Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση...

«Είναι σαφές πως ορισμένοι κύκλοι της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, ακολουθούν μία στρατηγική έντασης, ένα αντάρτικο πόλεων, εκμεταλλευόμενοι την εκάστοτε συγκυρία, προκειμένου να δημιουργηθεί κλίμα αναταραχής και φθοράς της εκάστοτε κυβέρνησης και όχι μόνο της σημερινής. 

Κλασσικό παράδειγμα των τελευταίων χρόνων, ήταν το λεγόμενο «κίνημα των πλατειών» κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όπου με το πρόσχημα της συγκέντρωσης νέων ανθρώπων «για να πιουν μια μπύρα και να επικοινωνήσουν», έθεσαν σε κίνδυνο την υγειονομική ασφάλεια ολόκληρης της κοινωνίας. Αποκορύφωμα αυτής της στρατηγικής ήταν τα στημένα γεγονότα στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, τα οποία ήταν και η αφορμή για την απομάκρυνση του τότε υπουργού Προστασίας του πολίτη. 

Προχθές, συνδικαλιστικός εκπρόσωπος των αστυνομικών, προέβη σε μία σοκαριστική καταγγελία, σύμφωνα με την οποία η φυσική ηγεσία της Αστυνομίας, έδωσε εντολή για μη μετακίνηση των αστυνομικών δυνάμεων στον Λόφο του Στρέφη, μέχρι να τελειώσει το πάρτι που διοργάνωναν «αναρχικές συλλογικότητες». Είχε προηγηθεί το 48ωρο του κλεφτοπολέμου στο κέντρο της πρωτεύουσας, στην κεντρική αρτηρία της Πατησίων με ορμητήριο το πολύπαθο Οικονομικό Πανεπιστήμιο. 

Αντιλαμβάνομαι την πολιτική αναγκαιότητα αποφυγής εντάσεων που ακολουθεί η κυβέρνηση σε προεκλογική περίοδο και μάλιστα έχοντας μία τόσο ανεύθυνη αντιπολίτευση, ωστόσο, παραμένει αναπάντητο το ερώτημα αν στη χώρα υπάρχουν άβατα σε διάφορες περιοχές και, ομάδες «ανέγγιχτων» ανάλογα με τις ιδεολογικές προτιμήσεις τους ή την ένταξή τους σε «ευάλωτες ομάδες» του πληθυσμού. 

Επισημαίνω το γεγονός μόνο και μόνο με ένα σκοπό: παρόμοια περιστατικά λειτουργούν σωρευτικά και μεταφέρονται ως βαριά κληρονομιά στο μέλλον, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα θα έχει αναλάβει την πολιτική διαχείριση των πραγμάτων. Η ανεξέλεγκτη δράση αυτών των ομάδων, είναι η γενεσιουργός αιτία αλλά και το παράδειγμα για τμήματα του πληθυσμού, τα οποία θεωρούν πως η άνομη συμπεριφορά, θα παραμένει ατιμώρητη, λόγω της υποχωρητικότητας του πολιτικού συστήματος και έτσι μεταφέρεται και σε άλλα πεδία της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, όπως φερ’ ειπείν στην συστηματική φοροαποφυγή και φοροκλοπή, στην συστηματική παράβαση των πολεοδομικών κανόνων κ.λπ. 

Η κατάσταση επιδεινώνεται πάντα, κατά τις προεκλογικές περιόδους. Τότε είναι που παρατηρείται υστέρηση των δημοσίων εσόδων, έξαρση της εγκληματικότητας, εμφάνιση των αυθαίρετων κατασκευών κ.ά. Τότε είναι που, για άγνωστο λόγο, επιστρέφονται και οι πινακίδες των αυτοκινήτων, τις οποίες είχαν αφαιρέσει οι αρχές, επειδή οι οδηγοί τους είχαν κάνει σοβαρές τροχαίες παραβάσεις. 

Θα ήταν ουτοπικό να περιμένουμε οποιαδήποτε αλλαγή στη στάση του πολιτικού συστήματος, τη στιγμή που η ίδια η κοινωνία ενθαρρύνει ή έστω, ανέχεται παρόμοιες συμπεριφορές, επινοώντας διάφορες έωλες δικαιολογίες. Ταυτόχρονα, υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες επενδύουν σε αυτή την παραβατική συμπεριφορά, αναδεικνύοντας τους νέους «λαϊκούς ήρωες», ενώ δεν θα δίσταζαν να φτιάξουν νέα «εικονοστάσια μαρτύρων», εκμεταλλευόμενες ακραίες καταστάσεις. 

Το είδαμε, άλλωστε, αυτό το έργο, πολλές φορές κατά το πρόσφατο παρελθόν, όταν έσπευσαν οικιοθελώς και ασμένως να υποστηρίξουν παράνομες συμπεριφορές, επικαλούμενες πότε την «ευαισθησία» έναντι ευάλωτων ομάδων, πότε την «ηρωική αντίσταση» νεαρών κουκουλοφόρων και πότε τα δικαιώματα συμμοριών να καταλαμβάνουν φοιτητικές εστίες και να τις μετατρέπουν σε επιχειρησιακά κέντρα εμπορίας ναρκωτικών, όπλων κ.λπ. 

Ουσιαστικά, πρόκειται για έναν ακήρυκτο πόλεμο, ανάμεσα σε εκείνους που επενδύουν στην «μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση» και τους νομοταγείς πολίτες, οι οποίοι ως άλλα υποζύγια κουβαλούν όλο το βάρος για την προκοπή και την πρόοδο, λοιδορούμενοι από τους παραβάτες και τους «αγωνιστές». Μέχρι να συμβεί κάτι που θα ανατρέψει, έστω και προσωρινά, αυτή την εύθραυστη, αλλά και ντροπιαστική συνθήκη. Μέχρι τότε, υπομονή». 

                    (Απόσπασμα άρθρου του Δ. Τριανταφυλλίδη από το liberal.gr)