Απόψεις...

 

«Η Νέα Δημοκρατία, ανέκαθεν, δεν τα πήγαινε καλά με την ιδεολογική πάλη. Τη θεωρούσε μια πολυτέλεια, καθώς όλο το βάρος το έριχνε, όταν κυβερνούσε, μονοσήμαντα στην παραγωγή έργου. Δεν προσέδιδε στα κεντρικά σημεία αυτού του έργου την ιδεολογική διά-σταση που είχαν. Ετσι, παρουσιάστηκε το παράδοξο γεγονός, ενώ αυτή η παράταξη να έχει δικαιωθεί από τα γεγονότα σε όλες τις βασικές της επιλογές, να έχει χάσει κατά κράτος την ιδεολογική μάχη από την Αριστερά. Η διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ απομυθοποίησε σχεδόν όλα τα ιδεολογήματα της Αριστεράς και ευτέλισε τον ισχυρισμό για το λεγόμενο πολιτικό ήθος της. 

Η σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, πιστή στην παράδοση αυτού του χώρου, φρόντισε να μην εμπλακεί σε ιδεολογικές αντιπαραθέσεις με την Αριστερά, αν και προκλήθηκε πολλές φορές. Κακώς, κατά τη γνώμη μου, δεν ανέδειξε την ιδεολογική διάσταση βασικών της πολιτικών επιλογών.Σήμερα, ενόψει των εκλογών της 21ης Μαΐου, έχει την ευκαιρία να το πράξει».

                                                                        (Σ.Μουμτζής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

 «Ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε βοήθεια από τους Γερμανούς, προκειμένου να πειστεί το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη να συνεργαστεί μαζί του! Δεν θα σταθούμε στο γεγονός ότι το Βερολίνο είχε δώσει το 2015 το σύνθημα για την πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά. Ούτε στο ότι η Μέρκελ στήριξε όσο κανένας άλλος τον κ. Τσίπρα. Αλλά, σύντροφοι! Το «γερμανοτσολιάδες» τι το θέλατε; Το μόνο ερώτημα είναι αν αποφασίσατε να εξυπηρετείτε τα συμφέροντα του Βερολίνου πριν ή μετά το 2015.

Και μην πει κανείς στο μέλλον περί εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας. εν νομίζουμε ότι υπάρχει προηγούμενο στη σύγχρονη ιστορία μας που ένα πολιτικό κόμμα να ζητάει την παρέμβαση ξένου παράγοντα για να τον βοηθήσει να επικρατήσει στην εσωτερική πολιτική σκηνή! Και   το θέμα είναι με τι αντάλλαγμα! Διότι αυτά τα πράγματα δεν γίνονται «δωρεάν». Ούτε στις μέρες μας, ούτε ποτέ άλλοτε στο παρελθόν».

                                                                               (Θ. Μαυρίδης- Liberal.gr)

«Δεν είναι καθόλου καλό σημάδι για την ισχυρότερη δυτική δημοκρατία το γεγονός πως το 2024 ενδέχεται να είναι αντίπαλοι για την προεδρία ένας 82χρονος και ένας 78χρονος. Δείχνει την αδυναμία του αμερικανικού συστήματος να αναζητήσει νέα, δυναμική ηγεσία, που να μπορεί να εμπνεύσει τους Αμερικανούς, αλλά και τη Δύση. Το κατεστημένο των ΗΠΑ μπόρεσε να ανακαλύψει έναν Κένεντι, έναν (όχι νέο αλλά δυναμικό) Ρέιγκαν, έναν Κλίντον. Τώρα μοιάζει να βρίσκεται σε αδιέξοδο. 

Εχουμε φτάσει σε ένα σημείο που η τύχη της Δύσης θα εξαρτάται από το εάν ένας 81χρονος πολιτικός θα πέσει κατεβαίνοντας τη σκάλα του προεδρικού αεροσκάφους ή από το αν θα πάθει ένα καρδιακό επεισόδιο. Γιατί, μη γελιόμαστε, κάτι τέτοιο θα εξανέμιζε στιγμιαία τις πιθανότητες επανεκλογής του Μπάιντεν. Και ας μη γελιόμαστε επίσης, η επιστροφή ενός –ανεξέλεγκτου πλέον και πανίσχυρου– Τραμπ στην εξουσία θα σήμαινε το τέλος της Δύσης όπως την ξέραμε».

                                                             (Αλ.Παπαχελάς- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)