Απόψεις...

  

«Σοκάρισε διπλά η αναφορά του ότι με τον σύζυγό του Τάιλερ θέλουν δυο αγόρια, τον Απόλλωνα και τον Ηλία, μέσω παρένθετης μητέρας. Αφενός γιατί χρησιμοποιώντας παρένθετη μητέρα υποβιβάζει τη γυναίκα αποδίδοντάς της τον ρόλο της τεκνοποιητικής μηχανής μιας χρήσης. Τον ρόλο μιας ενοικιαζόμενης εκκολαπτικής κοιτίδας η οποία θα παραγάγει το «προϊόν» και θα το παραδώσει στον εντολέα πληρωτή - τόσα χρόνια αριστερού φεμινισμού πήγαν στράφι…

Επί πλέον γιατί το πρόβλημα δεν είναι αυτό καθεαυτό η παρένθετη μητέρα. Αυτό δικαιώνεται ηθικά σε περιπτώσεις λόγων υγείας, αλλά όχι και η οικονομική δοσοληψία που εμπεριέχει η πρακτική αυτή. Γιατί μισθωτοί των 800-1000 ευρώ δεν έχουν αυτές τις πολυτέλειες του Στέφανου να νοικιάσουν τη μήτρα μιας φτωχής γυναίκας - γιατί καμιά γυναίκα των βορείων προαστίων δεν θα είχε την ανάγκη να νοικιάσει τη μήτρα της.

Πέραν όμως της ταξικής πτυχής, υπεισέρχονται τεράστια θέματα βιοηθικής, καθώς η επιλογή φύλου - που τεχνικώς μπορεί να γίνει - τέμνει τα σύνορα της ευγονικής. Αφετέρου σοκάρει η επιλογή δύο αγοριών ως μια πρόθεση, που στην εποχή της ισότητας των φύλων, μας επιστρέφει συμβολικά στις αρχαϊκές κοινωνίες, όπου τα αγόρια ήταν ευλογία και τα κορίτσια περιττό βάρος.Αλλά τότε το επέβαλαν οι συνθήκες της ζωής. Για τις αγροτικές και ποιμενικές κοινωνίες, καθώς απαιτείτο σκληρή διαπάλη με τη γη και σωματική αντοχή για να αντιμετωπιστούν οι αντίξοες συνθήκες. Τα αγόρια ήταν «παραγωγικά εργαλεία», κατάλληλα να διατηρήσουν και να επαυξήσουν την οικογενειακή περιουσία.

Από τα μέσα του περασμένου αιώνα όπου οι γυναίκες εισήλθαν μαζικά στην παραγωγική διαδικασία, άρχισε να επέρχεται η ισότητα, που έγινε συνείδηση στις δυτικές κοινωνίες, με αποτέλεσμα να αντανακλάσει και στη διαμόρφωση του νομικού και θεσμικού εποικοδομήματος.Παράλληλα, η ευχή τα δυο αγόρια να κληρονομήσουν τα χαρακτηριστικά των δύο γονέων, αντανακλά ναρκισσιστικό οίστρο. Ενδεχομένως η επιθυμία του μέσου γονέα να είναι αυτή - αν είναι - αλλά δεν συνάδει με τη φιλοσοφία της Αριστεράς, που θέλει τα παιδιά αυτόνομες οντότητες να αναπτύσσουν τη δική τους προσωπικότητα. 

Οι φανατικές αριστερές δικαιωματίστριες υποστηρίζουν ότι το φύλο είναι «κοινωνική κατασκευή», ενώ το αίσθημα μητρότητας δεν υπάρχει εκ φυσικού, αλλά το επέβαλε η πατριαρχία για να κρατά υποταγμένες τις γυναίκες!Οι ίδιες βέβαια δεν αντέδρασαν στον αριστερό αρχηγό που αντιμετωπίζει τις γυναίκες ως μήτρες παραγωγής εμβρύων».

                                                                           (Γ. Σιδέρης- Liberal.gr)

«Κυριάκο, πάμε ξανά από την αρχή! Η κοινωνική πλειονότητα εκφράστηκε πλειοψηφικά για τρίτη φορά και στις Αυτοδιοικητικές εκλογές. Μηδένισε το κοντέρ του κυβερνητικού οχήματος. Ο Κ. Μητσοτάκης κάθεται στο τιμόνι φρέσκος πλέον και γεμάτος αυτοπεποίθηση, αφήνοντας πίσω τις κακές στιγμές της μόλις προ τριμήνου αποτυχημένης εκκίνησης! Ο Πρωθυπουργός γεύεται μια σπάνια, θα λέγαμε, στιγμή στην πολιτική. Συνήθως τα μηνύματα που στέλνουν οι πολίτες με την ψήφο τους, σε ενδιάμεσες εκλογές, είναι προειδοποιητικά και εκφράζουν δυσαρέσκεια. 

Στην περίπτωση του Κ. Μητσοτάκη συμβαίνει το αντίθετο.Η πλειοψηφία του δίνει, ξανά και ξανά, εντολές να κάνει όλα όσα δεν τόλμησαν οι προκάτοχοι του. Το μήνυμα της πλειοψηφίας που ζητά έργο και αποτελεσματικότητα. Έτσι το ενδιαφέρον στρέφεται στον Κ. Μητσοτάκη. Εκείνος ξέρει πως τώρα βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σημείο. Έχει μπροστά του το Κράτος και την υποχρέωση των Μεταρρυθμίσεων και των Διαρθρωτικών αλλαγών. Δύσκολα εγχειρήματα αναμφίβολα.Ή θα κάνει πίσω και θα προστεθεί στους άτολμους πολιτικούς που δείλιασαν ή θα προχωρήσει. 

Η ψήφος της Κυριακής λειτουργεί ενθαρρυντικά για τον ίδιο σίγουρα. Η Κυβέρνηση, ωστόσο, βγάζει έναν δισταγμό, μια φοβία, που δεν «δένει» με την υψηλή κοινωνική αποδοχή.Ο Πρωθυπουργός χαράσσει την πορεία των οκτώ μηνών προς τις Ευρωεκλογές. Είναι, σίγουρα, δύσκολες εξετάσεις.Η Κυβέρνηση έχει όλα τα προσόντα να τις δώσει με επιτυχία. Ας ξεκινήσει από το πιο απλό. Να εκφράσει, όχι φυσικά υπερφίαλο, ενθουσιασμό, αλλά εκείνη τη διάθεση πως θέλει να τολμήσει τα δύσκολα.Όπως τουλάχιστον είναι η τρίτη, κατά σειρά, εντολή!»

                                                             (Άρης Πορτοσάλτε-  liberal.gr)