αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Πέμπτη 9 Μαΐου 2024

Bανδαλισμοί και στην Ιστορία...


Αλγεινή εντύπωση προκαλεί ο βανδαλισμός και η καταστροφή μέρους της μαρμάρινης πινακίδας που υπάρχει στο μνημείο του Ζογγολόπουλου στο Ζάλογγο. Και είναι απορίας άξιον πως κανείς από τους αρμόδιους φορείς δεν αποκατέστησε τη ζημιά. Και ακόμη πιο μεγάλη απορία προκαλεί το γεγονός πώς αφήνεται ένα τέτοιο μνημείο βορά στον κάθε “πειραγμένο” που θα μπορούσε με ένα σπρέι να βανδαλίσει ακόμη και τα αγάλματα.

Η ιδέα για το μνημείο διατυπώθηκε το 1950 από τον τότε διευθυντή του Δημοτικού Σχολείου Καμαρίνας Γεώργιο Σακκά.

Ακολούθησε  τοπικός και στη συνέχεια πανελλαδικός έρανος -με πρωτοβουλία του τότε Νομάρχη Πρέβεζας- και την 1η Μαΐου του 1953 το Υπουργείο Παιδείας προκήρυξε πανελλήνιο διαγωνισμό από τον οποίο βραβεύτηκε η μελέτη του Πάτροκλου Καραντινού και του Γιώργου Ζογγολόπουλου. 

Οι εργασίες κατασκευής του έργου ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 1954 αλλά εξαιτίας της ακαταλληλότητας των λίθων, διακόπηκαν μέχρις ότου να βρεθεί νέο πέτρωμα (υπόλευκος λίθος χωρίς νερά και κομμούς) και άρχισε η μεταφορά του από τοποθεσία 16 χλμ. βόρεια των Ιωαννίνων. Τα υπόλοιπα υλικά (άμμος, χαλίκι, τσιμέντο, νερό, ξυλεία) μεταφέρθηκαν στην κορυφή του βράχου αρχικά με τα χέρια και με μουλάρια της Καμαρίνας. Αργότερα κατασκευάστηκε για τον σκοπό αυτό εναέριος μηχανισμός μήκους 270 μέτρων.

Το 1955 οι εργασίες διακόπηκαν και πάλι και χρειάστηκε νέος έρανος ώστε τον Μάρτιο του 1957 να συνεχιστούν, αυτή τη φορά και με τη βοήθεια του στρατού (ΜΟΜΑ). Τη γενική εποπτεία ανέλαβαν οι Γ.Ζογγολόπουλος και Π.Καραντινός, ενώ την τεχνική εφαρμογή ο μαρμαροτεχνίτης Ελ.Γυφτόπουλος. Τα εγκαίνια του μνημείου έγιναν στις 10 Ιουνίου 1961.

Το 2004 εκπονήθηκε από ειδικούς επιστήμονες ειδική μελέτη για τη συντήρηση και αποκατάσταση του μνημείου. Τον Ιούνιο του 2021 το μνημείο Ζαλόγγου χαρακτηρίστηκε ως μνημείο νεότερης πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας, σύμφωνα με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

                                                                (Πληροφορίες από τη Wikipedia)








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...