Απόψεις...

 

«Είναι καιρός πια να εκφράσουμε αυτόν τον θυμό μας, την αγανάκτησή μας, είναι καιρός πια να θυμώσουμε» δήλωνε από την Θεσσαλονίκη στις αρχές του Ιουλίου ο Αλέξης Τσίπρας καταγράφοντας επισήμως τις προθέσεις του σχετικά με την προσέγγισή του όλων εντάσσονται στην φυλή των «αντί». Άλλο δρόμο δεν έχει και άλλη μέθοδο δεν γνωρίζει για να προσεγγίσει εκ νέου την εξουσία που χάθηκε. 

Η θέση του πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ σαφής, ελλείψει προγραμματικού λόγου και με τους πολίτες να προτιμούν ακόμη και τον Κανένα για πρωθυπουργό μετά τον Κυριάκο Μητσοτάκη ρίχνοντας τον στην τρίτη θέση, με άμεση στόχευση στη δημιουργία ενός νέου κύματος νεοαγανακτισμένων. Αυτή άλλωστε η μέθοδος τον έφερε στην εξουσία το 2015 και η πανδημία, όπως εκτιμούν στην Κουμουνδούρου, αποτελεί μοναδική ευκαιρία για την αριστερά σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις αυτής στην οικονομία και την κοινωνία.

Το παράδειγμα με τις βάσεις των ΑΕΙ και την αίσθηση του αδικημένου στην οποία επένδυσε ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτηριστική αφού γονείς και υποψήφιοι έδειξαν να αντιδρούν διότι δεν πέρασαν σε κάποια σχολή ακόμη και με βαθμό 2. Λογική ου δύναται να γίνει επικίνδυνη αν δημιουργηθεί η αίσθηση ενός κύματος αντίδρασης στο οποίο επενδύει ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και οι εργατοπατέρες που βλέπουν να χάνουν κακώς εννοούμενα κεκτημένα...

                                                                           (Τ. Ευαγγελίου-liberal.gr)

«Οι δολοφόνοι της 17 Νοέμβρη που παραμένουν ακόμα φυλακισμένοι μπορούν, εντός του 2021, να υποβάλουν αίτημα, στο δικαστικό συμβούλιο, για την αποφυλάκιση τους, λόγω του νόμου Παρασκευόπουλου που, ως ευνοϊκότερος γι' αυτούς, υπερισχύει του νόμου Καλογήρου. Στο σημείο αυτό υπάρχουν δύο ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις.

Παρατήρηση πρώτη. Ο νέος ποινικός νόμος Καλογήρου ψηφίσθηκε, ενώ ήδη είχαν προκηρυχθεί οι εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019. Αυτή η βιασύνη οφειλόταν κυρίως στην εξόφληση γραμματίων προς ποικίλες πλευρές με τη μετατροπή μιας σειράς κακουργηματικών πράξεων σε πλημμελήματα, κάτι που επέφερε την παραγραφή τους. Επίσης, με τον συγκεκριμένο νόμο επιβεβαιώθηκε ρητά η ισχύς του νόμου Παρασκευόπουλου για τους τρομοκράτες, καθώς, ως ευνοϊκότερος νόμος, ίσχυε του μεταγενέστερου. Ας σημειωθεί πως ο νόμος Παρασκευόπουλου ενώ προέβλεπε μια σειρά από εξαιρέσεις από τις ευεργετικές διατάξεις του, δεν συμπεριέλαβε σε αυτές τις εξαιρέσεις τα εγκλήματα από τρομοκρατικές ενέργειες.

Παρατήρηση δεύτερη. Ο συνδυασμός των νόμων Παρασκευόπουλου και Καλογήρου αποδεικνύει και επιβεβαιώνει τη διαχρονική στοργική συμπεριφορά που επεδείκνυε η ριζοσπαστική Αριστερά προς τους κάθε λογής τρομοκράτες.

                                                                             (Σ. Μουμτζής-liberal.gr)