Ο Γιάννης του μόχθου...

 

«O σύντροφος Γιάννης κατηγορείται και κατηγορείται εντελώς άδικα. Πάλεψε στη ζωή του, αγωνίστηκε, ίδρωσε, μόχθησε, του κατέστρεψαν το ένα το πνεμόνι οι αναθυμιάσεις από την υψικάμινο, σακαταμένα και τα δύο του τα γόνατα από τις 4 φορές που έπεσε από τη σκαλωσιά, το να χέρι το δεξί, ουσιαστικά δεν σηκώνεται από τότε που το' λιωσε η στράντζα στη φάμπρικα. Έλιωσε τα νειάτα του στη βιοπάλη, με τα κομμάτια του έδενε το ατσάλι. Και σκληρές οικονομίες. 

Με ψωμί και δάχτυλο την έβγαζε. Μάζεψε κει μερικά χρηματάκια που στάζανε το αίμα του, πήρε και ένα δάνειο από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας, την έφτιαξε την παράγκα στο νησί. Στην άγονη τη γραμμή που περνάει μία φορά τον μήνα η "Ρομίλντα" του Αγούδημου, να φέρει νερό, λίγο στάρι και αλεύρι για ψωμί, και μερικά λουκούμια Σύρου για τα παιδάκια με πασπαλισμένη τη λιγοστή άχνη...

Τσούρμο στην προβλήτα οι φτωχοί νησιώτες όταν έρχεται η "Ρομίλντα", κρατώντας απ 'το χέρι τα ξυπόλητα παιδιά.Σε αυτή την παράγκα, με το Ελενίτ για στέγη, τους μουσαμάδες στα παραθύρια, το παλιό ψυγείο με τον πάγο και τα σπαρμένα γεράνια στον φτωχικό κηπάκο, μεγαλώνουν τα τρία του παιδιά, με τη μάνα τους που ξενοπλένει όλη μέρα στη σκάφη για να τα βγάλει πέρα. Χωρίς να τσιγγουνεύεται ούτε την αλισίβα ούτε το λουλάκι το μπλε, σαν τη θάλασσα που στραγγαλίζει το έρμο το νησί.

Ευτυχώς το καλοκαίρι, έρχονται κει δα, μερικοί διαβατάρηδες, με μια αλλαξιά μέσα στο ταγάρι, να πάρουν λίγη θαλασσινή ανάσα και να νιώσουν τ' αλμυρό νερό στο βασανισμένο τους κορμί. Τη βλέπουν την παράγκα, τη ζητάνε να βολευτούν για έναν ύπνο και ένα τραπέζι ν' απλώσουν το ψωμί το σταρένιο και τις ελιές. Πληρώνουν τη βδομάδα 11-12 ψωροχιλιάρικά από το υστέρημά τους. Να προστεθεί κι αυτό στα πενιχρά μισθά, να ξαποστάσει λίγο και η μάνα από τη καθημερινή μάχη με τη σκάφη. Μπαίνουν οι διαβατάρηδες, βγαίνουν όμως τα παιδιά απ'όξω...

Θυσία για να αγοράσουν παπούτσια τη λαμπρή. Μερικές λινάτσες εκεί στον κηπάκο κι ένα κλαρωτό παμπάλαιο σεντόνι. Και να τα ακους στο τηλέφωνο, να σου λένε "μπαμπά κρυώνω", και να σου σγίγγεται αδελφάκι μου η καρδιά κόμπος, να κάνεις να ανασάνεις 3 μερόνυχτα.Και να μετά να σε κατηγορούν για πλούτη και μεγαλεία.Τα καθάρματα! »

                                                                  (Σ.Χήνος- ευρωπαϊστές f/B)