Στην ασυδοσία τους...

«Είναι γεγονός πέραν κάθε αμφισβήτησης ότι με την αλλαγή κυβέρνησης, το περασμένο καλοκαίρι, η κατάσταση στους δρόμους της Αθήνας άλλαξε. Ολοι εκείνοι που τα τέσσερα τελευταία χρόνια του τρίτου και πιο σκληρού μνημονίου εξαφανίστηκαν από τις διαδηλώσεις, τις πορείες, τις συγκεντρώσεις, τις μολότοφ, εμφανίστηκαν ξανά.

Οι κατ’ επάγγελμα διαμαρτυρόμενοι, οι πολιτικά καθοδηγούμενοι, «συνδικαλιστές», φοιτητές, μαθητές, οι μπαχαλάκηδες και οι κουκουλοφόροι επέστρεψαν στους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας, καθένας για τον δικό του λόγο και με τον δικό του τρόπο.Ολες αυτές οι σχεδόν καθημερινές κινητοποιήσεις έχουν δυο-τρία κοινά χαρακτηριστικά. 

Πρώτον, δημιουργούν χάος στην Αθήνα δυσκολεύοντας τη ζωή στην πόλη, τους επαγγελματίες του κέντρου, τον τουρισμό και την εθνική οικονομία. 

Δεύτερον, έχουν ως στόχο να μην εφαρμόσει η κυβέρνηση όλα εκείνα τα οποία υποσχέθηκε και για τα οποία οι πολίτες τής έδωσαν ισχυρή πλειοψηφία στη Βουλή. 

Τρίτον, πυροδοτούν ένα κύμα βίας που καθόλου δεν βοηθάει τη χώρα να πάει μπροστά και τους πολίτες να αφήσουν πίσω τους τη σκοτεινή περίοδο των μνημονίων.Το σκηνικό που διαμορφώνεται έχει πάντα πολιτική αφετηρία και εξήγηση. 

Πριν, στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ, οι κεντροδεξιοί ήταν ούτως ή άλλως απόντες. Δεν τους αρέσουν οι συγκεντρώσεις, ούτε οι πορείες και δεν πιστεύουν στην αποτελεσματικότητά τους. Οι κεντροαριστεροί, μεταξύ των οποίων και εκείνοι που δεν ψήφισαν Τσίπρα, ακόμη και όταν έβλεπαν τις κωλοτούμπες του τέως πρωθυπουργού, δεν είχαν το κουράγιο να βγουν στους δρόμους, ίσως από φόβο, ίσως και από ιδεολογική αλληλεγγύη. Και ο λεγόμενος αντεξουσιαστικός χώρος είχε κάθε λόγο να σιωπά, ζούσε στο στοιχείο του και στην ασυδοσία του».

                 

                                       (Αρθρο του Μπ. Κούτρα από το protothema.gr)