αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2018

Απόψεις...


«Βεβαίως και είναι ταξικός ο χαρακτήρας της παιδείας. Αλλά ο έφηβος με την Adidas κάνει ό,τι μπορεί για να διαιωνίσει αυτό που βλέπει ως ταξικό χαρακτήρα της παιδείας. Δεν συνειδητοποιεί ότι θέτοντας τον εαυτό του στη διάθεση του «κινήματος», έχει κάνει την επιλογή του. 

Το «κίνημα» θέλει να έχει πάντα λόγους να διαμαρτύρεται και θέλει να έχει πάντα νεαρούς πρόθυμους να ανταλλάξουν το κυνήγι της αυτοπραγμάτωσης με την υποταγή σε έναν ανώτερο σκοπό. Θέλει να υπάρχουν ορμητικοί, παθιασμένοι έφηβοι πρόθυμοι να μείνουν καθηλωμένοι για να έχει το «κίνημα» λόγο ύπαρξης. Γι αυτό το «κίνημα» απεχθάνεται και αποθαρρύνει την ατομική φιλοδοξία. Υπάρχει κάτι περισσότερο ταξικό από αυτό; 

Όσο ο έφηβος παλεύει, σε έξαλλη κατάσταση, να επιβληθεί, ο υπουργός τον περιμένει απλώς να τελειώσει για να ξεκουμπιστεί. Πίσω από το παχύ μουστάκι και το προσωπείο της υπομονής, πίσω από τον ήπιο, ελαφρώς πατρικό τόνο του, κρύβεται η περιφρόνηση για αυτόν τον έφηβο με την Adidas, ο οποίος κουνάει απειλητικά το δάχτυλο, ενώ δεν είναι σε θέση να εκθέσει τις απόψεις του με τη στοιχειώδη συγκρότηση. 

Ο μαθητής δεν συνειδητοποιεί ότι το μοναδικό επιχείρημα που έχει να παρουσιάσει είναι η βία και η αγριοφωνάρα του. Εκτός αν έχει ήδη πειστεί ότι δεν του χρειάζονται άλλα επιχειρήματα. Και τότε είμαστε εμείς οπωσδήποτε αυτοί που οφείλουν να ανησυχούν».

                                                                 (Κ.Οικονομάκου – liberal.gr)

«Τι κάνει τον Εμανουέλ Μακρόν, έναν 40χρονο πολιτικό, να επιπλήττει δημόσια έναν νεαρό επειδή τον αποκάλεσε «Μανού» αντί για «Κύριε πρόεδρε»; Και τι κάνει τον Κώστα Γαβρόγλου, έναν 70χρονο υπουργό, να βλέπει έναν skinhead με μια ντουντούκα στο χέρι να χοροπηδάει πάνω στο τραπέζι του γραφείου του; Η αυτοεκτίμηση. 

Ο πρώτος ξέρει ότι δικαιούται την θέση που βρίσκεται. Ο δεύτερος γνωρίζει ότι στην ουσία την σφετερίζεται. Ο Μακρόν εξανίσταται επειδή κάποιος μειώνει το αξίωμα του. Ο Γαβρόγλου καταλαβαίνει ότι ο μόνος τρόπος να υπομείνει τις μειώσεις και τις προσβολές. 

Από τους αντιεξουσιαστές και τους βολεμένους που ο ΣΥΡΙΖΑ κανάκεψε όσο ήταν αντιπολίτευση.  «Διαμορφώνεται την μαθητική κοινότητα σε ένα φτηνό εργατικό δυναμικό. Να καλύπτει τις ανάγκες των επιχειρήσεων. Να καλύπτει τις ανάγκες των εφοπλιστών. Ενώ έπρεπε εργαζόμενοι να κατέχουν αυτές τις θέσεις εργασίας». Yo Bro.
                                                                    (Α.Πανούτσος – liberal.gr)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...