Απόψεις...

  

«Αν τύχει κάποιος να παρακολουθήσει την απογευματινή ζώνη των τηλεοπτικών εκπομπών, που περιέχει παιχνίδια γνώσεων, καταλήγει δίχως ιδιαίτερο κόπο σε τρεις δυσάρεστες διαπιστώσεις. Διαπιστώσεις, που αφορούν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των παραγωγών, του περιεχομένου και των παικτών. Διαπιστώσεις, που καθρεφτίζουν το σύνολο της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας.

H πρώτη διαπίστωση είναι ότι οι εκπομπές αυτές, πρόκειται περί πρόχειρων και ευτελών παραγωγών. Που στην προσπάθεια προσέλκυσης τηλεθεατών και ακολούθως διαφημιζόμενων, στηρίζονται σε ατάκες, σε φθηνό χιούμορ και σε σχόλια που «ανεβάζουν» τα νούμερα. Προσβάλλοντας και γελοιοποιώντας όμως ταυτόχρονα, τους διαγωνιζόμενους, διαρρηγνύοντας με αυτόν τον τρόπο τους ηθικούς και κοινωνικούς κώδικες, που πρέπει να υπάρχουν, ανάμεσα σε οικοδεσπότες και φιλοξενούμενους.

Οι ερωτήσεις είτε είναι επιπέδου γνώσεων μαθητών Δημοτικού σχολείου, είτε απαιτούν γνώσεις της «κουτσομπολίστικης» επικαιρότητας. Ωστόσο, οι απαντήσεις των παικτών, τις περισσότερες φορές χαρακτηρίζονται από βαθιά άγνοια των απαραίτητων γενικών ακαδημαϊκών γνώσεων που θα έπρεπε να συνοδεύουν τους απόφοιτους του Δημοτικού και του Γυμνασίου.

Και αυτή είναι η δεύτερη διαπίστωση, που είναι απογοητευτική. Διότι το να παρακολουθείς νέους ανθρώπους ηλικίας από 18 μέχρι και 35 ετών, να δίνουν άστοχες απαντήσεις, ενώ οι παραγωγοί των εκπομπών, τους βοηθούν, προσφέροντας συνήθως 3 επιλογές σχετικών απαντήσεων, δεν είναι ευχάριστο, αλλά οδυνηρό. Και αρκετές φορές τους προσφέρουν και «βοήθειες» δίνοντας τους περιγραφικές και περιφραστικές εναλλακτικές απαντήσεις, για να τους καθοδηγήσουν προς τη σωστή απάντηση, προσδίδοντας έτσι στοιχεία αγωνίας και διασκέδασης στο παιχνίδι. 

Όμως η αδυναμία δημιουργίας συνειρμών και λογικής ακολουθίας στη σκέψη των παικτών, είναι εξ ίσου τραγική.Και δεν φτάνει που οι παίκτες αδυνατούν να απαντήσουν επιτυχημένα, αλλά αντίθετα χαίρονται και διασκεδάζουν για την απύθμενη άγνοια τους και για την πλήρη αποτυχία τους, δίχως ίχνος ντροπής».

                                                                          (Κ. Χαροκόπος- Liberal.gr)

«Ολες οι προβλέψεις δείχνουν ότι η ακρίβεια στην ενέργεια, στις πρώτες ύλες και σε βασικά αγαθά θα κρατήσει καιρό. Η Ιστορία έχει άλλωστε αποδείξει πως ό,τι ακριβαίνει σπανίως φθηναίνει. Δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία για να καταλάβει κανείς τις κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις από αυτή την εξέλιξη. Αρκεί να μιλήσει με τους ανθρώπους γύρω του, οι οποίοι σοκάρονται από τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος ή φυσικού αερίου. Και δεν καταλαβαίνουν πώς θα τα βγάλουν πέρα. Το ίδιο αρχίζει να συμβαίνει με τα τρόφιμα ή τα υλικά οικοδομής. 

Η ακρίβεια έρχεται έπειτα από μία οικονομική κρίση και την πανδημία για να δοκιμάσει τις δυτικές κοινωνίες – και την ελληνική προφανώς. Εύκολες απαντήσεις δεν υπάρχουν. Ειδικά σε μια χώρα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στις αγορές αγαθών. Οσοι πολιτικοί βιάζονται να την ξορκίσουν με υπεραισιόδοξες προβλέψεις, εξαγγελίες διατιμήσεων και άλλα παρόμοια, μάλλον σκάβουν τον λάκκο τους. 

Η ακρίβεια, όπως και ο κορωνοϊός, δεν είναι εύκολος αντίπαλος για να τα βάλεις μαζί του. Είναι εύκολο να πέσει κάποιος στην παγίδα. Οι δυτικές κοινωνίες είναι καλομαθημένες σε έναν τρόπο ζωής που δεν αλλάζει εύκολα. Η ιδέα ότι θα χρησιμοποιούν την ενέργεια με αυστηρούς περιορισμούς, όπως κάναμε στην Ελλάδα σε άλλες εποχές, μοιάζει εξωπραγματική. Προφανώς θα προσαρμοστούμε, αλλά οι κλυδωνισμοί θα είναι μεγάλοι».

                                                                (Α.Παπαχελάς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)