Η ακτή Μιαούλη φωνάζει χρόνια τώρα ότι από την απέναντι πλευρά του δρόμου θα έπρεπε να έχει κατασκευαστεί ένα ωραίο σκιερό πεζοδρόμιο. Με δεδομένη την αλλαγή στον καιρό και τους πολλούς μήνες με ηλιοφάνεια, αυτό που ζητάει ο κόσμος είναι να μην τον χτυπάει ο ήλιος κατακούτελα όπως και γίνεται από την πλευρά της λίμνης.
Ένα έργο που θα
μπορούσε να γίνει γρήγορα και να έχει πολλαπλάσιο όφελος για τους επισκέπτες μένει
ως έχει για να παρκάρουν αυτοκίνητα ή να γεμίζει με μικρές και μεγάλες
χωματερές. Σαν να λέμε: «μας χάριζαν τον γάιδαρο και τον κοιτάζαμε στα δόντια».
Αυτό που βλέπουμε να γίνεται είναι να καρατομούνται συνεχώς δένδρα και να παραδίνονται πλατείες άχαρες και τσιμενταρισμένες.
Αν είναι τα αντανακλαστικά εκείνων που καλούνται να διοικήσουν έναν Δήμο να είναι τόσο αργά, τότε είμαστε όλοι άξιοι της μοίρας μας. Εύκολα έργα που θα μπορούσαν να αλλάξουν το τοπίο, πέφτουν θύματα μιας εξωφρενικής αδιαφορίας.
Η πλευρά χωρίς δέντρα... αξιοποιήσιμη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου