Μέχρι πού μπορεί να φτάσει;

Μέχρι πού μπορεί να φτάσει μια κυβέρνηση που επιστρατεύει όχι απεργούς, αλλά… ενδεχόμενους απεργούς; Η ευκολία με την οποία ο Πρωθυπουργός έβαλε την υπογραφή του στην απόφαση επιστράτευσης των καθηγητών είναι ανατριχιαστική. Διότι επιστρατεύτηκαν προληπτικά, πριν καν απεργήσουν. Πέρα από τα νομικά προβλήματα που μπορεί να έχει μια τέτοια απόφαση, προκαλεί δέος η παραβίαση ακόμη και της κοινής λογικής.
Οι καθηγητές επιστρατεύτηκαν επειδή… σκόπευαν να απεργήσουν και για λόγους που δεν προβλέπονται στο συνταγματικό πλαίσιο της χώρας. Ούτε η δημόσια ασφάλεια, ούτε η δημόσια υγεία θα μπορούσαν να απειληθούν από την απεργία. Ούτε οι καθηγητές έκαναν κάτι παράνομο. Μπορεί να μην έχουν δίκιο, μπορεί να είναι υπερβολικοί, αλλά εκτός του νόμου δεν κινούνται. Η επιστράτευση συνιστά κυβερνητική αδυναμία, όχι αναγκαία εξέλιξη.[..]

Σε ποια βάση λοιπόν στηρίχθηκε αυτή η εκ των προτέρων επιστράτευση; Και αφού το έκαναν για τους καθηγητές, γιατί να μην το κάνουν για όλους τους κλάδους, αφού οποιαδήποτε κατηγορία εργαζομένων μπορεί ανά πάσα στιγμή να απεργήσει; Γιατί, δηλαδή, να μην κηρύξουν κάτι σαν ιδιώνυμο αυτή καθ' εαυτή την απεργία και να ξεμπλέξουν; Ακούγεται κάπως παράδοξο, αλλά ποιος θα το αποκλείσει με μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να ψελλίσει μια λέξη μπροστά στην τρόικα, αλλά πουλάει τσαμπουκά στους καθηγητές και στους εργαζόμενους γενικώς;

Αυτά δεν σημαίνουν ότι οι καθηγητές έπρεπε να απεργήσουν στις εξετάσεις και να προτάξουν τα δικά τους κλαδικά συμφέροντα μπροστά από την αγωνία των μαθητών και των οικογενειών τους. Κάθε άλλο. Όμως έχουν κάθε δικαίωμα να προσανατολίζονται σε απεργία. Εφόσον εξαντληθούν όλα τα περιθώρια και την πραγματοποιήσουν, τότε να εξετασθεί ποια είναι η πιο πρόσφορη μέθοδος για να αντιμετωπιστεί από την Πολιτεία το πρόβλημα που δημιουργείται - αν δημιουργείται.[..]

Μπορείς να συζητήσεις, μπορείς να διαπραγματευτείς, μπορείς να καταγγείλεις, αλλά δεν μπορείς να κάνεις τη χώρα στρατόπεδο. Δεν γίνεται πρώτα να πέφτουν οι πυροβολισμοί και μετά να γίνονται οι ερωτήσεις. Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση Σαμαρά ρίχνει νερό στο μύλο των πιο ακραίων δυνάμεων. Και αυτός ο μύλος παραέχει φουσκώσει τελευταία.

                                         ( Απόσπασμα από το άρθρο του  Γ.Λακόπουλου στους "Πρωταγωνιστές")