Απόψεις...

«Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν μπορεί να μείνει σε ένα ρόλο για πολύ καιρό. Και αυτό, στις σημερινές γεωπολιτικές συνθήκες, ενδέχεται να του κοστίσει. Ο ένας ρόλος ήταν του ηγέτη που προσπαθούσε να κλείσει όλα τα μέτωπα που ο ίδιος είχε ανοίξει, με το Ισραήλ, τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, την Ελλάδα φυσικά και άλλους. 

Ο άλλος ρόλος ήταν ο παραδοσιακός, του επιτήδειου ουδετέρου που προσπαθεί να παίξει με όλες τις πλευρές όταν ο πλανήτης χωρίζεται καθαρά σε στρατόπεδα. Παίζει αυτόν τον ρόλο αριστοτεχνικά στην Ουκρανία καθώς διατηρεί μια στενή σχέση με τον Πούτιν την ίδια ώρα που κατασκευάζει ένα εργοστάσιο που θα παράγει μη επανδρωμένα αεροσκάφη, σχεδόν αποκλειστικά, για την Ουκρανία. 

Ο τρίτος ρόλος είναι του υπερπροστάτη των μουσουλμάνων και του πολιτικού που δικαιολογεί ακραίες, ακόμη και τρομοκρατικές πράξεις. Οι ρόλοι αλλάζουν συνεχώς και αλληλοεπικαλύπτονται. Η Δύση, δηλαδή οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι, του δίνουν μεγάλα περιθώρια γιατί η Τουρκία είναι πια μια μεγάλη δύναμη, με στρατηγική θέση. Οι Δυτικοί έχουν επίσης σημαντικά οικονομικά συμφέροντα σε σχέση με την Τουρκία. Εχουν όμως και μια τεράστια αγωνία να «μην τη χάσουν».

Χθες βράδυ ο Τούρκος ηγέτης μπήκε στον τρίτο ρόλο. Δεν το έκανε διακριτικά, αλλά σαν ταύρος εν υαλοπωλείω. Κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι εκπαιδεύουν τρομοκράτες και ότι συμμετέχουν σε «σφαγή των Παλαιστινίων», προφανώς μαζί με το Ισραήλ. Στο Κογκρέσο η Αγκυρα δεν είχε πολλούς φίλους πριν. Τώρα θα έχει νέους και ορκισμένους εχθρούς».

                                                               (Αλ.Παπαχελάς- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Ο Μπακογιάννης είπε ότι θα βάλει 750 κάμερες νέας τεχνολογίας και πολύ υψηλότερων δυνατοτήτων σε διάφορα σημεία της Αθήνας, ώστε οι παραβατικοί να ξέρουν ότι καταγράφονται και συνεπώς να είναι πιο συγκρατημένοι. Είπε επίσης ότι θα υπάρχει κέντρο επιχειρήσεων που θα βλέπει ζωντανή εικόνα και θα μπορεί να στέλνει κάθε στιγμή την Άμεση Δράση όπου η εικόνα δείχνει ότι συμβαίνει κάτι παράνομο. Συμφωνώ κι εγώ ότι αυτό είναι πιο λογικό σχέδιο, από το να περιμένουμε να υπάρχει ένας Ζητάς πίσω από κάθε θάμνο και κολώνα της Αθήνας. 

Πρακτικά δεν γίνεται να έχουμε έναν αστυνομικό σε κάθε πάρκο και σε τρεις βάρδιες, ούτε γίνεται να έχουμε την πολυπληθέστερη αστυνομία του δυτικού κόσμου (σε αναλογία με κατοίκους) και να τη διπλο-τριπλασιάσουμε. Δεν θα βγαίνουμε μάνα μου ως κράτος αν πρέπει να πληρώσουμε 150.000 αστυνομικούς, χώρα τα Ραφάλ, τις Μπελαρά και τα πυροσβεστικά αεροπλάνα.

Ο Μπακογιάννης κάνει τη δουλειά του βέβαια σχεδιάζοντας να βάλει άλλες 750 κάμερες, αρκεί το υλικό αυτό να πηγαίνει κάπου και να χρησιμεύει. Αλλιώς, αν είναι να γεμίζουμε καλαθάκια με στικάκια και σκληρούς δίσκους που κανένας δεν θυμάται περιέχουν, δεν έχει κανένα νόημα». 

                                                            (Δ.Καμπουράκης- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το συμφέρον του συνόλου και η δημοσιονομική πειθαρχία οφείλουν να προστατεύονται κατά απόλυτη προτεραιότητα από την κυβέρνηση. Είναι αυτονόητο επίσης, πως δεν είναι δυνατόν να υπάρχει διαφορετική πολιτική μεταχείριση πολιτών που έχουν τα ίδια δικαιώματα. Δεν είναι δυνατόν, για παράδειγμα, η κυβέρνηση να νομοθετεί για κατ’ εξαίρεση παροχές, αν αυτές δεν δικαιολογούνται από πολύ σοβαρά δεδομένα, όπως είναι η κάλυψη έκτακτων και εξαιρετικά επειγουσών αναγκών για τους πυροπαθείς και τους πλημμυροπαθείς.Ομως σε άλλες περιπτώσεις, όπως αυτή που ανέκυψε με την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τις συντάξεις των δικαστικών, τα πράγματα είναι πολύπλοκα και θεσμικά σύνθετα».

                                                               (Ιω.Μάνδρου-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)