«Μόνο έκπληξη δεν αποτελεί η ανακοίνωση μιας φοιτητικής παράταξης με το όνομα ΕΑΑΚ της Φιλοσοφικής Σχολής, η οποία ευθέως απειλεί την πρόεδρο του τμήματος Πολιτικής Φιλοσοφίας κυρία Βάνα Νικολαϊδου - Κυριανίδου, γιατί είχε το «θράσος» να έχει άλλη άποψη για κάποιο γεγονός. Δεν είναι η πρώτη φορά που η πανεπιστημιακή αυτή δασκάλα, η οποία ξεχωρίζει για το μεράκι και το ζήλο, την αφοσίωση και την επιμονή της στην επιστήμη και στα δημοκρατικά ιδεώδη, όπως αρμόζει σε κάθε ένα που έταξε τη ζωή του στη γνώση και την αλήθεια, να γίνεται στόχος απαράδεκτων, αντιδημοκρατικών και ολοκληρωτικών επιθέσεων που θυμίζουν την νεανική χιτλερική οργάνωση στη δεκαετία του 1930.
Η εν λόγω παράταξη - συμμορία, έχει διακριθεί για τη βία που ασκεί σε καθηγητές και φοιτητές, εν ονόματι μιας «επαναστατικής πρωτοπορίας» μέσα στα ελληνικά ΑΕΙ, παραβιάζοντας όχι μόνο το νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, αλλά και τον μισό Ποινικό Κώδικα. Πρόκειται για μία ακόμη μορφή της «κόκκινης βίας» που μαστίζει ορισμένους θύλακες της ελληνικής κοινωνίας, με τις ευλογίες κομματικών οργανισμών και την παράξενη ανοχή της επίσημης πολιτείας.
Βλέπουμε καθημερινά να καταλαμβάνονται δημόσια κτίρια, να ασκείται βία σε δημόσιους λειτουργούς, αλλά και νέα παιδιά που δεν θέλουν να παίξουν το «παιχνίδι της επαναστατικής γυμναστικής», να καταστρέφονται και να ληστεύονται δημόσια εργαστήρια με πανάκριβο εξοπλισμό και κάτι περίεργες διαδρομές με κυκλώματα του κοινού ποινικού δικαίου, όπως απέδειξε η περίπτωση της κατάληψης των φοιτητικών εστιών του ΕΚΠΑ από συμμορίες που διακινούσαν ναρκωτικά, όπλα και συμμετείχαν σε ληστείες.
Το ζοφερό αυτό κλίμα, δεν είναι κάτι καινούργιο, δημιουργήθηκε σταδιακά στην πάροδο των χρόνων. Η πολιτεία ανήμπορη (;) φοβούμενη το πολιτικό κόστος δεν κάνει τίποτα. Η αντιπολίτευση το θεωρεί βούτυρο στο ψωμί της, φωνάζοντας πως κάθε προσπάθεια αποκατάστασης της νομιμότητας, θέτει σε κίνδυνο την ελευθερία στα πανεπιστήμια. Ελευθερία των συμμοριών που παρανομούν; Ελευθερία για τους τρομοκράτες των άλλων; Ελευθερία για την ασυδοσία της αριστερής βίας;
Στο μεταξύ, το ελληνικό, δημόσιο πανεπιστήμιο παλεύει με κόπο
να φέρει σε πέρας την πολύτιμη αποστολή του για την προετοιμασία των αυριανών
επιστημόνων που θα βοηθήσουν τη χώρα να ξεφύγει από τον αμαρτωλό, φαύλο κύκλο
της καθυστέρησης και της οπισθοδρόμησης ή ακόμη και της παλινόρθωσης
καταδικασμένων από την ιστορία ιδεολογιών της βίας. Ως πότε θα ανεχόμαστε αυτή
τη βία;»
(Δ.Τριανταφυλλίδης- liberal.gr)
«Αν και δεν είμαι ιστορικός επιστήμων, προσπαθώ χρόνια τώρα να αντιληφθώ την ψυχολογική αξία του κρατισμού μας. Κοινώς το βάρος με το οποίο το βαθύ κράτος δεσμεύει όσες κοινωνικές δυνάμεις προσπαθούν να απελευθερωθούν. Γιατί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο κανονικός, ενώ προσπάθησε να συγκροτήσει μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία, δεν μπόρεσε να συγκρουσθεί μαζί του; Γιατί ο Κώστας Σημίτης δεν κατάφερε να απαλλαγεί από το βάρος του; Το βάρος του κρατισμού είναι το βάρος του βαθέος κράτους. Και γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εν έτει 2023, έχει να αντιμετωπίσει το βαθύ κράτος ως το αδύναμο σκέλος της εξουσίας του;
Ισως να μην είναι τυχαίο ότι και τους τρεις αυτούς ηγέτες της Μεταπολίτευσης τους απασχόλησε η θέση της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή. Ισως να μην είναι τυχαίο ότι κανείς από τους τρεις δεν είχε τη συμπαράσταση των πολιτικών κομμάτων στα οποία στηριζόταν.Είμαστε μια συντηρητική κοινωνία. Ας το πάρουμε απόφαση. Ο Ιωάννης Καποδίστριας ήθελε να οργανώσει ένα σύγχρονο κράτος για την εποχή του.
Σήμερα το αίτημα παραμένει ανικανοποίητο. Ενα σύγχρονο κράτος δεν έχει τη δύναμη να αποκλείει δυστυχήματα. Εχει όμως τη δυνατότητα να ελέγξει τη βλακεία του σταθμάρχη. Το αντέχουμε ως κοινωνία; Ή μήπως τα συντηρητικά μας αντανακλαστικά είναι τόσο ισχυρά που προτιμούμε να θρηνούμε θύματα προκειμένου να κρίνουμε τους ζωντανούς;
Για την τραγωδία στα Τέμπη ευθύνεται το βαθύ κράτος. Αυτό το
ασπόνδυλο μαλάκιο που γεννήθηκε μαζί με την Ελλάδα και εξακολουθεί να τη
διαχειρίζεται».
(Τ.Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου