Απόψεις...

 

«Για να γίνει ένα τόσο τραγικό δυστύχημα δεν φθάνει η ασυνειδησία ή η ανικανότητα μόνο ενός ανθρώπου. Το είδαμε στο Μάτι: τον περίφημο «κρατικό μηχανισμό» που δεν λειτούργησε τον αποτελούσαν ανεύθυνα όντα. Για ακόμη μία φορά ανακαλύπτουμε πως το βαθύ κράτος πάσχει από ανοσία απέναντι στο αίσθημα της ευθύνης που αντιστοιχεί στον καθένα μας. Αφού ήξεραν οι διαχειριστές του δικτύου την άθλια κατάστασή του θα έπρεπε να επιλέγουν με ακόμη αυστηρότερα κριτήρια το ανθρώπινο δυναμικό τους. 

Πόσοι άλλοι, σαν τον μοιραίο σταθμάρχη, κατέχουν θέση ευθύνης την οποία είναι ανίκανοι να αναλάβουν; Και όχι μόνο στον ΟΣΕ. Κάθε χρόνο συμπολίτες μας θρηνούν θύματα σε τροχαία περισσότερα από τα θύματα του τραγικού δυστυχήματος. Δεν φταίνε ούτε οι λαμαρίνες ούτε το οδόστρωμα. Φταίει η ασυνειδησία ή η ανικανότητα των οδηγών. Και η απουσία της Τροχαίας. Ο εκσυγχρονισμός των μέσων δεν καταργεί ούτε την ευσυνειδησία ούτε την ατομική ευθύνη».

                                                      (Τ.Θεοδωρόπουλος- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Διαλέγετε και παίρνετε! Η κυβέρνηση, ο σταθμάρχης, το πολιτικό σύστημα, οι συνδικαλιστές, η τρόικα, οι Ιταλοί, ο καπιταλισμός! Ολα έχουν ειπωθεί και όλα έχουν ακουστεί, ενώ ακόμη μετράμε και θρηνούμε τους νεκρούς. Ο καθένας από την οπτική του αποδίδει τις ευθύνες και όλοι μαζί δημιουργούν μια συγκεχυμένη εικόνα, καθώς το πλαίσιό της διαρκώς μεγαλώνει. Από έναν άνθρωπο που αναγνώρισε το εγκληματικό λάθος του καταλήγουμε σε ένα κοινωνικό σύστημα. Αγανάκτηση; Ελλειψη ευθυκρισίας; Ιδεολογικός φανατισμός; Ολα μαζί και το καθένα μόνο του. Πάντως η μόνη χειροπιαστή και αναγνωρισμένη ευθύνη είναι αυτή του σταθμάρχη. 

Σε κάποιους δεν βολεύει το ανθρώπινο λάθος. Το προσπερνούν και ψάχνοντας κάποια βαθύτερα αίτια χάνονται σε ένα δάσος πολλαπλών ευθυνών, γιατί πάντα σε μια τραγωδία, εκτός από τη βασική αιτία, υπάρχουν και άλλες που ανήκουν όμως στη σφαίρα του υποθετικού λόγου. «Αν γινόταν εκείνο, αν γινόταν το άλλο». Δεν έγινε ούτε εκείνο ούτε το άλλο, αλλά η βασική ευθύνη γι’ αυτό που έγινε παραμένει σε ένα πρόσωπο στην περίπτωση της τραγωδίας των Τεμπών. 

Στο ναυάγιο του «Σάμινα» ο πλοίαρχος έβλεπε ποδοσφαιρικό αγώνα, ενώ στην άλλη τραγωδία« των Τεμπών τα κόντρα πλακέ δεν ήταν σφικτοδεμένα στην καρότσα του φορτηγού. Αν ψάξουμε στην ιστορία των πολύνεκρων δυστυχημάτων, θα βρούμε πολλές περιπτώσεις όπου την αποκλειστική ευθύνη την έφερε ένας μοιραίος άνθρωπος.Και οι πολιτικές ευθύνες; Υπάρχουν, αναλήφθηκαν και θα φανεί αν θα επηρεάσουν τις εξελίξεις».

                                                                            (Σ.Μουμτζής- liberal.gr)

«Σε ένα από τα ρεπορτάζ του Guardian για το δυστύχημα στα Τέμπη, γίνεται αναφορά σε ένα άλλο δυστύχημα με τρένο, το οποίο συνέβη στη Γερμανία, το όχι και τόσο μακρινό 2016. Οι ομοιότητες είναι πράγματι ανατριχιαστικές. Είχαν συγκρουστεί δύο τρένα στο Bad Aibling της Βαυαρίας, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 11 άνθρωποι, να τραυματιστούν σοβαρά 24 και ελαφρότερα 61. Ο υπεύθυνος για την κυκλοφορία των τρένων έπαιζε βιντεοπαιχνίδια στο κινητό του (!) κι είχε δώσει λάθος οδηγίες στους μηχανοδηγούς. Όταν το κατάλαβε επιχείρησε να στείλει διορθωτικό σήμα, μπέρδεψε όμως τους κωδικούς κι έτσι δεν κατάφερε να αποτρέψει τη σύγκρουση! 

Στη δίκη, σύμφωνα με όσα έχουν γραφεί, ο Γερμανός σιδηροδρομικός έδειξε μεταμέλεια, αρνήθηκε όμως να απαντήσει πόσο απορροφημένος ήταν από το παιχνίδι. Τελικά καταδικάστηκε σε 3,5 χρόνια φυλακή και αφέθηκε ελεύθερος αφού εξέτισε τα 2/3 της ποινής του. Δεν χρειάζεται να είσαι νεοφιλελεύθερος για να καταλάβεις ότι ο ΟΣΕ για τόσα χρόνια υπήρξε καταφύγιο κομματισμού και ρουσφετιού, ούτε να είσαι αθεράπευτος κρατιστής για να καταλάβεις ότι η πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ήταν μια από τις πιο αποτυχημένες ιδιωτικοποιήσεις. 

Δεν είναι όμως αυτό το θέμα, κι όσο κι αν βολεύει κάποιους, είναι αποπροσανατολισμός από τα πραγματικά προβλήματα. Αν μείνουμε σε αυτό όμως, στην πραγματικότητα δεν θα έχουμε πάρει το μάθημά μας. Το δυστύχημα το προκάλεσε το ανθρώπινο λάθος. Κι όσο κι αν η τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει, σε όλα τα συστήματα, ο ανθρώπινος παράγοντας είναι η τελική εξασφάλιση. Αν αύριο ξανακλέψουν τους αισθητήρες για να πουλήσουν τα σίδερα, το σύστημα θα είναι και πάλι τυφλό».

                                                                           (Π. Καψής-ΑΤΗensvoice)