Αξία στο αξίωμα...

  

«Kαθώς μετά τον Μανώλη Γλέζο και τον Μίκη Θεοδωράκη, η γενιά του Κάρολου Παπούλια σβήνει βιολογικά και περνά στον χώρο της Ιστορίας, επιβάλλεται ένας αναστοχασμός για όσα κληροδοτούν και την αξία τους για όσα επέρχονται. Θα κρατήσω ένα μόνο από τον Κάρολο Παπούλια. 

Εναν Ελληνα, που τα πόδια του ακουμπούσαν στέρεα στα ηπειρώτικα βουνά και η καρδιά του και το μυαλό του είχε αγκαλιάσει κάθε πανανθρώπινη αξία. Που η ελληνική κλασική παιδεία του ήταν το κλειδί για να παρακολουθήσει όλα τα σύγχρονα ευρωπαϊκά ρεύματα. Που η γνώση του της παγκόσμιας Ιστορίας τον οδηγούσε σε ακόμα πληρέστερες προσεγγίσεις στην πολιτική του ανάλυση. 

Αυτό που κρατάω από τον Κάρολο, ήταν η επιμονή του να διαχωρίζουμε αποφασιστικά τον πατριωτισμό από τον εθνικισμό. Να είμαστε πατριώτες αλλά με κατανόηση και ανοχή του άλλου. Να προασπίζουμε τα συμφέροντα μας σε ένα πλέγμα δικαίου αλλά διατηρώντας την ισχύ, για να προασπίσουμε και να επιβάλουμε το δίκαιο –αν χρειαστεί. Κρατάω ακόμη ότι πίστευε στην Παιδεία και στην παιδαγωγική δύναμη του παραδείγματος. Και είχε μια απίστευτη επιμονή στην ανάγκη να δίνουμε προσοχή στην καλλιέργεια των νέων γενιών. Θυμάμαι ένα περιστατικό. 

Ο Κάρολος, στην πορεία, γνώρισε και αγάπησε την αδελφή μου, την Μαρία Ευθυμίου. Εκτιμούσε ιδιαίτερα την προσπάθεια της να μεταγγίσει με τα δωρεάν μαθήματα Ιστορίας σε όλη την Ελλάδα την αξία της γνώσης και της παγκόσμιας και της ελληνικής εξέλιξης των πραγμάτων. Κάποια μέρα του 2013, η Μαρία δέχτηκε ένα προσωπικό τηλέφωνο από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. 

«Μαρία μου καλημέρα. Θα σε παρακαλούσα να έλθεις για ένα μάθημα στα παιδιά μου, όποτε μπορέσεις». «Φυσικά Πρόεδρε. Τιμή μου» του απάντησε η Μαρία. «Αλλά γιατί ακριβώς πρόκειται». «Τα παιδιά μου είναι οι εύζωνοι της Προεδρικής Φρουράς. Και νομίζω ότι και αυτοί και εσύ θα το χαρείτε ιδιαίτερα». Το μάθημα έγινε. Και στην πρώτη γραμμή καθόταν ο ίδιος ο Πρόεδρος. Που όταν ένιωσε ότι το κοινό διέπεται από την τυπική στρατιωτική ακαμψία, γύρισε στα παλικάρια και τους είπε: «Τώρα είμαστε όλοι μαθητές. Χαλαρά και όλο αυτιά!» 

Και πρωτοστάτησε ο ίδιος μετά στον διάλογο, ώστε η Μαρία να θεωρεί ότι δεν ξανασυνάντησε ποτέ το υπόδειγμα και το παράδειγμα του πώς ένας άνθρωπος δίνει αξία στο αξίωμα, και όχι το αξίωμα στον άνθρωπο. Αυτό το δίδαγμα αφήνει για όλους μας, ο Κάρολος Παπούλιας».

                           (Απόσπασμα άρθρου του Π. Ευθυμίου από το protagon.gr)