Απόψεις...

 

«Οι πανεπιστημιακοί που μετέχουν στην πρωτοβουλία «Όχι Αστυνομία στα Πανεπιστήμια» έχουν ξεπεράσει τους 1.000. Οι υπόλοιποι 8.000 πανεπιστημιακοί, όμως, πού ακριβώς είναι; Οι 1.000 και πλέον πανεπιστημιακοί έχουν κάθε δημοκρατικό δικαίωμα να βγουν να εκφράσουν την άποψή τους, τη διαφωνία τους, την αντίθεσή τους. Και να παρουσιάσουν δημοσίως την επιχειρηματολογία τους για την «προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας», όπως αναφέρουν. 

Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν η «ακαδημαϊκή ελευθερία» προστατεύεται με τον ίδιο τρόπο και για τους 8.000 ακαδημαϊκούς που προτιμούν το δρόμο της αφωνίας».

                                                                        (Β. Γαλούπης-Liberal.gr)

«Μόνοι τους θα φέρουν την αστυνομοκρατία που καταγγέλλουν. Με νοοτροπία Μελανοχιτώνων ή Waffen-SS, που τοποθετούν εμπρηστικούς μηχανισμούς στην είσοδο εκλεγμένου μέλους του ελληνικού Κοινοβουλίου, και στο αυτοκίνητο της συζύγου του, δεν υπάρχει συζήτηση.

Τέτοιες επιθέσεις συνήθως στην Ευρώπη των περασμένων δεκαετιών ήταν συνειδητές προβοκάτσιες, με το σκεπτικό το κράτος να αντιδράσει με αυξανόμενη αστυνόμευση, και να αποδειχθεί η αυτοεκπληρούμενη «προφητεία»: Το κράτος είναι αστυνομικό και ιδού η απόδειξη. Αυξάνει τα μέτρα καταστολής».

                                                                          (Γ. Σιδέρης-liberal.gr)

«Γιατί ο Τραμπ είναι τόσο μισητός, σε παγκόσμιο επίπεδο; Προφανώς, γιατί οι άνθρωποι με στοιχειώδες επίπεδο διέγνωσαν ότι δεν υπάρχει καμία ειλικρίνεια, εντιμότητα και ακεραιότητα, σε έναν χυδαίο λαϊκιστή πολιτικό που πούλησε απλώς αντισυστημικότητα - και ότι όλες οι αποφάσεις του είναι εναντίον του κοινού καλού. Στην καλύτερη περίπτωση, υπέρ ενός προστατευτισμού που ευνοεί συγκεκριμένες ομάδες ψηφοφόρων, για εσωτερική κατανάλωση, ενώ στη χειρότερη υπέρ ενός απολύτως προσωπικού συμφέροντος και αλλοπρόσαλλης (μη) στρατηγικής.

Κι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που τον ψήφισαν στις ΗΠΑ, δικαιολογούνται που συνασπίστηκαν πίσω από έναν πολιτικό που έκανε τόση ζημιά στη δημοκρατική τους παράδοση και στην ίδια τους τη χώρα; Ακόμα και αυτοί που, κλείνοντας τη μύτη τους, ψήφισαν απλώς το Ρεπουμπλικανικό κόμμα, γιατί δεν μπορούσαν οτιδήποτε άλλο, δεν έχουν ευθύνη; Ας μην πήγαιναν τουλάχιστον.Και δεν πρέπει να μαθαίνει και να προχωράει η ανθρωπότητα; Δικαιούται να γυρνάει πίσω, επαναλαμβάνοντας την ιστορία, έστω σαν φάρσα;»

                                                                        (Πρ. Δούκας-Αthensvoice)