Δυο μέτρα, δυο σταθμά...

Έχει ενδιαφέρον να παρατηρεί κανείς το πώς η Δημοτική αρχή του κ. Μπέγκα διαχειρίζεται τα πράγματα. Στην κυρα-Φροσύνη ισοπέδωσαν το αναψυκτήριο για να φτιάξουν πεζόδρομο από την πλευρά της λίμνης, ώστε να μην αναγκαστούν να μεγαλώσουν το κανονικό πεζοδρόμιο των 30 όλων κι όλων εκατοστών και χαλάσουν το πάρκινγκ των αυτοκινήτων πάνω ακριβώς στη στροφή (από όπου βεβαίως περνούν όλα τα γιγάντια τουριστικά λεωφορεία για να σταθμεύσουν στη Δ. Φιλοσόφου).

To ίδιο γίνεται και από την πλευρά της Γαριβάλδη, όπου σε έναν στενό δρόμο υπάρχει κυκλοφορία δύο κατευθύνσεων και επιτρέπεται και η στάθμευση των αυτοκινήτων! Από εκεί άλλωστε περνούν και τα λεωφορεία. Κατά τα άλλα, μας απασχολεί το κυκλοφοριακό...    

Στην κυρα-Φροσύνη λοιπόν όπου υπάρχει ένας μεγάλος χώρος και στον οποίο πριν το αναψυκτήριο έβγαζε τραπεζοκαθίσματα (εφόσον μία είναι η κυρα- Φροσύνη στα Γιάννενα και την ξέρει όλος ο κόσμος) τώρα τον αφήνουν κενό  χωρίς προφανή λόγο και χωρίς καμία περαιτέρω παρέμβαση, ενώ ο κόσμος δεν έχει χώρο να καθίσει.

Από την πλευρά όμως της Γαριβάλδη επιτρέπουν σε άλλο κατάστημα να τοποθετεί τραπεζοκαθίσματα σε μόνιμη βάση πάνω στον πεζόδρομο. Ωραίο, ε; Για να δούμε τώρα που ετοιμάζεται η εφαρμογή για καταπάτηση πεζοδρομίων από το Υπουργείο, πώς θα το δικαιολογήσουν…

Στην κυρα-Φροσύνη όμως ξέχασαν -ως φαίνεται- τους ΑμεΑ γιατί τα σκαλιά που έφτιαξαν δεν επιτρέπουν σε κανένα αμαξίδιο να κινηθεί. Ξέχασαν να βάλουν επίσης και κανα δυο κάδους απορριμμάτων (σαν κι αυτούς που τοποθέτησαν στη Γλυκήδων και οι οποίοι ...εξαφανίστηκαν, αφήνοντας μόνο τις μεταλλικές βάσεις). Αυτά όμως είναι ...φυσιολογικά πράγματα για τη Δημοτική Αρχή. Μήπως υπάρχει άλλωστε κάδος από την πλατεία Μαβίλη και πέρα προς τον Μάτσικα;

Όσο για τη βελτιωμένη εικόνα που παρουσίασε η πόλη τις τελευταίες ημέρες, ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Οφείλεται μάλλον στο 6ο Τακτικό Συνέδριο του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ηπειρωτών Εξωτερικού που πραγματοποιήθηκε από τις 25 έως τις 27 Ιουλίου 2025 στην πόλη μας. Μακάρι να πέφτουμε έξω…

                        "Κυρα-Φροσύνη"- χώρος ελεύθερος, μένει αναξιοποίητος

 

"Κυρα-Φροσύνη"- πάρκινγκ πάνω στη στροφή, καμία πρόσβαση για ΑμεΑ

 

                                             Γαριβάλδη - ελεύθερη κατάληψη πεζόδρομου

                                  Γαριβάλδη - διπλό ρεύμα και πάρκινγκ σε ελάχιστο χώρο

Καλά να πάθουν οι δημότες...

 

Να μην ξεχάσουμε να πούμε ότι οι πινακίδες που απαγόρευαν την κίνηση των τουριστικών λεωφορείων από το Πανηπειρωτικό προς τη Δωδώνης - Αβέρωφ - Μώλο ξηλώθηκαν και τώρα επιτρέπεται τα λεωφορεία να κάνουν ακριβώς αυτή τη διαδρομή που επιβαρύνει σημαντικά το κυκλοφοριακό της πόλης  για το οποίο οι ίδιοι οι αρμόδιοι χρηματοδοτούν …μελέτες. 

Ούτε καν στον κόμβο της πλατείας Πολυτεχνείου δεν προβλέπουν υποχρεωτική κίνηση των λεωφορείων προς Κενάν Μεσαρέ/Βογιάννου όπου υπάρχουν δύο ρεύματα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση. Αλλά φαίνεται ότι εδώ, αν δεν περάσεις από την πλατεία δεν γίνεται. Και γιατί όλο αυτό; Έλα μου ντε… Πόσον πρωτογονισμό να αντέξει κανείς…

Αλλά και όταν υπήρχαν οι πινακίδες απαγόρευσης ήταν «αόρατες», αφού κανένα λεωφορείο δεν τις τηρούσε και όλα κατέβαιναν στη λίμνη από το κέντρο-κέντρο. Αόρατη ήταν μάλλον η Τροχαία.

Οι μόνοι για τους οποίους ισχύει απαγόρευση είναι οι κάτοικοι της πόλης μας, καθώς χρόνια τώρα δεν κατεβαίνει αστικό από το Δημαρχείο και κάτω! Ωραίο, ε; Ούτε καν για τα μικρότερου μεγέθους αστικά, επιτρέπεται κάτι τέτοιο. Ας κόψουν το λαιμό τους οι δημότες να βρουν τρόπο να μετακινηθούν. Ή ας έρθουν ως τουρίστες στην πόλη τους. Τότε κάτι μπορεί να γίνει...    

Tα μοναστήρια ξέρουν, ο Δήμος ούτε ξέρει ούτε μπορεί…

 

Το μεταλλικό πλέγμα που τοποθετείται σε σημεία όπου υπάρχει το ενδεχόμενο να κυλήσουν βράχια είναι πια συχνό φαινόμενο. Πέραν της Εγνατίας Οδού και άλλων αυτοκινητόδρομων που έχουν τοποθετήσει ανάλογο πλέγμα και τα μοναστήρια που βρίσκονται κάτω από βραχώδεις σχηματισμούς όπως η Αγία Παρασκευή στο Μονοδέντρι ή η Μονή Ντουραχάνης έχουν τοποθετήσει μεταλλικό πλέγμα στα επικίνδυνα σημεία. 

Και μόνο η Δημοτική Αρχή των Ιωαννίνων ούτε ξέρει ούτε μπορεί να κάνει κάτι ανάλογο αφήνοντας επί ενάμισι χρόνο τώρα (και ποιος ξέρει πόσο ακόμη...) τη στροφή στη Δ. Φιλοσόφου με την πρωτόγονη περίφραξη. Εμάς πάντως δεν μας κάνει καμία εντύπωση. Ξύπνησε όμως κι ο κόσμος, πόσο κουτόχορτο να φάει ακόμη; 

                                                                    Μονή Ντουραχάνης

                                                        Μονή Αγ. Παρασκευής Μονοδεντρίου

                                                     Δ. Φιλοσόφου - Παραλίμνιος Ιωαννίνων

Εδώ ...γελάμε

 

                                                                                                           (Χρ.Παπανίκος-"Ελλάδα 24") 

Ατάκες...

 

Η "μπίζνα" της Γάζας...

  

«Να αφήσετε ελεύθερους όλους τους ομήρους και να φύγετε από τη Γάζα». Αυτή την πρόταση προς τη Χαμάς δεν την έκανε ο Νετανιάχου ή κάποιος σκληροπυρηνικός υπουργός του, αλλά ο ηγέτης της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς. Κάτι που όλες οι αριστερές ψυχούλες το προσπερνούν, διότι δεν βολεύει. Από την ψυχοπονιάρικη ατζέντα τους λείπουν οι όμηροι, λείπει η Χαμάς και φυσικά έχουν ξεχάσει την 7η Οκτωβρίου 2023. 

Αν η εναπομείνασα ηγεσία της τρομοκρατικής οργάνωσης άκουγε τον Μαχμούντ Αμπάς, ο πόλεμος θα είχε τερματιστεί εδώ και καιρό. Έτσι, σήμερα οι κάθε λογής ανθρωπιστές παραβλέπουν την αιτία του προβλήματος που είναι η πολιτική και ασχολούνται με τη δεδομένη ανθρωπιστική κρίση που είναι το αποτέλεσμα. Φυσικά, υιοθετούν άκριτα όλα τα στοιχεία που δίνουν οι τρομοκράτες και αναπαράγουν διάφοροι μηχανισμοί του ΟΗΕ και πολύ συγκεκριμένες ΜΚΟ. 

Είναι γνωστό πως η Χαμάς κατά την πολυετή άσκηση απόλυτης εξουσίας στη Γάζα διαχειρίστηκε δεκάδες δισεκατομμύρια με τη συνέργεια διαφόρων οργανώσεων του ΟΗΕ που έδρευαν εκεί και απασχολούσαν χιλιάδες υπαλλήλους, μερικοί εκ των οποίων είχαν εγκληματική δράση στις 7 Οκτωβρίου. 

Η Γάζα επί Χαμάς ήταν μια τεράστια μπίζνα πολλών δισεκατομμυρίων. Τώρα που οι συνθήκες άλλαξαν πολλοί έχασαν τη μάσα με τα χρυσά κουτάλια. Θυμηθείτε μόνον εκείνον τον ανεκδιήγητο Βρετανό αξιωματούχο του ΟΗΕ, με το πανάκριβο αυτοκίνητο του, να διαδίδει ψευδώς πως μέσα στις επόμενες 48 ώρες θα πέθαιναν 14.000 παιδάκια στη Γάζα. Πριν αναγκαστεί ο ΟΗΕ να διαψεύσει αυτή την ανοησία, είχε ήδη κάνει τον γύρο του κόσμου. Φυσικά, όλοι αυτοί οι αξιωματούχοι που σήμερα κραυγάζουν για την ανθρωπιστική κρίση, ένα πράγμα επιδιώκουν: να κρατήσουν τη Χαμάς στην εξουσία ώστε, εν ευθέτω χρόνω, να ξαναρχίσουν τις μπίζνες. 

Αυτό ακριβώς κρύβεται πίσω από την προσπάθεια του ΟΗΕ να υπονομεύσει το νέο σύστημα παροχής της ανθρωπιστικής βοήθειας που αφήνει την Χαμάς απ έξω. Διότι όποιος μοιράζει την ανθρωπιστική βοήθεια ασκεί εμμέσως και εξουσία. Ας σκεφτούμε με τη στοιχειώδη λογική πώς γινόταν και ο ΟΗΕ και οι παραφυάδες του στη Γάζα δεν έβλεπαν όλα αυτά τα χρόνια τις εκατοντάδες σήραγγες που έσκαβαν οι τρομοκράτες και τους εκατοντάδες τόνους από χώμα που ερχόταν στην επιφάνεια. 

Για να καταλάβει ο αναγνώστης το μέγεθος της συνενοχής, σήμερα, μετά από 21 μήνες πολέμου και καταστροφών, ο ισραηλινός στρατός ακόμα ανακαλύπτει τούνελ. λα αυτά οι αριστερές ψυχούλες τα αγνοούν ή τα προσπερνούν. Κόλλησαν και αναπαράγουν μια λέξη, τη «γενοκτονία» η οποία δεν τεκμηριώνεται από πουθενά και παραβλέπουν σκοπίμως το πολιτικό δια ταύτα του πολέμου. Πώς θα τελειώσει και ποια η τύχη των τρομοκρατών. 

ΥΓ1. Πληροφορήθηκα πως δεν ισχύει η «είδηση» ότι το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας του Ισραήλ ανέβασε στο επίπεδο 2 της τετραβάθμιας κλίμακας απειλής την επίσκεψη Ισραηλινών τουριστών στην Ελλάδα. Αυτό ποτέ δεν συνέβη. Είναι fake».

                                            (Αρθρο του Σ.Μουμτζή από το liberal.gr)

Εδώ ... γελάμε

                                                                                               (Α.Πετρουλάκης- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
 

Τα "καλόπαιδα" ... τα αγράμματα

« Γίνεται μόδα. Μετά το επιτυχημένο event στην Σύρο, όπου το κράτος στάθηκε ανήμπορο εξασφαλίσει την αποβίβαση Εβραίων επισκεπτών, πήραν παράδειγμα και στη Ρόδο οι δημοτικοί υπάλληλοι με τους σίγουρους μισθούς, χωρίς να νοιάζονται για καταστηματάρχες από τους φόρους των οποίων παίρνουν τον μισθό τους. Μόνο που η πρόθεσή τους έσβησε πριν ανθίσει όταν προειδοποιήθηκαν ότι θα πέσει «αγία ράβδος».

Όμως το ανθρωπιστικό πανηγυράκι θα συνεχιστεί στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης με αφορμή την επικείμενη έλευση του Iris Crown. «Η εμπειρία της Σύρου είναι για μας πολύτιμη. Οι ακτές μας δεν είναι βουβές μπροστά στη γενοκτονία. Δηλαδή για να μην μείνουν βουβές οι ακτές πρέπει αυτοί να οργανώσουν ένα φασιστικό πογκρόμ εναντίον επισκεπτών πολιτών; Οι ίδιοι που διαχωρίζουν την Χαμάς από τον παλαιστινιακό λαό, ομογενοποιούν τους ισραηλινούς τουρίστες με τον Νετανιάχου!.

Μιλήσαμε για «μόδα» γιατί και στην Αμοργό νεαροί από παρακείμενο κάμπινγκ διέλυσαν παραδοσιακό πανηγύρι! Εμφανίστηκαν με παλαιστινιακή σημαία φωνάζοντας «λευτεριά στην Παλαιστίνη. Και όταν ένας από τους μουσικούς φώναξε από μικροφώνου «Λευτεριά στην Κύπρο μας», τα πνεύματα οξύνθηκαν, και τον αποκάλεσαν… «φασίστα» (τόσο καταλαβαίνουν τα μειράκια που ακολουθούν την τρεντυ μόδα).Στην συνέχεια έκοψαν το ρεύμα βγάζοντας εκτός λειτουργίας τα μικρόφωνα και τον ήχο, ώστε να μην συνεχιστεί το γλέντι.

Παρόμοια έγιναν στο Ζαγόρι Ιωαννίνων. Έλληνες θαμώνες μόλις αντιλήφθηκαν γκρουπ 13 Ισραηλινών, άρχισαν να τους αποκαλούν «φονιάδες», φωνάζοντας συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης. Το δεύτερο (συνθήματα υπέρ Παλαιστίνης) ήταν δικαίωμά τους. Το πρώτο όχι. Εμπνεύστηκαν και αυτοί από την φασιστική λογική της «συλλογικής ευθύνης».

Συλλογική ευθύνη είναι η απόδοση ευθύνης σε ένα σύνολο ανθρώπων με κοινά χαρακτηριστικά, για όλες τις πράξεις ή παραλείψεις του χώρους της, ανεξαρτήτως πόσο συμμετέχει ο καθένας τους προσωπικά. Η ευθύνη αποδίδεται στο σύνολο όχι σε άτομα.Θα χαίρονται από τον… ουρανό ο Αδόλφος Χίτλερ και ο πατερούλης Στάλιν που ενοχοποίησαν και ξεσβέλιασαν ολόκληρες φυλετικές και εθνικές κοινότητες.

Η αμορφωσιά δεν περιορίζεται στα «επαναστατημένα» μειράκια της Αμοργού, αλλά και σε δημοσιολογούντες. Τουλάχιστον δυο φορές διάβασα από κεντροαριστερούς ινστρούχτορες, όχι πολιτικά στελέχη, που αντιμετώπισαν το περιστατικό της Σύρου ελαφρά τη καρδία, με το αφελές σκεπτικό «Ε, και τι έγινε; Το πλοίο δεν έδεσε στην Σύρο θα πάει παρακάτω να δέσει»!Τους διέφυγε το σημαίνον. Η φασιστική πρακτική ομογενοποίησης και καταδίκης του αίματος, της θρησκευτικής και πολιτισμικής ταυτότητας ενός λαού.

Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης δήλωσε ότι θα υπάρξει πλήρης εφαρμογή του αντιρατσιστικού νόμου. Πότε; Ήταν ένας νόμος που «κοιτούσε δεξιά». Προοριζόταν όχι μόνο για την αντιμετώπιση της Χρυσή Αυγής, αλλά και για κάθε φιλελεύθερο που τολμούσε να γράψει κάτι εναντίον της μετανάστευσης.Τον υποδέχτηκε με ευφρόσυνη διάθεση η κοινότητα των Ελλήνων αλληλέγγυων πιστεύοντας ότι ο νόμος θα γίνει το νομικό όπλο του κάθε Δημητρά να μετατρέπεται σε κυνηγό κεφαλών κάθε ανεξάρτητης φωνής η οποία δεν υποτασσόταν στη φαντασίωση των «No borders», και αντιμετώπιζε με λογική το μέγα θέμα της μετανάστευσης.

Ο αντιρατσιστικός έχει στόχο την καταπολέμηση του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της ρητορικής του μίσους. Τιμωρεί όποιον είτε προφορικά, είτε μέσω ΜΜΕ και διαδικτύου, υποκινεί μίσος, βία και διακρίσεις. Ο νόμος καλύπτει κάθε μορφή ρατσισμού που βασίζεται μεταξύ άλλων, στη φυλή, την εθνική καταγωγή, το θρήσκευμα, τις πεποιθήσεις, την σεξουαλική επιλογή κλπ.

Αντιθέτως δεν ποινικοποποιεί την έκφραση άποψης όταν αυτή δεν προκαλεί μίσος ή βία. Στην περίπτωσή μας η απόφαση από αριστερούς και δεξιούς «βιτζιλάντες» να απαγορεύσουν την έξοδο από το πλοίο Εβραίων πολιτών, εμπίπτει στις διατάξεις του νόμου. Καιρός να ενεργοποιηθεί.Και τα πεινασμένα νεκρά παιδιά της Γάζας; Μα ουδείς απαγόρευσε να διαδηλώσουν κάθε ημέρα γι’ αυτά και εναντίον του Νετανιάχου και της κυβέρνησής του».

                                                  (Αρθρο του Γ.Σιδέρη από το Liberal.gr)

Ρήσεις...

                                                                                                                            (ευρωπαϊστές f/B)
 

Ο λαϊκισμός των άκρων...

 

 «Οι σύγχρονες Δημοκρατίες πάσχουν από εγγενείς δυστοκίες τις οποίες δημιουργεί η εποχή, καθώς έχουν τελειώσει, για να χρησιμοποιήσουμε την τετριμμένη έκφραση, οι μεγάλες αφηγήσεις της ιστορίας.

Αυτό δείχνουν η άνοδος της ακροδεξιάς και της ακροαριστεράς. Σαφώς για την άνοδο της ακροδεξιάς υπάρχει ως επεξηγηματική βάση η ορμητική επέλαση του μεταναστευτικού. Για την ακροαριστεράς πυροδότης είναι η ακρίβεια που έχει ενσκήψει στον δυτικό κόσμο μετά την πανδημία που αποδιοργάνωσε εφοδιαστικές αλυσίδες αλλά και την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία που στέρεψε και ανακατένειμε τους ενεργειακούς αγωγούς. 

Ωστόσο, κοινή βάση και των δύο είναι ο λαϊκισμός των εύκολων λύσεων τις οποίες προβάλλουν σε πολυσύνθετα και αλληλοεξαρτώμενα προβλήματα. Ο λαϊκισμός τους υπονομεύει την εμπιστοσύνη στην θεσμική συγκρότηση των κρατών.Έτσι υπό την επίδραση των σόσιαλ μίντια και των δημαγωγών πολιτικών, οι πολίτες γίνονται εύκολο υποχείριο και υποδοχείς των  κηρυγμάτων απαξίωσης της πολιτικής. 

Σε αυτό βέβαια πέραν των πανταχού παρόντων σόσιαλ, συμβάλουν τα ΜΜΕ που διαμορφώνουν τις απόψεις  και θεριεύουν και τον σεχταρισμό. Οι εφημερίδες πνέουν τα λοίσθια και παραδίδονται σε ισχυρά οικονομικά πρόσωπα ή σε ισχυρούς οικονομικούς ομίλους. Σε οικονομικά λόμπι τα οποία σε αιχμιακές στιγμές διοχετεύουν τις απόψεις που τους εξυπηρετούν.

Τα ηλεκτρονικά Μέσα, και δη η τηλεόραση, αντί για ενημέρωση προσφέρουν σόου, στοχεύοντας στο συναίσθημα και αμβλύνοντας την κριτική δυνατότητα του τηλεθεατή. Προωθούν τα συμφέροντά των ιδιοκτητών και όχι το κοινό καλό. 

Έτερο πρόβλημα είναι η αδιαφάνεια στη διαχείριση των δημοσίων πόρων, η ευνοιοκρατία  και  η έλλειψη των ηγετικών μορφών του παρελθόντος. Όμως ίσως είναι οι καιροί που δημιουργούν τους ηγέτες».

(Απόσπασμα άρθρου του Γ. Σιδέρη από το liberal.gr)

Εδώ ... γελάμε

                                                                                                      (Ηλ.Μακρής- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
 

Το νερό...νεράκι

 

«Με καθυστέρηση πολλών ετών για τη χώρα και τουλάχιστον πέντε για την τρέχουσα διακυβέρνηση, εμφανίστηκαν πρωτόλεια σχέδια αντιμετώπισης της λειψυδρίας. Βεβαίως, όσα έχουμε μέχρι στιγμής διαβάσει, δεν αφορούν τόσο τα λειψά ύδατα. Αυτό είναι το τρομολαγνικό κομμάτι, παρόλο που στηρίζεται σε πραγματικά δεδομένα. Οι ανακοινώσεις αποκαλύπτουν τον ελλιπή προγραμματισμό και την ελλιποβαρή αντίληψη των πολλών για το ζήτημα. Είμαστε πολύ πίσω, άρα πολύ κοντύτερα στον κίνδυνο.

Η πρώτη απλή απόδειξη είναι η εκρηκτική διάδοση του εμφιαλωμένου νερού. Αν ήμασταν συνωμοσιολόγοι θα λέγαμε ότι επίτηδες αφέθηκαν τα δίκτυα ύδρευσης στα σημερινά τους χάλια, γιατί σκοπός ήταν να βγουν τεράστια κέρδη μέσα σε λίγα χρόνια για τους εμφιαλωτές.Η δεύτερη απλή απόδειξη είναι η τεράστια αδιαφορία και υστέρηση των Δήμων σε έργα ύδρευσης και αποχέτευσης. Γιατί ύδρευση και αποχέτευση πάνε παρέα. Στις πάμπολλες όμως περιπτώσεις, οι Δήμοι κάνουν τα έργα χωριστά. Διπλοί σχεδιασμοί, διπλά σκαψίματα και δυστυχώς διπλά προβλήματα. Χωρίς, κατά κανόνα να προσφέρουν πόσιμο νερό ικανοποιητικής ποιότητας (το εμφιαλωμένο που λέγαμε...) και με μάλλον αμφισβητούμενης οικολογικής αποτελεσματικότητας μονάδες λυμάτων.

Αν ήμασταν συνωμοσιολόγοι θα λέγαμε ότι επίτηδες σπάνε τα έργα σε μικρότερα, επίτηδες τα κάνουν χωρίς πλήρεις μελέτες αφού αυτό διευκολύνει μηχανικούς και άλλους μικρομεσαίους εργολάβους εκάστης περιοχής προκειμένου να έχουν δουλειές, να βγάζουν συνεχώς πρόσθετα κέρδη και μάλιστα πολύ καλά κέρδη και, βεβαίως, για να μην ξεχνιόμαστε, να έχουν να επιδείξουν «έργο» οι δημοτικές αρχές.

Ας αφήσουμε όμως τα συνωμοσιολογικά. Υποτίθεται ότι χρειάζονται επενδύσεις ύψους 10 δισ. Κανείς δεν γνωρίζει αν το ποσό αυτό είναι επαρκές ή υπερβολικό. Σίγουρα όμως κάποιος πρέπει να πληρώσει. Προφανώς, θα πάρουμε πολλά από τους ευρωπαϊκούς πόρους. Αλλά δεν αρκεί να τα φτιάξεις, πρέπει και να τα λειτουργείς, που σημαίνει καθημερινό νέο κόστος, που θα πάει και αυτό στους καταναλωτές.

Δυστυχώς, ακόμη σήμερα, ένα σημαντικό τμήμα της κοινής γνώμης θεωρεί πως «το νερό πρέπει να είναι δωρεάν». Μπερδεύουν το «δωρεάν» με την σωστή θέση ότι ως βασικό αγαθό, το νερό πρέπει να είναι «δημόσιο αγαθό», όπως προφανώς, αν και με ενοχική διάθεση, έσπευσε να ξεκαθαρίσει η κυβέρνηση.ο συναφές μεγάλο θέμα όμως είναι ότι το μεγαλύτερο τμήμα της κατανάλωσης, άνω του 60%, το χρειάζεται η αγροκτηνοτροφική παραγωγή. 

Εδώ βρίσκεται μια σημαντική τεχνολογική προσπάθεια. Εφόσον μπορέσουμε να ανακυκλώσουμε τα λύματα, και να εγκαταστήσουμε ξεχωριστό δίκτυο, η εξοικονόμηση θα είναι εντυπωσιακή. Άλλο ένα μεγάλο κονδύλι, για το οποίο δεν γνωρίζουμε τίποτε».

(Απόσπασμα άρθρου του Μπ. Παπαδημητρίου από το liberal.gr)

Εδώ ...γελάμε

                                                                                                      (Ηλ.Μακρής- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
 

Απόψεις...

  

«Οι εγχώριοι ερυθροναζιστές, μεταμφιεσμένοι σε «ακτιβιστές» της παγκόσμιας ειρήνης αναπαράγουν τον ναζιστικό ρατσισμό σε βάρος των Εβραίων και όπως άλλοτε ο Χίτλερ και οι οπαδοί του, δηλώνουν ως σκοπό τους να «απαλλάξουν» την Ελλάδα από τους Ισραηλινούς. «Καμία Γη για τους σιωνιστές» τιτλοφορεί ο Ρουβίκωνας, ένα από τα δεκάδες κείμενα μαζικής παραγωγής ύποπτων  «θεωρητικών» του σύγχρονου αλλά συνάμα τόσο παλιού και απεχθούς αντισημιτισμού.

 Τα γιγαντοπανό γραμμένα στα αγγλικά «FREE PALESTINE» τα οποία τοποθετούνται στρατηγικά π.χ στον περιφερειακό Γαλατσίου, ώστε να είναι ορατά σε πολλές γειτονιές του κέντρου της Αθήνας, δεν αφορούν τα παιδιά στη Γάζα.  Οι συγγραφείς των μανιφέστων του Ρουβίκωνα διαθέτουν πρωτοφανή γνώση - και ανεξήγητο μένος - για τις ισραηλινές επενδύσεις στη χώρα μας. Από τον τουριστικό κλάδο έως τα εξοπλιστικά προγράμματα στρατού και αστυνομίας. Αναφέρονται ονομαστικά και συγκεκριμένα σε ξενοδοχεία ισραηλινών αλυσίδων που φτιάχτηκαν στο κέντρο της Αθήνας, και χάλασαν τις δουλειές και τις πιάτσες των κάθε λογής διακινητών που ανθούσαν στην Ισλαμαμπάντ της Ομόνοιας και πέριξ αυτής.   

Τα βιντεάκια με τους ακτιβισμούς και τη λυρική υπόκρουση για το ξεκλήρισμα των Εβραίων « from the river to the sea» είναι το τυράκι για τους πολλούς αφελείς που στρατολογούνται, στο καλοστημένο σαμποτάζ της στρατηγικής σχέσης της Ελλάδας με το Ισραήλ. Τα επεισόδια σαν αυτό στο λιμάνι της Σύρου και τα πογκρόμ αντιμετωπίζονται ως φαινόμενα σύγχρονου αντισημιτισμού. Όμως είναι συνειδητές καθημερινές «δολιοφθορές».

                                                                                (Κ.Γαλανού-liberal.gr) 

« Ο ετερόκλητος συνασπισμός των διακινητών ρωσικού πετρελαίου, των ηττημένων της αριστεράς και των παιδοκτόνων της κεντροδεξιάς, έχει βαλθεί να βγάλει την Ελλάδα από τον χάρτη της ομαλότητας. Θα συνεχίσουν με κάθε τρόπο να επιδιώκουν την πτώση της κυβέρνησης. Με κάθε κόστος! Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι το τελευταίο ανάχωμα στην ανωμαλία. Το τελευταίο σύνορο απέναντι σε έναν αναθεωρητικό κόσμο που απειλεί ευθέως την ίδια την υπόσταση του ελληνικού κράτους. 

Ποτέ άλλοτε στο παρελθόν δεν έχει υπάρξει μια ανάλογη κατάσταση, κατά την οποία «εκδοτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα» σε αγαστή συνεργασία με ένα πλήθος πολιτικών που υπακούει πειθήνια στις εντολές, επιχειρούν να πλήξουν πολιτικά μια κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας μεθόδους που παραπέμπουν ανοικτά σε πρακτικές μαύρης προπαγάνδας. «Κυβέρνηση δολοφόνων», «κυβέρνηση κλεφτών», «κυβέρνηση μαφιόζων». Αυτή είναι η γραμμή των «αντιπάλων» του κ. Μητσοτάκη! Πες - πες στο τέλος κάτι μένει».

                                                                           (Θ.Μαυρίδης- liberal.gr)

Ρήσεις...

 

Aπόψεις...

 

«Το παλαιστινιακό πρόβλημα είναι κυρίως η καταδυνάστευση, ο εκφοβισμός των παλαιστίνιων από τους ακραίους ισλαμιστές, κυρίως της Χαμάς αλλά και της Χεσμπολάχ που καθοδηγούνται και χρηματοδοτούνται από το Ιράν και ακραίους Άραβες ισλαμιστές. Δίχως η Χαμάς να έχει την εκλογική νομιμοποίηση των ομοεθνών της για τα τελευταία 15 περίπου χρόνια, τους αντιπροσωπεύει δια της βίας σε δύο βασικά τους θέματα: 

1)στην λανθασμένη άρνηση της δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους δίπλα στο Ισραήλ, 2) στην επιμονή διάλυσης και εξαφάνισης του κράτους του Ισραήλ, με κύριο σύνθημα τους να είναι το ‘από το ποτάμι (Ιορδάνης) στη θάλασσα (Μεσόγειος)’. Οι φωνές της ειρηνικής συμβίωσης ενισχύονταν τόσα χρόνια από το γεγονός ότι Άραβες και παλαιστινιακής καταγωγής συμμετέχουν στην ισραηλινή βουλή ως εκλεγμένοι βουλευτές και κατέχουν σημαντικά αξιώματα στην ισραηλινή διοίκηση. 

Το κράτος του Ισραήλ εξάλλου είναι η μόνη δημοκρατική χώρα στην περιοχή. Η Δημοκρατία του είναι τόσο ισχυρή που έχει στείλει στη φυλακή ακόμη και προέδρους του και βουλευτές του, γεγονός σπάνιο διεθνώς.

Ο μαζικός σφαγιασμός μέσα μόλις σε δυο ώρες από την Χαμάς 1200 άοπλων ισραηλινών πολιτών (παιδιά και υπερήλικες μέσα σε αυτούς) και η ομηρία άλλων 300 στις 7 Οκτωβρίου άλλαξε πολλά στο Ισραήλ. Ερέθισε εύλογα τα ιστορικά συσσωρευμένα αντανακλαστικά επιβίωσης του. Ότι επακολούθησε αποτελεί προϊόν αυτής της απάνθρωπης ναζιστικού τύπου συμπεριφοράς της Χαμάς».

                                                                       (Αχ.Γραβάνης-liberal.gr)

Μα, ποιος έβαλε 5 δισ. στις τράπεζες; Αρα έχουμε δύο Ελλάδες; Ή μήπως τρεις; Μια που δυσκολεύεται και ζει μέρα με τη μέρα. Μια δεύτερη που βολεύεται με συντάξεις, νοίκια Airbnb, μικροεισοδήματα και δεν αγγίζει τις αποταμιεύσεις της. Και μια τρίτη, σιωπηλή, που μετακινεί εκατομμύρια χωρίς να το λέει, γιατί δεν έχει λόγο ούτε να διαμαρτυρηθεί ούτε να προκαλέσει

                                                                       (Δ. Ευθυμάκης-protagon.gr)

 «Σε γενικές γραμμές, ειδικότητες όπως ΩΡΛ, ακτινολόγοι, ουρολόγοι, αναισθησιολόγοι, σε κάποιες περιπτώσεις και παθολόγοι, είναι δυσεύρετες στα νησιά, ακόμη και σε εκείνα που «βουλιάζουν» από επισκέπτες. Βασικές αιτίες, η έλλειψη διαθεσιμότητας στέγης και τα πάρα πολύ υψηλά ενοίκια».

                                                                                   (Χρ. Νίκας –liberal.gr)

Ρήσεις...

                                                                                                                              (ευρωπαϊστές f/B)
 

Απόψεις...

 

 «Ο Ντόναλντ Τραμπ μοιάζει όλο και περισσότερο με Τσίπρα (-Καμμένο) των Ηνωμένων Πολιτειών. Και οι δύο ξεκίνησαν ως «αντισυστημικοί σωτήρες» και κατέληξαν να κάνουν θεαματικές κωλοτούμπες. Ο μεν Τσίπρας βάφτιζε την τρόικα «θεσμούς» και τα μνημόνια «συμβάσεις», φτάνοντας να φορέσει και γραβάτα – για να μας πείσει ότι… διαγράφηκε το χρέος. Ο δε Τραμπ εξελέγη με σημαία τη μείωση των φόρων και του χρέους – αλλά τελικά έκανε το ακριβώς αντίθετο.

Στην αρχή έβαλε επικεφαλής των περικοπών τον Μασκ. Λίγους μήνες μετά, οι δρόμοι τους χώρισαν με αλληλοκατηγορίες. Ο Τραμπ, όπως ο Όργουελ στο 1984, ξεκίνησε να βαφτίζει το ψέμα σε «αλήθεια». Το πρώτο φορολογικό νομοσχέδιο που κατέθεσε ονομάστηκε "Big Beautiful Bill" — και αντί να μειώσει τις δαπάνες, εκτόξευσε το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος.Ο Μασκ – σε ρόλο Λαφαζάνη – απειλεί με νέο κόμμα. Όχι, μόνο επειδή διαφωνεί για τις σπατάλες και το όριο του χρέους, αλλά και επειδή οι ίδιες του οι εταιρείες πλήττονται από τη μείωση των επιδοτήσεων για τα ηλεκτρικά οχήματα.

Το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ φλερτάρει πια με το 120% του ΑΕΠ και το «Big Beautiful Bill» μοιάζει να οδηγεί τη χώρα σε μετωπική με τη χρεοκοπία. Δεν ξέρουμε πότε – ή αν – θα σκάσει η φούσκα. Το μόνο σίγουρο είναι πως η πιθανότητα μιας θεαματικής χρηματιστηριακής διόρθωσης μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια είναι η μεγαλύτερη εδώ και δεκαετίες.

Πίσω από τη βιτρίνα μιας εικονικής ευημερίας, η Αμερική βράζει: 

Οι καταθέσεις εξατμίζονται.Τα καταναλωτικά δάνεια και οι πιστωτικές κάρτες χτυπούν ρεκόρ.Το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους ξεπερνά το 1 τρισ. δολάρια τον χρόνο.Η προσωπική αποταμίευση έχει καταρρεύσει στο 4,9% – ιστορικό χαμηλό.Το μοντέλο κατανάλωσης με δανεικά έχει μετατρέψει τη μεσαία τάξη σε οικογενειακή εκδοχή της Lehman Brothers.Και μέσα σε αυτό το εκρηκτικό μείγμα, η κοινωνική συνοχή των ΗΠΑ τρίζει επικίνδυνα. Ο κοινωνικός διχασμός βαθαίνει. Η βία στους δρόμους θυμίζει σκηνές από προπολεμικό Λος Άντζελες. Ένας «ήπιος εμφύλιος» υποβόσκει και το Χρηματιστήριο δεν μπορεί να τον καμουφλάρει.

Όσοι πίστεψαν ότι ο Τραμπ θα «σώσει» τις ΗΠΑ από την πτώχευση, μάλλον έπεσαν θύματα μιας ακόμα Big Beautiful αυταπάτης. Είναι ίδιον το λαϊκιστών να υπόσχονται τα πάντα και να κάνουν τα ακριβώς αντίθετα. Όπως ο ΓΑΠ και ο Τσίπρας υποσχέθηκαν «λεφτά υπάρχουν» και διαγραφή χρέους – για να επιταχύνουν την καταστροφή – έτσι και ο Τραμπ μετέτρεψε το συντηρητικό αφήγημα σε φούσκα χρέους και πολιτικού κιτς.Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Μόνο που αυτή τη φορά, έχει και πυρηνικά».

                                                                             (Κ.Στούπας-liberal.gr)

 «Ακόμα ένα καλοκαίρι χωρίς κλιματισμό σε αρκετούς συρμούς του Ηλεκτρικού και του Μετρό -ενώ προβλήματα εντοπίζονται και στη λειτουργία των κλιματιστικών στα παλιά λεωφορεία-  θα πρέπει να υποστούν εν μέσω έντονου καύσωνα όσοι κινούνται με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς καθώς και μεγάλη μερίδα των τουριστών που επισκέπτονται τη χώρα μας».

                                                                       (Σ.Χρήστου-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Ρήσεις...

 

Απόψεις...

 

 «Η συζήτηση για τον ουρανοξύστη στο Ελληνικό — αυτόν που «θρασύτατα» πλησιάζει το ύψος της Ακρόπολης — έχει προκαλέσει αλλεργικό σοκ στην εγχώρια αριστερή ιντελιγκέντσια. Άλλωστε, τι άλλο να περιμένει κανείς από μια τάξη που ονειρεύεται μια Ελλάδα μονίμως χαμηλοτάβανη, οριζόντια και αντιπαραγωγικά ρομαντική.Η πρόοδος στην πράξη είναι ενοχλητική για όσους την προτιμούν σαν λέξη σε πανό. Κι ο ουρανοξύστης, βλέπετε, δεν χτίστηκε ούτε με «συνεταιρισμούς βάσης», ούτε με κονδύλια ΕΣΠΑ για «πρωτοβουλίες πολιτισμικού διαλόγου». Χτίστηκε με κεφάλαια, τεχνογνωσία και επένδυση σε μέλλον – πράγματα βαθύτατα ξένα σε όσους ακόμα βλέπουν την οικονομία με όρους ταξικού μανιφέστου. 

Πέντε λόγοι που οι «προοδευτικοί» μισούν τους ουρανοξύστες: Γιατί τους θυμίζουν ότι δεν χτίζουν τίποτα.Όσο ψηλώνει το κτήριο, τόσο τους χαμηλώνει η συνείδηση. Οι επενδύσεις σε ύψος αναδεικνύουν τις ιδεολογικές τους τρύπες: η ιδιωτική πρωτοβουλία παράγει έργο, ενώ εκείνοι παράγουν ψηφίσματα. Γιατί συμβολίζει αυτό που φοβούνται: τον καπιταλισμό με πρόσωπο. Όταν ένα τεράστιο, ενεργειακά πράσινο, λειτουργικό κτήριο φέρνει δουλειές, τουρισμό και κεφάλαια, δύσκολα μπορούν να το βαφτίσουν «ληστρική εκμετάλλευση». Κι έτσι μιλούν για «αισθητική βία» και «ορίζοντες». 

Γιατί δεν αντέχουν την ιδέα μιας Αθήνας που κοιτά μπροστά.Η Ελλάδα για αυτούς πρέπει να βιώσει την εξαθλίωση προκειμένου ο λαός να εξεγερθεί με τη δική του καθοδήγηση για να καταλάβουν την πολυπόθητη εξουσία. Τα μεγαθήρια από μπετόν της σοβιετίας δεν προσβάλλουν την αισθητική. Γιατί απειλεί την ψευδαίσθηση της ηθικής τους ανωτερότητας.

Ο ουρανοξύστης δεν είναι απλώς ένα κτήριο, είναι το πολιτικό σύμβολο πως η πρόοδος δεν περνάει μέσα από επιτροπές και στρογγυλά τραπέζια, αλλά από ρίσκο, αγορά και αποτέλεσμα.υποκρισία είναι θεμελιώδης δομική μονάδα του εγχώριου «ριζοσπαστισμού». Από κάτω διαμαρτύρονται, από πάνω απολαμβάνουν prosecco με θέα. Ποιος τους αδικεί; Το να είσαι αριστερός χωρίς κόστος, είναι το εθνικό μας σπορ».

                                                                           (Κ. Στούπας-liberal.gr)

«Ας σημειωθεί πως η Ελλάδα πέρσι υποδέχθηκε περί το 1.000.000 Ισραηλινούς τουρίστες. Και αναφέρομαι μόνον σε έναν κλάδο οικονομικής δραστηριότητας. Δεν θίγω το ζήτημα των επενδύσεων ισραηλινών κεφαλαίων στην πατρίδα μας. Φυσικά, ο καθένας είναι άξιος της μοίρας του, το ίδιο και η τοπική κοινωνία της Σύρου. Θα έπρεπε οι σειρήνες να ηχήσουν από πέρσι όταν οι διοργανωτές του φεστιβάλ υπέκυψαν στις απαιτήσεις των αριστερών συλλογικοτήτων. Η παροιμία είναι γνωστή: δώσε χώρο στον χωριάτη».

                                                                                 (Σ.Μουμτζής-liberal.gr)

 «Το κατασκευασμένο βίντεο με τον Ομπάμα να συλλαμβάνεται και να του περνούν χειροπέδες στον Λευκό Οίκο παρόντος του Τραμπ, ο οποίος τον περιγελά όπως ένας λευκός χλευάζει έναν αλυσοδεμένο μαύρο είναι αποκρουστικό. Αλλά καθίσταται χίλιες φορές πιο απεχθές, επειδή αυτός που το δημοσίευσε είναι ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών».

                                                                                    (Protagon Team) 

Εδώ... γελάμε

                                                                           (Α.Πετρουλάκης- protagon/ KΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
 

Απόψεις...

 

«Οι συνδικαλιστές των διοικητικών υπαλλήλων αρνούνται να δηλώνουν οι εργαζόμενοι ψηφιακά την ώρα προσέλευσης στην εργασία τους όπως και την ώρα αποχώρησής τους. Προτιμούν το υφιστάμενο χειρόγραφο σύστημα. Τη ρύθμιση αυτή την πρότεινε ο πρύτανης του Μετσοβίου, ασκώντας το εκ του νόμου δικαίωμά του, κάτι που αμφισβητούν οι συνδικαλιστές, οι οποίοι και παραπέμπουν το όλο ζήτημα στη Σύγκλητο της Σχολής.  Τι λένε οι συγκλητικοί; Υποστηρίζουν ότι η χρήση της ψηφιακής κάρτας θα πρέπει πρώτα να «επικοινωνηθεί» στο προσωπικό, το οποίο στη συνέχεια θα πρέπει να εκπαιδευθεί στο πώς θα τη χρησιμοποιεί. 

Κατανοώ «πλέρια» τη θέση της Συγκλήτου. Θα πρέπει να γίνει ένας διάλογος με τους διοικητικούς υπαλλήλους, να κατατεθούν και να ακουστούν όλες οι απόψεις, να γίνουν συνελεύσεις –εννοείται σε εργάσιμες ώρες– και στο τέλος να τεθεί σε ψηφοφορία η πρόταση για τη χρήση της ψηφιακής κάρτας.Πάμε τώρα στο επόμενο στάδιο. Στην εκπαίδευση του προσωπικού στη χρήση της. 

Ως γνωστόν, το να χρησιμοποιούμε ψηφιακή κάρτα είναι μια δύσκολη υπόθεση. Πού τη βάζεις, πώς τη βάζεις, τι γίνεται αν την ξεχάσεις σπίτι σου και πολλά άλλα. Συνεπώς οι διοικητικοί υπάλληλοι του Μετσοβίου χρειάζεται να παρακολουθήσουν ειδικά επιμορφωτικά σεμινάρια, στα οποία θα διδάξουν εξειδικευμένοι επιστήμονες. 

Στο τέλος αυτής της επίπονης διαδικασίας –που μπορεί να κρατήσει και χρόνια– οι συμμετέχοντες θα λάβουν και έναν τίτλο σπουδών και φυσικά θα ενσωματωθεί στον μισθό τους το επίδομα χρήσης ψηφιακής κάρτας.Τι νόμιζε ο πρύτανης; Ετσι εύκολα θα πεθάνει το χειρόγραφο σύστημα;»

                                                                  (Σ.Μουμτζής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Πριν από λίγες ημέρες, μέσω του Truth Social, ο Ντόναλντ Τραμπ αποκάλυψε ότι συνομίλησε με την Coca-Cola, προτείνοντάς της να χρησιμοποιεί πραγματική ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο αντί για σιρόπι καλαμποκιού υψηλής φρουκτόζης (HFCS) στις ΗΠΑ. Ισχυρίστηκε ότι η εταιρεία συμφώνησε. Η Coca-Cola, παραδοσιακά, χρησιμοποιεί HFCS στο κλασικό αναψυκτικό της για την αμερικανική αγορά. 

Μια πιθανή αλλαγή προς τη ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο, όπως έγραψαν οι Financial Times, θα είχε σοβαρές συνέπειες για τους εγχώριους παραγωγούς HFCS και για βιομηχανίες μεταποίησης καλαμποκιού, των οποίων οι μετοχές έπεσαν πολύ μετά τη δήλωση. Αρχικά η Coca-Cola, από την πλευρά της, «καλωσόρισε» τον ενθουσιασμό του Τραμπ, αλλά περιορίστηκε να πει ότι σύντομα θα παρουσιάσει «καινοτόμα νέα προϊόντα».

                                                                       (Μ.Δεδούση-protagon.gr)

Χωρίς... σχόλια

 

Απόψεις...

 

«Η πρόθεση του Μακρόν να αναγνωρίσει ένα παλαιστινιακό κράτος στερείται πολιτικής ουσίας. Ούτε καν συμβολική σημασία έχει. Ο Γάλλος πρόεδρος κουβαλώντας όλο το φορτίο της ανύπαρκτης πλέον γαλλική grandeur μπορεί να κάνει όσες θεαματικές κινήσεις θέλει. Απλώς χάνει στηρίγματα στο εσωτερικό και καταγράφει συνεχείς αποτυχίες στην εξωτερική του πολιτική.Δεκάδες χώρες έχουν κάνει αυτό το βήμα, αλλά αποτέλεσμα μηδέν. Ένα πράγμα είναι σαφές: όσα κράτη και αν αναγνωρίσουν ένα παλαιστινιακό κράτος, αν δεν το αναγνωρίσει το Ισραήλ, η κατάσταση στην περιοχή δε θα μεταβληθεί. 

Μου θυμίζει τη διεθνή θέση της Ανατολικής Γερμανίας. Την υπόστασή της την αναγνώρισαν δεκάδες κράτη, όμως το κράτος που την ενδιέφερε, η Ομοσπονδιακή Γερμανία, την αναγνώρισε το 1972 με τη σύναψη της «Βασικής Συνθήκης». Περίμενε αυτή τη στιγμή η Α. Γερμανία δεκατρία ολόκληρα χρόνια. Φυσικά, για να αναγνωρίσουν το Ισραήλ και οι ΗΠΑ παλαιστινιακό κράτος θα πρέπει να λυθούν όλα τα μεταξύ τους προβλήματα εκ των οποίων το βασικότερο είναι η ασφάλεια των Ισραηλινών πολιτών. 

Τι σημαίνει αυτό; Πως η Παλαιστινιακή Αρχή θα έχει την ικανότητα και τη βούληση να αποβάλει από την επικράτειά της τις διάφορες ένοπλες ταξιαρχίες. Θα μπορέσει να το κάνει;Δε χρειάζεται να κάνω μακρά ιστορική αναδρομή για να αποδείξω ότι οι Άραβες ουδέποτε ενδιαφέρθηκαν για ένα παλαιστινιακό κράτος. 

Ως γνωστόν η Δυτική Όχθη και η Γάζα κατελήφθησαν από το Ισραήλ κατά τον πόλεμο των 6 ημερών, τον Ιούνιο 1967. Μέχρι τότε βρισκόταν όχι υπό παλαιστινιακή διοίκηση αλλά ήταν περιοχές της Ιορδανίας και της Αιγύπτου, αντίστοιχα. Και οι κάτοικοί τους αποκαλούνταν Άραβες και όχι Παλαιστίνιοι. Και τα αλλεπάλληλα τείχη που έχει υψώσει η Αίγυπτος στα σύνορά της με τη Γάζα θυμίζουν το Τείχος του Βερολίνου. Γιατί άραγε;

Σήμερα, όσο η παλαιστινιακή συνείδηση είναι διαμορφωμένη με το σύνθημα «από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα», δηλαδή με τον αφανισμό του Ισραήλ, καμιά λύση δεν πρόκειται να «περπατήσει» στην πράξη. Συνεχώς θα ξεπηδούν τρομοκρατικές ομάδες, με τη νοοτροπία των μαρτύρων, που θα θέλουν να κάνουν αυτό το σύνθημα πράξη. Αυτή ακριβώς είναι η πραγματικότητα και κραυγαλέο παράδειγμα η 7η Οκτωβρίου 2023. Τώρα, μετά την ισοπέδωση της Γάζας, στη Νάκμπα προστέθηκε και η εκδίκηση. Άλλωστε, και αυτό είναι γνωστό, η Χαμάς και οι άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις ποτέ δεν είχαν στο καταστατικό τους τον στόχο των δύο κρατών. Στην καταστροφή του Ισραήλ στοχεύουν».

                                                                               (Σ.Μουμτζής-liberal.gr)

«Το τραγικό είναι ότι, παρ’ όλο που οι υδρολογικοί χάρτες προειδοποιούν για ερημοποίηση του 30% της χώρας, εξακολουθούμε να σχεδιάζουμε σαν να ζούμε στις όχθες του Δούναβη. Η κλιματική κρίση καλπάζει και εμείς της κάνουμε χαρούμενα νοήματα με το λάστιχο ποτίσματος ανοιχτό. Και κάπως έτσι, το νερό γίνεται πολιτισμικό τεστ».

                                                                      (Δ.Ευθυμάκης –protagon.gr)

 «Οι επικείμενες ευρω-κυρώσεις για μη λήψη μέτρων κατά της βλαπτικής ηχορρύπανσης ουδόλως απασχολούν στη χώρα του ΟΠΕΚΕΠΕ. Είναι παχυδερμικοί οι μηχανισμοί και ληθαργικά τα αντανακλαστικά σε ζητήματα που θεωρούνται ελάσσονα, όπως η μη έγκριση χαρτών θορύβου και σχεδίων δράσης στα περισσότερα πολεοδομικά συγκροτήματα ή η ανεπάρκεια όσων έχουν εγκριθεί. Αλλωστε, και να είχαν οριστικοποιηθεί ορθώς τα απαιτούμενα, θα είχαν καταντήσει κουρελόχαρτα από τις συστηματικές παραβιάσεις».

                                                                  (Τ.Kαραϊσκάκη- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)