Απόψεις...

 

«Μιλάμε για το ποδόσφαιρο του 2023, φυσικά, όχι για εκείνο που έπεφταν τσιμέντα στα κόρνερ και δεν άνοιγε ρουθούνι. Για το ποδόσφαιρο, που «πωλείται» ως «προϊόν», που νοιάζεται για την εικόνα και την αξία του, που κοκορεύεται για κοινωνικές δράσεις και υποτίθεται ζηλεύει τις μεγάλες λίγκες και παλεύει να τους μοιάσει. Για την ακρίβεια, υπό κανονικές συνθήκες η κροτίδα δεν θα έπρεπε καν να έχει μπει στο γήπεδο.

Έστω, όμως, ότι περνάει από λάθος. Ο υπαίτιος θα έπρεπε να εντοπιστεί άμεσα και να αποκλειστεί από κάθε ποδοσφαιρική δραστηριότητα και οι ομάδες να δουλέψουν από κοινού για να διασφαλίσουν ότι δεν θα πετάξει ξανά κάποιος κροτίδα ή οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο, αλλά και ότι δεν θα περνά τίποτα από τους ελέγχους, λαμβάνοντας την ευθύνη. Ούτε, φυσικά, τα λέιζερ, ούτε τα καπνογόνα, ούτε τα εμετικά πανό, ούτε, σε τελική ανάλυση, οι άνθρωποι που τα κουβαλούν. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για το Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός, αλλά και για όλες τις υπόλοιπες φορές που το έχουμε δει να γίνεται στο παρελθόν. Για όλους εκείνους που παίρνουν τις ομάδες και τους υπόλοιπους στο λαιμό τους. 

Κανονικές συνθήκες, ωστόσο, δεν υπάρχουν εδώ. Σε όλους τους τομείς που σχετίζονται με το ποδόσφαιρο. Γι' αυτό και συνήθως ο κόσμος που περιστρέφεται γύρω του δεν ασχολείται με την μπάλα, αλλά με όλα τα υπόλοιπα. Αναμονή που ξεπερνά τον χρόνο παιχνιδιού για το μεγαλύτερο ματς της Ελλάδας, παίκτες να μπαίνουν και να βγαίνουν, ένας γιατρός που υπογράφει-δεν υπογράφει, δέχεται απειλές και τελικά μπαίνει στο στόχαστρο όλων των πλευρών από τις φωτογραφίες που κυκλοφορούν, ένας διαιτητής από την Ιταλία που προσπαθεί να καταλάβει τι γίνεται, ένας ποδοσφαιριστής στο νοσοκομείο, άνθρωποι στις κερκίδες και στα σπίτια τους να ακούνε αντικρουόμενες πληροφορίες, «φλεγόμενα» Social Media, τίποτα από επίσημα χείλη. 

Όσα έγιναν στον αγώνα, έχουν ήδη περάσει στη λήθη. Και στο τέλος, τι μένει; Ένα ποδόσφαιρο βιασμένο ποικιλοτρόπως, να οπλίζει δηλητηριασμένα μυαλά. Με το παρασκήνιο να είναι το πρώτο που έρχεται πάντα στο μυαλό των φιλάθλων, αφού έτσι τους έχει μάθει η ζωή μέσα σ’ αυτό. Με τους δράστες να γίνονται, συχνά, «μάγκες» για τους «δικούς τους».

                                                                               (Θ.Σαρρής- gazetta.gr)

«Και θα πρέπει να σχολιάσω τα τεκταινόμενα όταν ο δράστης όχι μόνο δεν έχει εντοπιστεί, όχι μόνο δεν έχει συλληφθεί, όχι μόνο η ενέργειά του δεν έχει καταδικαστεί αλλά επί της ουσίας έχει επικοινωνιακά ''ξεπλυθεί'' από τον πρόεδρο του Ολυμπιακού, καθώς το σφάλμα φαίνεται πως το έκανε ο Χουάνκαρ που ''είναι ευαίσθητος στα αυτιά''! Να είναι η ''αγαπημένη'' σου ομάδα σε κακό βράδυ, να ισοφαρίζει στην αρχή του ημιχρόνου και αντί να την αφήνεις να συνεχίσει με το μομέντουμ δικό της για την ολική ανατροπή, εσύ να πετάς κροτίδα και μάλιστα από τις ''δυνατές'' σε παίκτες της αντίπαλης ομάδας που κάνουν ζέσταμα. Και μόνο ''μπράβο'' που δεν ακούς.

Σε ποια σοβαρή ποδοσφαιρικά χώρα του πλανήτη θα γινόταν αυτό; Το ελληνικό ποδόσφαιρο γυρίζει χρόνια πίσω όταν ένας παίκτης πέφτει σχεδόν λιπόθυμος και χάνει την ακοή του ή όταν ένας παίκτης δέχεται τέτοια επίθεση και δεν καταδικάζεται το γεγονός; Μόνο συγγνώμη δεν ζήτησαν από τον Χουάνκαρ να τους πει».

                                                                            (Ν.Αθανασίου- gazetta.gr)