Απόψεις...

 

«Στην Αθήνα λίγοι Ευρωπαίοι πολίτες μπορούν να οδηγήσουν χωρίς να υποφέρουν. Οσο στερεότυπο και αν ακούγεται, η κατάσταση στους αθηναϊκούς δρόμους είναι αυτή της απόλυτης αναρχίας. Δεν είναι φυσικά κάτι καινούργιο, πάντα έτσι ήταν. Αλλά φαίνεται ότι επιδεινώνεται η κατάσταση, καθώς τα αυτοκίνητα πληθαίνουν και ο έλεγχος απουσιάζει παντελώς. Χιλιάδες οδηγοί που αναγκαστικά οδηγούν στην Αθήνα αντιμετωπίζουν καταστάσεις που δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζουν αν ζούσαμε σε μια στοιχειωδώς ευνομούμενη κοινωνία. Θεωρώ πως είναι κοινή εμπειρία, πως σχεδόν σε κάθε φανάρι μεγάλης λεωφόρου (π.χ. Βουλιαγμένης, Κηφισίας κ.λπ.) θα περάσουν 1-3 αυτοκίνητα με κόκκινο φανάρι. 

Αυτό συμβαίνει διαρκώς και συμβαίνει γιατί δεν υπάρχει κανένας έλεγχος και καμία επίπτωση για τους εγκληματικώς παρανομούντες. Αν προσθέσουμε σε όλα αυτά τη χρήση των κινητών τηλεφώνων ή τα σαράβαλα αυτοκίνητα ή τα χιλιάδες αυτοκίνητα που δεν περνούν από έλεγχο, έχουμε σταδιακά μια πληρέστερη εικόνα για την καθημερινότητα σε έναν αθηναϊκό δρόμο.

Φυσικά, δεν μπορούμε να παραλείψουμε το βάρβαρο κλείσιμο κεντρικών δρόμων για κάθε ομάδα διαμαρτυρομένων. Πώς να μη σκεφτεί κανείς ότι η Αθήνα χρειάζεται μια εξαρχής διαπαιδαγώγηση και έναν αυστηρό έλεγχο για να μάθουμε να κυκλοφορούμε στους δρόμους. Και όχι μόνο ως οδηγοί, αλλά και ως πεζοί».

                                                                 (Ν.Βατόπουλος- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Προφανώς η τραγωδία του Γιάννη του Ραγκούση δεν είναι προσωπική. Είναι κοινωνική. Ο παλιός υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι άλλο ένα θύμα της φτωχοποίησης η οποία σαν αρρώστια εξαπλώνεται στην ελληνική κοινωνία εξαιτίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Θυμίζω ότι μόλις λίγες μέρες πριν, ένα άλλο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, η Ρένα η Δούρου με βίντεο-κραυγή αγωνίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποκάλυψε πόσο δυσκολεύεται να γεμίσει το ψυγείο της. 

Και ο Γιάνης με τη Ρένα χρειάζονται τη βοήθειά μας τωρα. Απευθύνω λοιπόν κάλεσμα στον καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας προκειμένου να διοργανωθεί μια συναυλία με τίτλο «Ένα Τραγούδι για τον Γιάννη και τη Ρένα» τα έσοδα της οποίας θα δοθούν στους δύο αυτούς συμπολίτες. Είμαι βέβαιος ότι οι Έλληνες καλλιτέχνες, που πάντα είναι με τον Άνθρωπο, θα σταθούν και εδώ στο ύψος των περιστάσεων. Και να είστε σίγουροι ότι θα είναι ένα τραγούδι για κάθε Γιάννη και κάθε Ρένα. Για κάθε αδικημένο, κάθε καταφρονεμένο, κάθε συνάνθρωπο που με αξιοπρέπεια παλεύει να γεμίσει το ψυγείο του και να κρατήσει την πισίνα του για τα παιδιά του. Και μπράβο του».   

                                                                     (Μ.Βουλαρίνος-ΑΤΗensvoice) 

«Ολοι θρηνούν πάνω στις σορούς των ιστορικών κινηματογράφων που κλείνουν, αλλά πόσοι τελικά έφταναν στο φουαγέ τους; Ας μην κοροϊδευόμαστε, η απομάκρυνση είχε ξεκινήσει πολύ πριν την πανδημία. Και η ζωή πριν είχε πολύ λίγο σινεμά και τόνους home entertainment».

                                                                      (Λ.Παπαδημητρίου-Protagon.gr)

«Αντιγράφω αυτολεξεί το σχόλιο του κ. καθηγητή Γρυσπολάκη: 

«Γνωρίζετε ότι τα Ναυπηγεία Ελευσίνας ήδη λειτουργούν; 

Γνωρίζετε ότι ήδη έχουν επισκευαστεί δέκα πλοία και είναι στη δεξαμενή το ενδέκατο; 

Γνωρίζετε ότι οι εργαζόμενοι ελάμβαναν έως το 2022 ( τότε ψηφίστηκε ο νόμος 4965/2022) 800 ευρώ από το Κράτος ενώ τώρα ο μέσος όρος του μισθού είναι 2.500 ευρώ και πληρώνεται από τον επιχειρηματία; 

Ελπίζω ότι θυμάστε όλοι ότι ο μεν ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε την τελευταία στιγμή το σχετικό νομοσχέδιο το 2022, ενώ το ΠΑΣΟΚ το καταψήφισε;»

                                                                               (Σ. Μουμτζής- liberal.gr)