Απόψεις...

«Ζητώ συγγνώμη, φίλε αναγνώστη, αλλά το θέμα δεν είναι ο Γεωργούλης. Αισθάνθηκε παντοδύναμος και μια γυναίκα ισχυρίζεται ότι την κακοποίησε. Γιατί αισθάνθηκε παντοδύναμος; Είναι θέμα χαρακτήρα. Κάποιοι τον ψήφισαν, του έδωσαν εξουσία. Η αυτοπεποίθησή του ξεπέρασε τα όρια του ναρκισσισμού του. Δεν τον ψήφισαν για το ευρωπαϊκό του όραμα. Τον ψήφισαν επειδή τον ήξεραν από κάποιες σειρές στην τηλεόραση. 

Αυτά για την ιδεολογική συνέπεια του κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ολα τα χωνεύει, όπως και οι υπόλοιποι, εδώ που τα λέμε. Μόνον που δαύτοι έχουν την υποκρισία να μιλάνε για ιδεολογία. Ή, ακόμη καλύτερα, να ηθικολογούν κατά παντός υπευθύνου. Το ζήτημα είναι ποιους ψηφίζουμε εσύ κι εγώ».

                                                        (Τ. Θεοδωρόπουλος- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Η επαναφορά της λίστας για τα ευρωψηφοδέλτια είναι αναγκαία. Εντάξει, οι πρόεδροι των κομμάτων θα έχουν την ευχέρεια για να κάνουν το απόλυτο ρουσφέτι, αλλά, καθώς θα βαρύνονται και με την αποκλειστική ευθύνη των επιλογών, είναι βέβαιο ότι θα προτάξουν ικανούς ανθρώπους. Γιατί αλλιώς η ντροπή μοιράζεται. Η μισή είναι του κόμματος και η άλλη μισή του ψηφοφόρου». 

                                                              (Κ. Γιαννακίδης -Protagon.gr)

«Οι μισθοφόροι της Wagner και τα ορυχεία χρυσού πίσω από το μακελειό στο Σουδάν-Με Αίγυπτο, Γαλλία, Αμερική να στηρίζουν την κεντρική κυβέρνηση στο Χαρτούμ και τους Ρώσους να βοηθούν τους παραστρατιωτικούς, ήταν ζήτημα χρόνου να ξεσπάσει η νέα φάση εμφυλίου».

                                                                 (Ν.Γεωργιάδης-ATHensvoice)

«Ακροαριστερή μελαγχολία-Για να δικαιολογήσει το πρόγραμμά της η άκρα αριστερά διογκώνει τα προβλήματα και καλλιεργεί απαισιοδοξία ενθαρρύνοντας ασυγκράτητο και χαώδη ακτιβισμό».

                                                              (Σ. Τριανταφύλλου- ATHensvoice)

«Εκρήξεις βομβών, εντοπισμός εμπρηστικών μηχανισμών έξω από ευαίσθητους στόχους. Μια σειρά πρόσφατων γεγονότων –μέσα σε ένα μήνα κατεγράφησαν πέντε μαφιόζικα χτυπήματα– ενισχύει την πεποίθηση πως το οργανωμένο έγκλημα συνεχίζει να δρα ανεξέλεγκτο».

                                                              (Γ. Σουλιώτης-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Από το «#ΝΔ Παιδεραστές», ως το «τσιμέντωμα της Ακρόπολης» και τη «μικρή Μαρία» του Εβρου, ο ΣΥΡΙΖΑ συλλέγει αυτεπίστροφα που δείχνουν ότι η επιλεκτική ευαισθησία, η παραμορφωτική υστερία και ο ασυγκράτητος λαϊκισμός δεν είναι πάντα μια ανέξοδη win-win συνταγή. Αν «σπάσει ο διάολος το πόδι του» κινδυνεύεις. Και «έσπασε»…

                                                                   (Α. Στασινός- protagon.gr)