Απόψεις...

«Ρωτάς τους εμπόρους πως πάει η κίνηση. Λένε αρχικά τα κλασικά τους περί του κόσμου που ζορίζεται οικονομικώς, αλλά στο τέλος της πρόταση τους συμπληρώνουν κι ένα «φέτος η κίνηση πάει καλύτερα από άλλα χρόνια». Ρωτάς την τροχαία για τα την έξοδο, σου λέει κάτι αριθμούς αυτοκινήτων που πέρασαν τα διόδια οι οποίοι σε αφήνουν άναυδο. 

Ρωτάς τους ακτοπλόους, σου λένε αρχικά ότι ο κοσμάκης ζορίζεται να πληρώσει τα εισιτήρια των πλοίων, αλλά μετά σου εξηγούν ότι αν δεν έχεις κλείσει εισιτήριο για το νησί, τώρα δεν υπάρχει ούτε ένα στο κατάστρωμα.

Ρωτάς τους εστιάτορες πως προβλέπουν ότι θα πάνε οι κρατήσεις αυτές τις άγιες μέρες, σου απαντούν ότι η Αθήνα έχει αδειάσει αλλά μετά συμπληρώνουν ότι για Μεγάλη Παρασκευή, Σάββατο και ανήμερα του Πάσχα δεν υπάρχει τραπέζι. 

Ρωτάς τους βενζινάδες τι γίνεται με το καύσιμο που ανεβαίνει διαρκώς κι εκείνοι διαμαρτύρονται διότι παρά την υποτιθέμενη μείωση της κατανάλωσης, τα καινούρια βενζινάδικα ανοίγουν σαν τα μανιτάρια μετά την βροχή. Κάθε πενήντα μέτρα κι ένα νέο.

Ρωτάς τις αντιπροσωπείες αυτοκινήτων κι εκείνες αντί να μουρμουρίσουν που ο κόσμος δεν έχει χρήμα να αγοράσει αμάξι, αρχίζουν το βρίσιμο που το ελληνικό κράτος αργεί να εκτελωνίσει όσα αυτοκίνητα καταφέρνουν να εξασφαλίσουν από την μειωμένη παγκόσμια παραγωγή. Λογικό, αφού το πρώτο τρίμηνο φέτος έγινε ρεκόρ όλων των εποχών στην ελληνική αγορά καινούριων αυτοκινήτων. 

Ρωτάς τους ξενοδόχους πως πάνε οι κρατήσεις Απρίλη και Μάη, κι εκείνοι αρχίζουν να μουρμουράνε ότι το θέμα τους δεν είναι πλέον οι κρατήσεις, αλλά το προσωπικό που δεν βρίσκουν για να δουλέψει. 

Θα μου πείτε, γιατί μας τα γράφεις αυτά; Τι θέλεις να πεις δηλαδή; Ότι οι Έλληνες είναι πλούσιοι; Όχι, λέω όμως κάτι πιο απλό. Όπως η ευμάρεια κάποιων στρωμάτων δεν είναι ένδειξη γενικού πλούτου, έτσι και η οικονομική πίεση που δέχονται κάποια άλλα στρώματα δεν πρέπει να γενικεύεται και να βγαίνει το συμπέρασμα ότι είμαστε μια χώρα με γενικευμένη φτώχεια ή ανθρωπιστική κρίση. 

Διότι τα ακούω αυτά κάθε μέρα. Και αφήστε κατά μέρος τα τσιτάτα του στυλ «η μεσαία τάξη ζει με κουπόνια», γιατί η μεσαία τάξη αδειάζει τώρα την Αθήνα για να κάνει πανάκριβο Πάσχα εκτός. Με τα κουπόνια της εκδράμει;»

                                                                         (Δ.Καμπουράκης- liberal.gr)

«Χθες ήταν η τελευταία φορά που η νυν κυβέρνηση ανακοίνωσε, διά της αρμόδιας υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως, τον αριθμό των θέσεων στα ΑΕΙ, τις οποίες θα διεκδικήσουν οι υποψήφιοι των Πανελλαδικών Εξετάσεων.  Η κύρια ανακολουθία του υπουργείου Παιδείας, πάντως, δεν είναι η επικοινωνιακή διαχείριση της ανακοίνωσης που αφορά χιλιάδες οικογένειες με υποψηφίους για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. 

Μεταξύ των κριτηρίων περιλαμβάνονται οι εισηγήσεις των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων για τον αριθμό των εισακτέων, υπό το πρίσμα και του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου των μετεγγραφών, τον εξορθολογισμό του συστήματος κατανομής εισακτέων, τη στήριξη των περιφερειακών ΑΕΙ, τη στήριξη των περιφερειακών τμημάτων, τη σύνδεση της ανώτατης εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας.

Ενδεικτικό είναι ότι το υπουργείο, και φέτος, αγνόησε τις προτάσεις των ΑΕΙ για τις θέσεις τους και όρισε πολύ περισσότερες: Το Πανεπιστήμιο Αθηνών ζήτησε 4.845 θέσεις και έλαβε 6.326, το ΕΜΠ 780 θέσεις και έλαβε 1.176, το Παν. Πατρών 3.233 και πήρε 5.385, ενώ για το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου ορίστηκαν 3.551 θέσεις, αν και το ίδιο είχε ζητήσει 2.500. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, είναι πολιτικά και ακαδημαϊκά αξιοπρεπής η απόφαση κάποιων, λίγων, τμημάτων να μην καταθέσουν καμία πρόταση στο υπουργείο».

                                                                    (Απ. Λακασάς- ATHensvoice)