Εχθρός των Παλαιστινίων είναι η Χαμάς...

 

«Προσωπικά δεν έχω τίποτα εναντίον των Ισραηλινών. Τουναντίον! Έχω, όμως, εναντίον της Χαμάς. Διότι η εξτρεμιστική - τρομοκρατική αυτή οργάνωση στηρίζει απόλυτα όλες τις ενέργειες του Ερντογάν σε βάρος του ελληνισμού. Και ο δικός μου ανάλγητος κόσμος είναι ελληνοκεντρικός. Αν ήμουν Ισπανός θα ήταν ισπανοκεντρικός, Γάλλος γαλλοκεντρικός και ούτω καθεξής. Από τη στιγμή που η Χαμάς έχει κάνει τις επιλογές της να στηρίζει τους εισβολείς στην Κύπρο ή τη μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε Τζαμί, είναι δικαίωμά μου να κάνω κι εγώ τις δικές μου επιλογές και με βάση το συμφέρον της χώρας μου.

Το Ισραήλ είναι ένα κράτος που έζησε τον εφιάλτη της 7ης Οκτωβρίου του 2023 και είναι απόλυτο δικαίωμά του να ζητήσει με κάθε τρόπο την τιμωρία των ισλαμοφασιστών που βίασαν και σκότωσαν πολίτες του και την απελευθέρωση των ομήρων που ακόμη κρατούνται στα τούνελ της Γάζας. Δυστυχώς, η ευαισθησία πολλών εξαντλείται στα πρόσφατα γεγονότα. Δεν τους είδαμε να διαδηλώνουν κατά των τρομοκρατών της Χαμάς, ούτε και να ζητούν το αυτονόητο, να επιστρέψουν οι όμηροι στα σπίτια τους. 

Διαμαρτύρονται για τους θανάτους των παιδιών. Αλίμονο! Μόνο τέρατα θα δήλωναν ατάραχοι στο θέαμα νεκρών παιδιών. Βέβαια, δεν διαμαρτυρήθηκαν για τις βόμβες που έπεσαν στο Κίεβο ή για τα παιδιά που δολοφονήθηκαν στις αγριότητες του ρωσικού στρατού κατά την εισβολή του στην Ουκρανία. Για τα θύματα της 7ης Οκτωβρίου στο Ισραήλ ούτε συζήτηση! Και μεταξύ των θυμάτων εκείνων ήταν και πολλά παιδιά. Και μωρά που δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ. Η ευαισθησία έχει χρώματα και προτιμήσεις.  

Κατά τα φαινόμενα, πάντως, οι άνδρες της Χαμάς δεν ενδιαφέρονται για τους πολίτες τους. Αν ενδιαφερόντουσαν θα τους προστάτευαν την ώρα των βομβαρδισμών στα πολυδαίδαλα και πολυδάπανα στην κατασκευή τους τούνελ. Επίσης, θα μοίραζαν τη διεθνή βοήθεια στον λαό και δεν θα άφηναν πεινασμένα τα δικά τους παιδιά. Ούτε θα τα χρησιμοποιούσαν ως ασπίδα απέναντι στους εχθρούς. 

Ο εχθρός των Παλαιστινίων είναι η Χαμάς και όχι οι Iσραηλινοί. Για τις ευαίσθητες ψυχές της ελληνικής αριστεράς ισχύει  το «από το ποτάμι μέχρι την θάλασσα». Τόσο ξεδιάντροπα…

(Απόσπασμα άρθρου του Θ.Μαυρίδη από το liberal.gr)