αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Τρίτη 2 Ιουλίου 2024

Απόψεις...

 

«Και πάμε στο εξωφρενικότερο. Εγραψα (23/6/2024) ότι οι κάμερες στην Κύπρο φωτογραφίζουν τον οδηγό του οχήματος στα φανάρια και αλλού. Η Κύπρος ανήκει στην Ε.Ε. και είναι ευνόητο ότι ακολουθεί τις ευρωπαϊκές οδηγίες για την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Επιπλέον, τις κάμερες στην Κύπρο τις διαχειρίζεται ιδιωτική εταιρεία, έτσι για να μην ξεχνάμε. 

Στην Ελλάδα όμως το περίφημο Π.Δ. λέει ρητά και πάλι: Αρθρο 8: «Κατά τη διαχείριση της κυκλοφορίας, η επεξεργασία δεδομένων εικόνας περιορίζεται στην αναγνώριση των πινακίδων κυκλοφορίας και της κατηγορίας (επιβατικά, φορτηγά, λεωφορεία κ.λπ.) των οχημάτων».

Πόσοι από εσάς γνωρίζετε ότι αγοράζοντας ένα εισιτήριο έχετε δώσει τη συγκατάθεσή σας να δημοσιοποιηθεί η παρουσία σας και η συντροφιά σας στην εκδήλωση; Μπορεί κάποιος να μου διευκρινίσει αν στην Κύπρο οι κάμερες που καταγράφουν τους οδηγούς που κάνουν διάφορες παραβάσεις δεν εμπίπτουν στη «διαχείριση της κυκλοφορίας» ή μήπως η Κύπρος δεν ακολουθεί τις ευρωπαϊκές οδηγίες;

Βρισκόμαστε στο 2012, όταν ένας εκδότης-δημοσιογράφος σε μια φυλλάδα που εκδίδει κρέμασε στα μανταλάκια τα ονόματα και τα ποσά των καταθέσεων που είχαν ορισμένοι Ελληνες στην τράπεζα HSBC της Ελβετίας. Δηλαδή, δημοσίευσε την περίφημη λίστα Λαγκάρντ με ονόματα και ποσά. Υπάρχει κάτι πιο προσωπικό από το όνομα και τις καταθέσεις ενός ατόμου; Αν είναι παράνομες και προέρχονται από φοροδιαφυγή ή ξέπλυμα μαύρου χρήματος, η Πολιτεία και οι Αρχές έχουν κάθε δικαίωμα να ψάξουν έναν προς έναν όλους τους καταθέτες. Με ποιο δικαίωμα, όμως, ο εν λόγω εκδότης, που απαξιώ να γράψω το όνομά του, δημοσίευσε τα ονόματα δημιουργώντας στόχους απαγωγής ή κλοπής;

Αναζήτησα να βρω τι έκανε η περίφημη Αρχή στην περίπτωση της δημοσίευσης των ονομάτων και των καταθέσεων. Δεν μπόρεσα να βρω απολύτως τίποτα. Ούτε στο υπουργείο Οικονομικών, από όπου διέρρευσε η λίστα, επιβλήθηκε κανένα πρόστιμο ούτε και στον δημοσιογράφο επιβλήθηκε άλλο πρόστιμο. 

Η κακομοίρα η Αννα-Μισέλ χρησιμοποίησε τα email που ο καθένας μας τα έχει μοιράσει σε χιλιάδες άλλους. Μάλιστα υπάρχουν και δημοσιογράφοι που αναγράφουν το email τους στα κείμενά τους. Ο δημοσιογράφος συνελήφθη ύστερα από μήνες, αλλά υπερηφανεύεται ότι τον αθώωσε η ελληνική Δικαιοσύνη. Είναι η ίδια Δικαιοσύνη που αθώωσε τον Σώρρα με το σκεπτικό ότι… δεν αποδείχτηκε ότι δεν έχει τα 600 δισ. δολάρια, όσα δηλαδή δεν έχουν οι 5 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο. Είναι η ίδια Δικαιοσύνη που συνεχώς βρίσκει τρόπους για να καταδικάζει τον Ανδρέα Γεωργίου γιατί ο άτυχος είχε τη φαεινή ιδέα να δημοσιοποιήσει τα πραγματικά στοιχεία για το έλλειμμα της διακυβέρνησης Καραμανλή! 

Η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη, αλλά δεν είναι ανεξέλεγκτη.Το αμείλικτο ερώτημα είναι, πού ήταν η Αρχή που επέβαλε πρόστιμα για τη διαρροή των email, ενώ τότε έκανε ότι δεν είδε τη διαρροή; Εκτός αν κάνω λάθος, οπότε θα ζητήσω δημόσια συγγνώμη. Συνήθως η Αρχή απαντάει στα κείμενά μου. Αναμένω!»

                                                              (Α.Δρυμιώτης- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) 

«Δύο πρόσφατα παραδείγματα «ταλαιπωρημένων» παραλιών στην Εύβοια υπενθυμίζουν ότι σε αυτή τη χώρα οι παραλίες ή θα είναι γεμάτες με ξαπλώστρες, beach bars κλπ, ή θα «πήζουν» στις σκηνές και θα πνίγονται στα σκουπίδια... Ποια είναι τελικά η μοίρα των ελληνικών παραλιών και πού χάθηκε το μέτρο;

Το ελεύθερο κάμπινγκ, σημειωτέον, απαγορεύεται (με νόμο του 1976) σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παραλίες, παρυφές δημόσιων δασών και εν γένει κοινόχρηστους χώρους. Με δυο λόγια, απαγορεύεται παντού, αν και οι ασχολούμενοι με το συγκεκριμένο είδος διακοπών ξέρουν -ως κοινό μυστικό- ότι οι τοπικές κοινότητες το επιτρέπουν «ανεπισήμως». Εξάλλου, πόσο εύκολο είναι να εντοπιστεί ο κατασκηνωτής για να του επιβληθεί το πρόστιμο;» 

                                                                              (protagonteam.gr)


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...