Απόψεις...

 

 «Προ ελαχίστων ημερών έφτασαν αντίστοιχα νέα και από το Αρσάκειο, μήπως και εμπεδώσουν και οι τελευταίοι των αφελών ότι η βία βουρλίζει τον αέρα που αναπνέουμε όλοι. Ωστόσο, αρκούμαστε να ανοίγουμε θεωρητικές συζητήσεις για την οικογένεια και τον ρόλο της ως αφηρημένη έννοια, χωρίς να τολμάμε να αγγίξουμε σύγχρονες πτυχές δράματος. Για παράδειγμα, καραμέλα έχουμε κάνει τη φράση «Αντί τα παιδιά να βλέπουν καβγάδες, καλύτερα οι γονείς να χωρίζουν…» και μπλα μπλα μπλα. Κατακτήσαμε, λοιπόν, το ποσοστό στους τέσσερις γάμους να αντιστοιχούν δυόμισι διαζύγια. 

Ποιον κοροϊδεύουμε; Τα παιδιά ανέκαθεν ήθελαν τους γονείς τους μαζί. Αντιθέτως, καλούνται σε μαραθώνιο προσαρμογών, ενώ οι γονείς τους δεν κατορθώνουν προσαρμογή συμβίωσης. Βρίσκονται να παλεύουν «στρατόπεδα», να γίνονται πότε μπαλάκι και πότε βαλίτσα, να χτίζουν φιλίες στην καθημερινότητά τους που δεν μπορούν να τις χαρούν τα Σαββατοκύριακα (άλλη διεύθυνση ο κάθε γονιός), να συστήνονται με σειρά συντρόφων κ.λπ. Δεν αποθηκεύουν όλα αυτά θυμούς; 

Η σύγχρονη ευκολία των διαζυγίων είναι το άκρως αντίθετο των προηγούμενων χρόνων. Θα μπορούσα να υποδείξω και πολλά μικρότερα και μεγαλύτερα ως ενισχύσεις θυμού. Από τα σύγχρονα κινούμενα σχέδια. Τόση βιαιότητα! Από τον ήχο τους, μέχρι τις φιγούρες των ηρώων τους, από τα υπερφορτωμένα προγράμματα των παιδιών, στο αδιανόητο κυνήγι των «εξωσχολικών». Θα μπορούσα, θα μπορούσα, θα μπορούσα… »

                                                                           (Ρέα Βιτάλη- prtoagon.gr)

 «Φτάνει πια με την τιμή του αρνιού! Πήγε, λέει, η σφαγή ένα ευρώ το κιλό. Σώπα ρε μεγάλε! Και ο άλλος που εξηγεί γιατί το ελληνικό αρνί είναι καλύτερο. Και σκάνε και οι χασάπηδες με ματωμένες ποδιές σαν στον Ντάνιελ Ντέι Λιούις στις «Συμμορίες της Νέας Υόρκης». Μαζί τους οι απαραίτητοι ηλικιωμένοι πελάτες, που έχουν καβαλήσει τα 140 ο καθένας τους και υπάρχουν μόνο ως ξωτικά στη Βαρβάκειο».

                                                                       (Κ. Γιαννακίδης- Protagon.gr)

«H εικόνα του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά, του τρίτου μεγαλύτερου στη χώρα, τυλιγμένου με πυκνούς καπνούς από φωτιά που είχε εκδηλωθεί σε κατάστημα στο ισόγειο της πολυκατοικίας όπου στεγάζεται το δικαστήριο, είναι ουλάχιστον ντροπιαστική για την ελληνική πολιτεία εν έτει 2023.Δικαστήριο του μεγέθους του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά, του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας και από τα μεγαλύτερα στη Μεσόγειο, να στεγάζεται ακόμη σε πολυκατοικία(!) δυστυχώς δεν είναι η εξαίρεση. Πολλά δικαστήρια στεγάζονται σε κτίρια που μόνο δικαστήρια δεν θυμίζουν. 

Ευτυχώς για τα ποινικά και πολιτικά δικαστήρια του Πειραιά, μετά 35(!) ολόκληρα χρόνια προσωρινής εγκατάστασής τους σε ένα άθλιο και επικίνδυνο, πλέον, κτίριο στην οδό Σκουζέ, επιτεύχθηκε πριν από λίγες ημέρες η ολοκλήρωση της διαγωνιστικής διαδικασίας για να κατασκευαστούν καινούργια δικαστήρια στην περιοχή του Αγίου Διονυσίου. Εδώ ο δήμος αλλά και το υπουργείο Δικαιοσύνης, ύστερα πολλά πισωγυρίσματα, κατόρθωσαν να μπει το νερό στο αυλάκι. Ευκαιρία να γίνει το ίδιο και με τη διοικητική Δικαιοσύνη».

                                                                       (Ιω.Μάνδρου-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Θέλουμε έναν Μιθριδάτη στη Βουλή; Στ’ αλήθεια αυτό που μας λείπει είναι ένας ναρκισσευόμενος καλλιτέχνης ο οποίος θεωρεί ότι μπορεί να λέει ό,τι του κατέβει και μετά να μας υποτιμά κιόλας που δεν τον καταλαβαίνουμε σωστά; Δηλαδή, αυτός, όταν αποκτήσει και εξουσία, τι ακριβώς θα κάνει; Πώς θα τη διαχειριστεί;» 

                                                                          (Μ.Δεδούση- prοtagon.gr)