Μεταρρυθμίσεις... (β' μέρος)

 

«Εκλογές 2023: Οι μεταρρυθμίσεις που απαιτούν από Κ. Μητσοτάκη οι πολίτες σε μεταφορές, αυτοδιοίκηση, παιδεία, υγεία, οικονομία, μεταναστευτικό.

4. Υγεία. Φυσικά και η πανδημία ταλαιπώρησε σκληρά όχι μόνο τους πολίτες αλλά και το δημόσιο σύστημα Υγείας. Φυσικά και έγιναν τιτάνιες προσπάθειες από το διοικητικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Φυσικά και ο εμβολιασμός των πολιτών λειτούργησε άψογα. Χάσαμε όμως πολλούς ανθρώπους στα περιφερειακά νοσοκομεία, πολλοί από τους οποίους θα ζούσαν αν είχαν την τύχη να κατοικούν στις 3-4 μεγάλεςπόλεις. Και αυτό είναι άδικο. Οι κάτοικοι της επαρχίας δεν είναι ευχαριστημένοι από τις δημόσιες ιατρικές υπηρεσίες και το ξέρετε. 

Εκ του αποτελέσματος, το περιφερειακό νοσοκομειακό σύστημα θέλει αναμόρφωση. Ευθύνονται οι κακοί διευθυντές που επιλέχθηκαν αναξιοκρατικά; Οι ελλείψεις ειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού και υλικοτεχνικής υποδομής; Ή μήπως φταίει το γεγονός ότι έχει άλλο αντίκτυπο να πεθαίνεις στην Αθήνα και άλλο στην επαρχία; Αλλά και οι εφημερίες των μεγάλων νοσοκομείων, τουλάχιστον της πρωτεύουσας, αποκαλύπτουν καταστάσεις που δεν τιμούν μια χώρα της ΕΕ. 

Φυσικά και η πολιτική ηγεσία γνωρίζει τις αιτίες, έστω κι αν σιωπά. Οι πολίτες πληρώνουν φόρους και απαιτούν δημόσια υγεία επιπέδου. Και βέβαια χωρίς να βάζουν το χέρι στην τσέπη, αν και με αυτό έχουν όλοι συμβιβαστεί. Και εδώ περιμένουμε απαντήσεις. Εμπράκτως. Και να μην το ξεχάσω, τα επαγγελματικά των ιατρών που είναι τα μόνα για τα οποία γίνεται δημόσιος διάλογος, δεν απασχολούν τους πολίτες!

5. Οικονομία. Το 2022 η ανάπτυξη επιταχύνθηκε και καλύφθηκε μέγα μέρος των απωλειών τής περιόδου του κορωνοϊού. Και οι παραγωγικές επενδύσεις αυξάνονται όπως και οι εξαγωγές αν και λιγότερο από τις εισαγωγές, με επιδείνωση του εξωτερικού ισοζυγίου. Ωστόσο, το ΑΕΠ της χώρας παραμένει ακόμα 21% χαμηλότερο από ό,τι το 2007 και το δεύτερο τρίμηνο του 2022 οι ονομαστικοί μισθοί αυξήθηκαν κατά 0,8% ενώ ο πληθωρισμός κατά 10,4% (σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2021). Και η απασχόληση αυξήθηκε χωρίς να ξεπεράσει τα προ κρίσης επίπεδα. 

Εντούτοις, ο πληθωρισμός είναι ψηλά και οι μισθοί χαμηλά, πράγμα που μαρτυρά τη λεγόμενη φθηνή ανάπτυξη που ως γνωστό είναι και αντιπαραγωγική κατά πως λένε οι ειδικοί. Πολλοί τα βγάζουν δύσκολα. Η απελευθέρωση των δυνάμεων της αγοράς δεν αρκεί για την πολυπόθητη ανάκαμψη, χρειαζόμαστε και εδώ βαθιές μεταρρυθμίσεις. Και δικαιότερο φορολογικό σύστημα και αναβάθμιση της ποιότητας των προϊόντων που παράγουμε, και ανεύρεση νέων αγορών. Αλλά και ισχυρές επενδύσεις σε ανθρώπινο δυναμικό με ιδιαίτερο βάρος στην τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση των νέων. 

Η κατάσταση των δημόσιων ΙΕΚ και κυρίως των ΕΠΑΛ πρέπει να βελτιωθεί δραστικά και φυσικά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να αφεθεί στις συντεχνίες. Ή σε ημέτερους «απόστρατους» που κάνουν τους κουμανταδόρους. Πρέπει να δοθούν ιδιαίτερα κίνητρα που θα προσελκύουν τον νέο κόσμο να επιλέξει την εκπαίδευση αυτή που οδηγεί άμεσα στην αγορά εργασίας αλλά και να βρεθούν μηχανισμοί συνεχούς αναβάθμισης των δεξιοτήτων εργαζομένων και ανέργων. Ρωτήστε και τους Ιρλανδούς. Τα νέα παιδιά δεν θέλουν επιδόματα. Θέλουν να δουν το έμπρακτο ενδιαφέρον της πολιτείας για την κοινωνική και εργασιακή τους ανέλιξη.

6. Μεταναστευτικό. Φυσικά και χρειαζόμαστε την επέκταση του φράκτη στον Έβρο, διότι κανείς δεν μπορεί να μπαίνει και να βγαίνει ανεξέλεγκτα από τη χώρα. Ειδικά σε αυτούς τους πονηρούς καιρούς. Και η παράνομη μετανάστευση έχει πράγματι μειωθεί δραστικά. Αλλά η υπογεννητικότητα κάνει θραύση και ως εκ τούτου χρειαζόμαστε εργατικά χέρια, δηλαδή οικονομικούς μετανάστες. Που θα εισέρχονται νόμιμα στη χώρα, θα ελέγχονται κανονικά και φυσικά θα έχουν όλα τα εργασιακά δικαιώματα που έχουν οι υπόλοιποι πολίτες, και κυρίως θα ζουν υπό ανθρώπινες συνθήκες. 

Γιατί αλήθεια αφήνουμε το μεταναστευτικό στους «δουλεμπόρους»; Γιατί να πνίγονται οι άνθρωποι στην προσπάθειά τους να μπουν στη χώρα; Γιατί να μην υπάρχει ένας επίσημος μηχανισμός επιλογής και εισόδου των οικονομικών μεταναστών στις χώρες προέλευσης; Γιατί η δήθεν πονόψυχη αλλά πολιτισμένη ΕΕ αδιαφορεί; Και εδώ χρειαζόμαστε έμπρακτες απαντήσεις, αν και γνωρίζουμε την πολυπλόκαμη ισχύ των κυκλωμάτων διακίνησης ανθρώπων.

Διάλεξα να αναφερθώ σε 6 τομείς που απασχολούν τον πολίτη, που σε δύο μήνες θα κληθεί να ψηφίσει. Και που ας υποθέσουμε ότι θέλει αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και ανήκει στον κεντρώο χώρο και δεν ανήκει σε κανένα κόμμα ούτε περιμένει κάποιο προσωπικό όφελος. Και στους 6 αυτούς τομείς η σημερινή κυβέρνηση έχει να επιδείξει έργο, σε άλλους σημαντικό σε άλλους όχι, το οποίο δεν ήταν αρκετό ή ποιοτικό ώστε να μιλάμε για σοβαρές μεταρρυθμίσεις. 

Ο πολίτης όμως θέλει απαντήσεις. Θέλει να δει επιλογές που θα μεταμορφώνουν τη χώρα και θα κάνουν τη ζωή του συνολικά καλύτερη. Τα ημίμετρα τον έχουν κουράσει και όταν μιλά για αλλαγές εννοεί ριζικές ενάντια σε κάθε είδους συμφέροντα. Επιχειρηματικά, συντεχνιακά, δημοσιοϋπαλληλικά. Στο φινάλε, τόσα χρόνια βάζει πλάτη, καιρός είναι να δει και κάποια ανταπόδοση. Δηλαδή δεν την περιμένει απλώς, την απαιτεί».

(Απόσπασμα άρθρου του Λ.Καστανά από την ΑΤΗensvoice )