Απόψεις...

@ Εθνικό Φρόνημα & Φιλοπατρία το 2023

Πρόκειται για τις πιο συκοφαντημένες έννοιες της μεταπολίτευσης. Έχουν ταυτιστεί με τον μισαλλόδοξο εθνικισμό, με την ακροδεξιά, με την προγονολατρία, με τη γραφικότητα. Όμως, το εθνικό φρόνημα και η φιλοπατρία είναι τα στοιχεία που προσδίδουν στίγμα στην ύπαρξή μας και την κάνουν αναγνωρίσιμη στον υπόλοιπο κόσμο. Το να έχεις συνείδηση της ιστορικής σου συνέχειας, το να αισθάνεσαι φορέας αξιών, ιδεών και πολιτισμού αιώνων δεν είναι οπισθοδρομικό. Αντιθέτως, είναι εφαλτήριο προόδου, ατομικής και κοινωνικής, είναι η κατάθεσή μας στην τράπεζα του μέλλοντος.

Τον όρκο των Αθηναίων Εφήβων «την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω» δεν τον αντιλαμβανόμαστε μόνο στη γεωγραφική του διάσταση. Η πατρίδα «ελαττώνεται» όταν ο πληθυσμός της φθίνει, όταν το ΑΕΠ της συρρικνώνεται όταν τα καλύτερα μυαλά της αναζητούν αλλού προοπτική ευημερίας, όταν το ειδικό της βάρος στην γεωπολιτική σκακιέρα μειώνεται, όταν εξαρτάται από δανεικά για να επιβιώσει, όταν δεν είναι «σεβαστή εις τους φίλους και τρομερά διά τους εχθρούς».

Θέλουμε η χώρα μας να αποκτήσει ξανά υγεία: πολιτική και κοινωνική. Η κρίση που βιώνουμε είναι πρωτίστως ηθική. Ζούμε, εδώ και δεκαετίες, σε ένα σύστημα αντεστραμμένων αξιών, στο οποίο όλα τα μεγέθη σταθμίζονται με βάση το πολιτικό κόστος, και η εφαρμογή αλλά και η ψήφιση των νόμων εξαρτώνται από το κομματικό συμφέρον. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον γενικευμένης θεσμικής ανομίας, όλες οι άλλες κρίσεις (οικονομική, πολιτισμική, κοινωνική, διοικητική) είναι φυσική νομοτέλεια. 

Το πολιτικό προσωπικό της χώρας αποτελούμενο από καριερίστες πολιτικούς, χωρίς εργασιακή εμπειρία στην πραγματική οικονομία, παιδιά του κομματικού σωλήνα, διαδρομιστές των κομματικών γραφείων και “ηγέτες” κληρονομικώ δικαιώματι, αποδεικνύεται ανεπαρκές για να αντιμετωπίσει την παρακμή, στην οποία το ίδιο συνετέλεσε.

Ζητάμε να μας δώσετε τη θεσμική δυνατότητα να βάλουμε τα θεμέλια της νέας Ελλάδας, αυτής που θα απελευθερώσει τη δημιουργικότητα του Έλληνα από την ασφυκτική επιτήρηση του κρατισμού, θα του προσφέρει ένα περιβάλλον ευνομίας, ευταξίας, αξιοκρατίας και σταθερότητας και θα του επιτρέψει να προκόψει στη χώρα του. 

Μας ενδιαφέρουν όχι οι επόμενες εκλογές, αλλά οι επόμενες γενιές. Γι΄ αυτές αγωνιζόμαστε, γι' αυτές ζητάμε την ψήφο σας. Αυτός ο αγώνας είναι, για την ΕΘΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ο ελάχιστος φόρος τιμής που μπορούμε να αποδώσουμε στους ήρωες του 1821. Μας παρέδωσαν μια χώρα ελεύθερη. Είναι καιρός να ξαναγίνει σημαντική. Εκείνοι της προσέφεραν το αίμα τους. Εμείς δεν αξίζει να της προσφέρουμε λίγο χρόνο;

@ Οι καιροί απαιτούν θυελλώδεις, σαρωτικές πρωτοβουλίες κάθαρσης, αυστηρής τιμωρίας, μεταρρυθμίσεων, ανατροπής, συγκρούσεων με τις παρακμιακές και τελικά δολοφονικές συμφύσεις του κράτους με την αριστερίλα, τον κρατισμό και τον τυχοδιωκτισμό της. Αν η Ν.Δ. τα έκανε αυτά, δεν θα υπήρχε κανένα δίλημμα, ούτε εμείς θα ασχολιόμασταν με την πολιτική. Τώρα, όμως, το δίλημμα είναι ένα: παρακμή ή αναγέννηση; 

@ Η αξιολόγηση, σε ένα Δημόσιο που ουδέποτε την εφάρμοσε και δεν την αποδέχεται ως κουλτούρα, είναι ένα ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ project. Όμως, αυτή ακριβώς τη συζήτηση πρέπει να κάνουμε: πώς θα εφαρμοσθεί. Όχι αν θα εφαρμοσθεί. Αυτό το άρθρο μου είναι του 2013, όταν ο σημερινός πρωθυπουργός αυτοχαρακτηριζόταν ως ο "Υπουργός της Αξιολόγησης". 

Το μόνο που έκανε ήταν να απολύσει τις καθαρίστριες, που αργότερα προσελήφθησαν με δικαστική απόφαση και προήχθησαν σε... γραμματείς δικαστηρίων. Πάλι καλά που δεν έγιναν σταθμάρχες του ΟΣΕ. 10 χρόνια χάθηκαν χωρίς ίχνος αξιολόγησης. Πόσα νομίζετε ότι θα χαθούν ακόμα μέχρι να αρχίσει να λειτουργεί η κοινή λογική;

                                                               (Θ.Τζήμερος- Εθνική Δημιουργία)