Απόψεις...

«Βρίθει υποκρισίας και ιδιοτέλειας το προσκλητήριο που απευθύνουν στους νέους, διάφοροι δήθεν αντισυμβατικοί και αντισυστημικοί «πάτρωνες» που ενέσκυψαν εσχάτως στον πολιτικό βίο, διεκδικώντας αξιώματα, που η δημοκρατία αδιακρίτως παρέχει δια της εκλογής. Με την προβιά του κολλητού που νοιάζεται ρε μάγκα μου, και τη σλάνγκ του «bro», θέλουν λένε, να  σηκώσουν τη νέα γενιά από τον καναπέ. Την καλούν να βγει στο δρόμο. Να ξεσηκωθεί. Να παίξει ακόμη και ξύλο, γιατί δεν πάει άλλο, αυτή η κατάσταση.

Έχοντες πακτωμένα σε τράπεζες και επενδύσεις τα εκατομμύρια τους και με επαγγελματικό τρόπο προβεβλημένες τις…ευαισθησίες και αμφίβολες αγαθοεργίες τους, προβάλλουν το πρότυπο ενός μαχητικού αριστερού με την εσάνς της ηθικής ανωτερότητας. New οργίλα και ευαίσθητα «παιδιά» κυκλοφορούν στην πόλη για να παίξουν τον ρόλο που κάποτε με επιτυχία ενσάρκωνε ο νεαρός Αλέξης Τσίπρας και δεν πείθει πια μετά από τόσα χρόνια στην εξουσία.

Διάφορα παράλληλα συστήματα ενεργούν από κοινού για το remake ενός αντι-συστημικού αστέρα τοπικής εμβέλειας, χορηγούμενου και καλά σκηνοθετημένου ώστε να μοχλευτεί η νεανική ψήφος».

                                                                             (Κ.Γαλανού- liberal.gr)

«Σε μεγάλη διασταύρωση αστυνομικοί με μηχανές περιμένουν κάτι (πιθανόν να κάνουν ελέγχους ή τους έχουν ήδη ξεκινήσει με τη φαντασία τους). Οι μηχανές τους είναι παρκαρισμένες πάνω στη διαγράμμιση της διάβασης των πεζών και οι πεζοί παίζουν Frogger (αν δεν ξέρετε τι είναι, ευκαιρία να το γκουγκλάρετε, αν και νομίζω ότι περίπου φαντάζεστε) προκειμένου να ξεφύγουν από τις παρκαρισμένες στη διάβαση μηχανές της αστυνομίας, τα διπλοπαρκαρισμένα παντού αυτοκίνητα και τα αυτοκίνητα των οποίων οι οδηγοί νομίζουν ότι το πορτοκαλί φανάρι που αναβοσβήνει σημαίνει «πάτα γκάζι». 

Οι αστυνομικοί που για να παρκάρουν τις μηχανές τους έκλεισαν τη διάβαση των πεζών δείχνουν εντελώς αδιάφοροι για κάθε σοβαρή παράβαση του ΚΟΚ που γίνεται μπροστά τους και εντελώς απρόθυμοι να κάνουν οποιονδήποτε έλεγχο ακόμα και σε οχήματα τα οποία παρακαλούν για έλεγχο (κρυμμένες ή καθόλου πινακίδες, τέρμα φιμέ τζάμια, κωλοφτιάξιμο... τίποτα δεν θεωρείται άξιο ελέγχου από τους άγρυπνους φρουρούς του νόμου).Είμαι σίγουρος ότι ούτε αυτή η περιγραφή σάς φαίνεται παλαβή. Είστε ντόπιοι και η εικόνα του αστυνομικού που όχι μόνο αρνείται να επιβάλει τον νόμο αλλά τον παραβιάζει κιόλας είναι πιο οικεία κι από τοίχο με μουτζούρες. 

Είναι η εικόνα μιας χώρας που προχωρεί στην τύχη (θα έγραφα «πάει και όπου βγει» αλλά είμαι σίγουρος ότι ήδη το δυστύχημα των Τεμπών έχει μπει στο αρχείο με τις τραγωδίες που «συγκλόνισαν» τους Έλληνες αλλά καθόλου δεν τους άλλαξαν). Μια χώρας η οποία έχει διώξει τη λογική από την καθημερινότητά της (και άρα και από την αστυνόμευση) διασφαλίζοντας έτσι ότι κανένα μέλλον της προκοπής δεν την περιμένει. Και μπράβο της».

                                                                  (Μ.Βουλαρίνος –ΑΤΗensvoice)