αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Τρίτη 25 Μαΐου 2021

Εκθέσεις ιδεών ή πράξεων;

 

Αν διαβάσει κανείς το άρθρο του κ. Ελισάφ στα ΝΕΑ του περασμένου Σαββάτου και το δει ως Έκθεση ιδεών σίγουρα θα του βάλει προβιβάσιμο βαθμό. Το πρόβλημα είναι να μην το δει σε συνδυασμό με την καθημερινή πραγματικότητα. Γιατί εκεί θα τον στείλει μετεξεταστέο. Ωραία και μεγάλα λόγια, σχέδια για το μέλλον… 

Τι κι αν στην κεντρική πλατεία οι περαστικοί κλωτσάνε πλακάκια; Τι κι αν τα λεωφορεία διασχίζουν κεντρικούς δρόμους για να παρκάρουν στον παραλίμνιο; Τι κι αν το Πνευματικό Κέντρο θυμίζει βανδαλισμένο εργοτάξιο; Τι κι αν η Λαϊκή μας αγορά είναι η πιο πρωτόγονη της Ευρώπης; Τι κι αν ολόκληρος παραλίμνιος δεν έχει δημόσιες τουαλέτες και τη θέση τους παίρνουν οι πύλες του κάστρου και οι επάλξεις; Τι κι αν το Δημοτικό Ωδείο έχει ακόμη κουφώματα του περασμένου αιώνα; Τι κι αν η άνοδος προς τα Λιθαρίτσια γίνεται από προπολεμικό καλντερίμι; Τι κι αν τα μισά κτίρια της πόλης μαζί με τα μνημεία της είναι και -παραμένουν- μουντζουρωμένα; 

Τι κι αν η παιδική χαρά στο πάρκο Κατσάρη είναι η πλέον επικίνδυνη στη χώρα; Τι κι αν τα πεζοδρόμια στην αρχή της Δωδώνης είναι από διαλυμένα έως ανύπαρκτα; Τι κι αν κάποια από τα παραλίμνια "γλυπτά" δυσφημούν την πόλη και τον πολιτισμό της; Τι κι αν τα χόρτα έχουν πνίξει περιοχές ολόκληρες; Τι κι αν το Γιαννιώτικο Σαλόνι παραμένει ...αλώνι; Για να αναφέρουμε λίγα μόνο από εκείνα που καθημερινά τραυματίζουν την αισθητική αλλά και τη λογική μας. Και πόσω μάλλον όταν όλα αυτά θα μπορούσαν να έχουν αλλάξει άρδην προς το καλύτερο, με άμεσες παρεμβάσεις και σε ελάχιστο χρόνο. Γιατί λοιπόν δεν αλλάζουν;     

Και πραγματικά... αν κάποιος από τους αναγνώστες μας γνωρίζει οποιαδήποτε πόλη στον κόσμο η οποία να έχει στην κεντρική τη πλατεία την εικόνα που δείχνουν παρακάτω οι φωτογραφίες, παρακαλούμε να μας το μεταφέρει. Είναι πραγματικά τραγικό μια πόλη που κατά τον Δήμαρχό της κάνει τουριστικά άλματα να μην μπορεί να διαχειριστεί την κεντρική της πλατεία. Δεν ντρέπονται άραγε οι άρχοντες της πόλη μας που ταξιδεύουν συχνά σε διάφορα σημεία του πλανήτη όπου θαυμάζουν την πραγματική πρόοδο, η πόλη την οποία εκπροσωπούν να έχει αυτά τα χάλια;

Κι ενώ ο καθένας θα προχωρούσε σε άμεση επιδιόρθωση των κακώς κείμενων (αντικατάσταση της πλακόστρωσης, αλλαγή χρήσης των παλιών συντριβανιών με λουλούδια εποχής, ένα νέο εντυπωσιακό συντριβάνι σε κεντρικό σημείο , φύτευση δέντρων στο πίσω μέρος με πολλά παγκάκια και καθαρισμός όλων των  γκράφιτι) εκείνοι υιοθετούν το σχέδιο της προηγούμενης Δημ. Αρχής που προεκλογικά απέρριπταν. 

Οι δημότες βέβαια το έχουν απορρίψει ανεπιστρεπτί αφού κάνει τα πράγματα πολύ χειρότερα από ό,τι είναι ακόμη και σήμερα. Και δε φτάνει αυτό! Το ποσό του 1,2 εκ ευρώ που θα κόστιζε  εκείνη η "μαύρη" πλατεία του κ. Μπέγκα το εκτοξεύουν τώρα στα 5,2 εκατομμύρια, συμπεριλαμβάνοντας και την κυριολεκτική "εξαφάνιση" της πλατείας Ολυμπιάδος με όλο το πράσινο και τα δέντρα της, για να φτιάξουν κυκλικό κόμβο στο... "πιο κέντρο δεν γίνεται"!

Η κατάσταση αυτή άρχισε επί Φ. Φίλιου (ο οποίος ήταν απλώς παρατηρητής, αν κρίνει κανείς από το ανύπαρκτο έργο της τελευταίας του θητείας), συνεχίστηκε επί Θ. Μπέγκα (ο οποίος παρακολουθούσε και σχεδίαζε αλλά δεν... άγγιζε) και συνεχίζεται επί Μ. Ελισάφ δύο χρόνια τώρα.Tι κοινό έχουν οι τρεις προαναφερθέντες; Ήταν μέλη και συνεργάτες της ίδιας ουσιαστικά παράταξης, εκείνης του κ. Φίλιου.    

Η πόλη όμως δεν μπορεί να περιμένει πότε θα ξυπνήσει με καλή διάθεση κάποιος ώστε να να αναλάβει δράση και αναπολεί την εποχή του Ν. Γκόντα με τα δεκάδες έργα που την έβγαλαν από τον "σκληρό" επαρχιωτισμό της. Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και με τα άλλα μεγάλα έργα που οι τρεις παλιοί συγκάτοικοι δεν άγγιξαν ποτέ (Λαϊκή αγορά-Βελισσάριο-Γιαννιώτικο Σαλόνι-νέο Δημαρχείο-Λιθαρίτσια κτλ.)  

Η πρότασή μας για την πλατεία (με το ελάχιστο δυνατό κόστος):


 


   Η κατάσταση σήμερα:






 

Και για να μην ξεχνάμε. Έτσι ήταν η κατάσταση στον παραλίμνιο για χρόνια (θητεία Φ. Φίλιου και μέρος θητείας Θ. Μπέγκα)  











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...