Μιζέρια..

O καιρός ανέλπιστα καλός για την εποχή, τέλος Νοέμβρη και ο ήλιος καίει λες κι είναι καλοκαίρι. Σάββατο μεσημέρι και η Ανεξαρτησίας με αισθητά λίγο κόσμο. Περπατώντας την νιώθεις ότι η οδός αυτή θα έπρεπε να είχε πεζοδρομηθεί από καιρό. Λίγο πιο πάνω, στην πλατεία, βλέπεις ένα κέντρο στεγνό, χωρίς κόσμο που χαίρεται τη μέρα του. Παντού αυτοκίνητα. Λες κι η πόλη αυτή θέλει να δείξει παντού πόσο άσχημη  μπορεί να γίνεται.

Φαντάζεται κανείς τον κόσμο να κυκλοφορεί ανέμελα ανάμεσα σε μαγαζιά με τραπεζάκια έξω, να ψωνίζει  με την άνεσή του, παιδιά να παίζουν, παγκάκια, λουλούδια, μαγαζάτορες ευχαριστημένους. Όσες πόλεις το έκαναν βουλιάζουν από κόσμο. Πιο κοντινό μας παράδειγμα η 'Αρτα. Αιώνες μπροστά από το ξεπερασμένο μοντέλο ανάπτυξης της δικής μας πόλης. Μιας πόλης που έχει την "'Οαση" κλειστή για χρόνια, τα "Λιθαρίτσια" ένα πάρκο- μπαλκόνι της πόλης, με ηλιοφάνεια όλη μέρα να είναι πάρκιγκ  αυτοκινήτων, το "Γιαννιώτικο σαλόνι" κλειστό καιρό τώρα. 

'Εναν αιώνα μετά την απελευθέρωση και τα Γιάννενα συνεχίζουν με παρωχημένες ιδέες και με τη συνταγή της "Σχολής Φίλιου" την πορεία τους προς τη μιζέρια χωρίς ιδέες, μεράκι, αγάπη για τον  τόπο.

Ανεξαρτησίας.Θα ήταν ένας τέλειος πεζόδρομος.

Λιθαρίτσια. Θα ήταν ένα τέλειο λαϊκό καφενείο με τραπεζάκια έξω και παιδιά να παίζουν.

  

 Αυτοκίνητα παντού, καλά κρυμμένα.

 

'Aρτα 1. Η πόλη που διδάσκει πολιτισμό.

 

'Αρτα2. Πραγματικοί πεζόδρομοι. 

                                           'Αρτα3 . Η έξοδος σε άλλη διάσταση.

         Παλιά Γιάννενα..                                                                            (Photo : giannena-e.gr)