσία.

Επειδή ο χώρος της Πανεπιστημιούπολης έχει καταντήσει χώρος εγκατάλειψης αδέσποτων καθώς δεκάδες σκυλιά σε αγέλες (ίσως και πάνω από 100!) κυκλοφορούν ελεύθερα με θύματα αρκετούς φοιτητές ως τώρα.

Επειδή η λέξη φιλοζωία στην πόλη μας σημαίνει ότι στην πρώτη ευκαιρία εγκαταλείπω το ζώο… και μην  με είδατε.

 Επειδή, παρότι ο νόμος προβλέπει ηλεκτρονική σήμανση με τσιπάκι ώστε να γίνεται γνωστός ο ιδιοκτήτης του, αυτό δεν εφαρμόζεται ούτε και ελέγχεται από τους αρμόδιους φορείς.

Επειδή το να έχεις ζώο δεν συνεπάγεται μόνο δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις.

Πριν γίνουμε, λοιπόν, βούκινο διεθνώς και πάρει το θέμα διαστάσεις, οι υπεύθυνοι φορείς (ο νέος πρύτανης, οι κοσμήτορες των σχολών, η Διεύθυνση υγειονομικού Ελέγχου της Περιφέρειας κτλ.) θα πρέπει να δώσουν άμεσα την αρμόζουσα σημασία και να δουν τι θα κάνουν, ώστε και οι φοιτητές να τρώνε ανθρώπινα αλλά και να κυκλοφορούν χωρίς φόβο στην έκταση της (υποφωτισμένης και σκοτεινής) Πανεπιστημιούπολης, κάτι που τώρα δεν μπορούν να κάνουν. Γιατί πώς να το κάνουμε...


Το Πανεπιστήμιο κρατάει την πόλη όρθια, αλλά η πόλη δεν έχει καταφέρει επί πέντε δεκαετίες τώρα ούτε ασφαλή πρόσβαση να προσφέρει  στους χιλιάδες φοιτητές (στις μελέτες βρίσκεται ακόμη η λεωφόρος Νιάρχου),  ούτε έναν -μικρό έστω- ποδηλατόδρομο να τους ασφαλτοστρώσει (δίπλα στον υπάρχοντα δρόμο), ούτε επαρκή αστική συγκοινωνία να τους παρέχει (σαν σαρδέλες στοιβάζονται καθημερινά και στις 11.οο το βράδυ, τέλος).

Τώρα δεν μπορούν να κυκλοφορούν και με ασφάλεια ούτε εντός του χώρου των σπουδών τους!   
Μόλις χθεσινή ήταν η είδηση για την επίθεση αγέλης σκύλων σε περιπατητή στη Θεσσαλονίκη που από καθαρή τύχη δεν έχασε τη ζωή του όταν του επιτέθηκαν αδέσποτα τα οποία παράνομα είχαν μαζέψει κάποιοι σε "αυτοσχέδιο" καταφύγιο.

Στις φωτογραφίες- αδέσποτα μέσα και έξω από τη Λέσχη φαγητού...






                          

                             Τα τάπερ με τα περισσεύματα μαζεύονται με την ώρα του φαγητού  



                                        Ο τυχερός- άτυχος περιπατητής στη Θεσσαλονίκη


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...