«Οι πόλεμοι των δασμών έχουν μόνο ηττημένους. Είναι οι Οικονομίες των χωρών που εμπλέκονται σ΄ αυτούς. Είναι οι επιχειρήσεις που θα κλείσουν. Είναι οι εργαζόμενοι που θα απολυθούν. Είναι η παραγωγικότητα, που λόγω του προστατευτισμού, μένει στάσιμη ή οπισθοχωρεί. Είναι οι καταναλωτές που θα αγοράζουν ακριβότερα τα ίδια προϊόντα ή δεν θα μπορούν να τα αγοράσουν πια. Είναι η παγκόσμια ασφάλεια, καθώς πολλοί εμπορικοί πόλεμοι εξελίχθηκαν σε κανονικούς.
Το να μην υπάρχουν ΚΑΘΟΛΟΥ δασμοί είναι προς όφελος όλων: ο καθένας εξειδικεύεται στον τομέα ή στο αντικείμενο που έχει συγκριτικό πλεονέκτημα. Άλλωστε, ελάχιστα προϊόντα τεχνολογίας παράγονται 100% σε μια χώρα. Το 99,99% χρησιμοποιούν τμήματα που παράγονται σε (πολλές) άλλες χώρες. Οι δασμοί που εξήγγειλε σήμερα ο Τραμπ, ας ελπίσουμε ότι είναι μια πιστολιά του σερίφη για να καταργηθούν όλοι οι δασμοί, από όλα τα κράτη. Ας ελπίσουμε ότι θα κρατήσουν μέχρι να γίνει αυτό.
Αν όμως τους θεωρεί μόνιμο μέτρο για να προστατεύσει την
αμερικανική Οικονομία, γυρνώντας το παγκόσμιο εμπόριο στην εποχή του
μεσοπολέμου και πιστεύοντας ότι έτσι όλοι θα πάνε να φτιάξουν εργοστάσια στις
ΗΠΑ, αν δεν σκοπεύει να τους αποσύρει σύντομα, έχει υπογράψει ήδη τη θανατική
καταδίκη της Οικονομίας της χώρας του και δυστυχώς την έναρξη ενός παγκόσμιου
οικονομικού Αρμαγεδδώνα, που, μπροστά του, το κραχ του 1929 θα μοιάζει παιδική
εκδρομή. Προσδεθείτε. Προβλέπονται έντονες αναταράξεις. Και η προσγείωση δεν
είναι καθόλου βέβαιη.
@ Θέλει απέραντο, απύθμενο και απερίγραπτο θράσος η σημερινή δήλωση Μαρινάκη, με αφορμή την παραπομπή του σε δίκη για αδικήματα πλημμεληματικού χαρακτήρα σχετικά με τα επεισόδια στου Ρέντη, τον Δεκέμβριο του 2023, που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο του αστυνομικού Γιώργου Λυγγερίδη. Μια δήλωση με την οποία επιτίθεται ευθέως, με θράσος και σφοδρότητα, στην κυβέρνηση, τον Πρωθυπουργό και τη Δικαιοσύνη, αφού ξεκινά λέγοντας "υπό το καθεστώς πανικού, ο πρωθυπουργός μαζί με τα σκανδαλωδώς ευεργετημένα και εξαρτημένα από το σύστημα Μητσοτάκη μιντιακά δεκανίκια, επιχειρούν να με εκβιάσουν και να με θέσουν υπό ομηρία, εργαλειοποιώντας για άλλη μια φορά τη Δικαιοσύνη...".
Το έχει ξανακάνει, βέβαια, το 2020 με αφορμή ένα πέναλτι σε βάρος του Ολυμπιακού σε αγώνα με τον Παναθηναϊκό, το οποίο έγινε αφορμή να καταγγείλει τον Πρωθυπουργό για το σκάνδαλο των υποκλοπών και μύρια όσα.Το background τότε ήταν η ανοιχτή ακόμα υπόθεση του Noor 1, τώρα η δίκη για τον θάνατο Λυγγερίδη από την επίθεση της οργανωμένης και "καλοταϊσμένης" από την Π.Α.Ε. ιδιοκτησίας του στρατιάς των χουλιγκάνων της.
Η δήλωση Μαρινάκη φωτίζει, όμως, και κάτι άλλο
πολύ πιο σοβαρό. Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς υποστηρικτής του φιάσκου με
τον "βασικό μέτοχο" για να επισημάνει πως η συγκέντρωση τόσων πολλών
και διαφορετικών Μέσων Ενημέρωσης σε Τύπο, Τηλεόραση, Ραδιόφωνο και Διαδίκτυο,
μαζί με τη διακίνηση του Τύπου και τον Ολυμπιακό συνιστούν στρέβλωση κάθε έννοιας
υγιούς ανταγωνισμού και επικίνδυνη συγκέντρωση εξουσίας. Σε ένα ευνομούμενο
κράτος έπρεπε να έχουν ληφθεί μέτρα για την αποτροπή αυτού τον φαινομένου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου