Τι σχέση έχει... (Α')

«Οι κλέφτες περιμένουν πώς και πώς το καλοκαίρι για να κλέψουν τα πολλά σπίτια των ενοίκων που λείπουν. Αντιστοίχως ο υπουργός Παιδείας περιμένει πώς και πώς την ίδια περίοδο, που λείπουν γονείς και εκπαιδευτικοί, για να φέρει στη Βουλή την υποβάθμιση της ήδη υποβαθμισμένης Παιδείας.

Κατ' αρχήν, υπό τις παραπάνω συνθήκες, δηλαδή εντελώς ύπουλα, κατέθεσε για τρίτη φορά τροπολογία για τα ιδιωτικά σχολεία, που είχε αναγκαστεί να αποσύρει τον Μάρτιο του ‘15 και τον Μάιο φέτος μετά τις αντιδράσεις γονιών και βουλευτών.

Κατά δεύτερον μαγειρεύει τρόπους ώστε να καταργήσει τις εισαγωγικές στα πανεπιστήμια χωρίς να τις καταργήσει (!), χωρίζοντας τους μαθητές και τις σχολές σε πρωτοκλασάτους και παρακατιανούς, χωρίς να υπολογίζει τη θέση των ίδιων των πανεπιστημίων.

Τι θέλει να κάνει ο υπουργός στα ιδιωτικά σχολεία; Να αλλάξει τη διαδικασία απολύσεων έτσι ώστε στην πράξη να είναι μόνιμη η θέση, όπως είναι και στα δημόσια. Και να περιορίσει τις επιπλέον ώρες διδασκαλίας, που έχουν οι μαθητές εκεί επ’ αμοιβή.

Στην περίπτωση των εισαγωγικών καταρτίζεται ένα μοντέλο, με το οποίο οι πιο ζητούμενες σχολές θα έχουν ένα σύστημα εξετάσεων ή επιλογής, ενώ στις άλλες θα μπορεί να μπει κανείς και έτσι, περνώντας απ έξω.

Αν υπάρχουν αρκετά μικροσκόπια για να μάθουν ιστολογία ισάριθμοι φοιτητές υποψήφιοι γιατροί, ώστε να μη σε στείλουν αδιάβαστο ως ασθενή, λίγο απασχολεί το υπουργείο. Ψήφους ψάχνει από ημιμαθείς ψηφοφόρους, δεν το ενδιαφέρει η ποιότητα φοίτησης και πτυχίων.

Αντιστοίχως, αν πάρεις πτυχίο κοινωνικού λειτουργού χωρίς να ξέρεις να αρθρώσεις και να γράψεις σωστά ελληνικά, άρα να συνεννοηθείς ακριβώς με το περιβάλλον σου, λίγο ενδιαφέρει τη νομενκλατούρα του υποτίθεται αριστερού μορφώματος που κυβερνάει.

Και λέω υποτίθεται αριστερού, γιατί η αριστερά γεννήθηκε μέσα και χάρη στα στρώματα του λαού, που έμαθαν κάτι παραπάνω από τους εξαθλιωμένους αγρότες και εργάτες γονείς τους, πηγαίνοντας στα πανεπιστήμια και στα σχολεία της Ευρώπης από τις αρχές του 19ου αιώνα.

Εκεί και απ αυτούς γεννήθηκε και το αναρχικό και το σοσιαλιστικό και το μετέπειτα κομμουνιστικό κίνημα. Δε γεννήθηκε από κανένα λαό και από καμιά αμορφωσιά. Γεννήθηκε από την ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ που αποκτήθηκε από την κριτική πληροφόρηση, δηλαδή τη ΜΟΡΦΩΣΗ, τη διεύρυνση της ΚΡΙΤΙΚΗΣ ικανότητας και τελικά τον ΕΞΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ.

Η Ευαισθησία χάρη στη Μόρφωση γέννησε την Αριστερά κι αυτό κατακτήθηκε μέσα από ατελείωτες ώρες μελέτης και απόκτησης γνώσης. Δεν αποκτήθηκε με μειωμένα ωράρια και χαρίσματα σε μαθητές και καθηγητές, ούτε με χαμήλωμα της ποιότητας διδασκαλίας για καμιά αιτία και με καμιά δικιολογία.

Ο Μάρξ έφαγε σχεδόν όλη του τη ζωή διαβάζοντας νυχθημερόν σχεδόν ο,τι είχε γραφτεί στην εποχή του για να μπορέσει να βγάλει συμπέρασμα γι αυτά που τον απασχολούσαν. Ο Ένγκελς, αν και ζάπλουτος, είχε λιώσει τα καθίσματα της μελέτης, ο Προυντόν και ο Μπακούνιν, η Λούξεμπουργκ, ο Λένιν, ο Μπουχάριν, ο Κορδάτος, η Βαρίκα, όλη η αγωνιστική κομμουνιστική αριστερά και η αναρχία οπουδήποτε,στην Ελλάδα και στον πλανήτη, είχε ένα πλεονέκτημα: Διανοούμενους, που είτε συμφωνούσε είτε διαφωνούσε κανείς μαζί τους, δεν μπορούσε να αμφισβητήσει το εύρος της μόρφωσής τους.

Η διανόηση ξεσήκωσε τους λαούς και έδωσε σάρκα και οστά στη βασανισμένη τους ζωή. Αυτή τους άνοιξε τα μάτια και έκανε τα αφηρημένα και συναισθηματικά τους πάθη συγκεκριμένα και χειροπιαστά απαιτούμενα. Αυτή οργάνωσε, αυτή εξόπλισε, αυτή οδήγησε τους λαούς όπου εξεγέρθηκαν. Στην Κίνα ή στη Ρωσία, στο Παρίσι ή στο Σικάγο, στο Μεξικό ή στο Ανόι και στο Κιλελέρ. Στο Μπέρκλεϊ ή στη Μαδρίτη.

Η διανόηση αυτή γεννήθηκε μέσα στα πιο αυστηρά αστικά πανεπιστήμια, δε γεννήθηκε στο άραγμα και στα δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις. Γεννήθηκε με θυσίες χρόνων και με αγώνες αιματηρούς, δε γεννήθηκε με κοπάνες και χαρισματικές βαθμολογίες και πτυχία αρπακόλα, ούτε με κλαψιάρικες υποταγές στην πρώτη πίεση, χωρίς μια ντουφεκιά αντίσταση».

         (Α' μέρος άρθρου του Γ.Παπαδόπουλου-Τετράδη  από το liberal.gr)