«Στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων σταδιακά διαμορφώθηκε στην Ελλάδα ένας νέος ανθρωπότυπος, τον οποίο αποκαλούμε συμβατικά «αντισυστημικό». Ο ανθρωπότυπος αυτός πίστευε ακράδαντα ότι την κρίση στην Ελλάδα την έφεραν τα μνημόνια και αποκήρυσσε μετά βδελυγμίας το πασιφανές πλέον ότι η κρίση έφερε τα μνημόνια. Στη συνέχεια, στην πύκνωση του πολιτικού χρόνου της τελευταίας δεκαετίας, υπέστη διαδοχικές μεταλλάξεις, ως χαμαιλέων.
Ενδεικτικά, μερικές από αυτές τις μεταλλάξεις είναι η άρνηση της ύπαρξης του κορωνοϊού, η άρνηση της αποτελεσματικότητας και της χρησιμότητας των εμβολίων, η υποστήριξη της Ρωσίας, όπως και του Πούτιν, η δικαιολόγηση της εισβολής στην Ουκρανία, ο ακραίος αντιδυτικισμός και αντιαμερικανισμός, η πολιτικοποίηση κάθε κοινωνικού ζητήματος ή προβλήματος, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση τις αστείες καταγγελίες για τσιμεντοποίηση της Ακρόπολης.
Ολα αυτά με ένα περίβλημα θεωριών συνωμοσίας
και συνωμοσιολογίας που, πέραν όλων των άλλων, υποστηρίζουν ότι οι επάρατοι
ξένοι επιβουλεύονται τη χώρα αυτή στην οποία ζει ένας περιούσιος λαός.Εχω
υποστηρίξει ότι αυτός ο ανθρωπότυπος είναι περίπου το ένα τρίτο των κατοίκων
αυτής της χώρας, με τα υπόλοιπα δύο τρίτα να κατανέμονται ισομερώς ανάμεσα σε
εχέφρονες και αμφιρρέποντες».
(Π.Παπασαραντόπουλος –Metarythmisi.gr)
«Το τελευταίο διάστημα, όλες οι κερκίδες των οργανωμένων ένιωσαν την ανάγκη να εκφράσουν την οργή τους για την τραγωδία των Τεμπών, αναρτώντας πανό στα οποία περισσεύει το ισοπεδωτικό υβρεολόγιο κατά των πολιτικών, των δημοσιογράφων και όποιων άλλων μπήκαν στο στόχαστρο (μεταξύ άλλων, οι μασόνοι...).
Τα πανό φτιάχνονται και αναρτώνται από λίγους, εκ των πραγμάτων δεν εκφράζουν τους πάντες. Οι σύνδεσμοι των οργανωμένων από τη φύση τους έχουν περιορισμένο βεληνεκές (δεν είναι λέσχες προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου), θα εκφραστούν υβριστικά και ισοπεδωτικά, θα πλειοδοτήσουν σε λαϊκισμό και μηδενισμό, θα υπάρξουν χυδαία συνθήματα, ακόμα και έκφραση μίας QAnon λογικής α λα ελληνικά.
Πειράζει; Ναι, πολύ. Διότι, με τη βοήθεια της διάχυσης της εικόνας από τα social media, πέφτει νερό στο μύλο μίας αντιπολιτικής, αντικοινοβουλευτικής, αντιθεσμικής λογικής, ένα δηλητηριώδες τσουβάλιασμα, που όποτε συνέβη (και συνέβη πολύ πρόσφατα), μόνο σε καλό δεν βγήκε.
Όταν βλέπεις ότι πάνω σε μία τραγωδία (για την οποία όλα πρέπει να
ειπωθούν, τίποτα να μην μείνει ανεξιχνίαστο, να γίνουν άμεσα όσα δεν είχαν
γίνει) οικοδομείται μία αντικοινοβουλευτική κουλτούρα, όταν παρατηρείς λογής
επιτήδειους (και χρήσιμους ηλίθιους) να σπεύδουν να εκμεταλλευτούν ιδιοτελώς
αυτή τη ρηγμάτωση, πρέπει να μιλήσεις - ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται».
(Λ.Βελιδάκης - ΑΤΗensvoice)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου