Η δεύτερη... πατρίδα

 

«Στα μέσα της δεκαετίας του '70 - και στα μάτια της τότε "εξεγερμένης" προοδευτικής νεολαίας (στην Ελλάδα και όχι μόνο), η εικόνα μιας γιαγιάς με τσεμπέρι ήταν ένα σύμβολο από το παρελθόν! Μια συμπαθητική εικόνα από μια Ελλάδα που θέλαμε τότε να αφήσουμε πίσω. Οριστικά. Την ίδια μακρινή εποχή - τέσσερις και πλέον δεκαετίες πριν - μια νέα κοπέλα με τσεμπέρι συμβόλιζε την πιο απαράδεκτη "οπισθοδρομικότητα"!  Αν κάποιος μας την λάνσαρε τότε ως "το πρόσωπο του μέλλοντός μας", θα το θεωρούσαμε προσβολή - ή και ύβρη...

Σήμερα αυτό ακριβώς κάνουν! Μας παρουσιάζουν - με "διαφήμιση" πληρωμένη από το υπουργείο Δικαιοσύνης, παρακαλώ - μια νεαρή μουσουλμάνα ως... "το μέλλον" της χώρας μας! Με λεζάντα. "Κοινωνία χωρίς ρατσισμό" - "Κοινωνία με μέλλον"! Η εικονιζόμενη ονομάζεται, υποτίθεται, Σαχάρ (23 ετών) κι έχει κάνει την Ελλάδα "δεύτερη πατρίδα" της, λέει. Για την ακρίβεια, η λέξη Ελλάδα δεν αναφέρεται καθόλου.  Και η λέξη "πατρίδα" αναφέρεται μόνον ως η "δεύτερη πατρίδα" - της Σαχάρ! Σήμερα λοιπόν, θα αναφερθώ σε κάτι λίγο διαφορετικό: 

Όποιοι θέλουν να κάνουν "δεύτερη πατρίδα" τους μιαν άλλη χώρα προσπαθούν να προσαρμοστούν σε αυτήν. Όχι να την "φέρουν" στα δικά τους μέτρα. Αυτό, εκτός από ανόητο, είναι και αλαζονικό εκ μέρους τους. Και κάπως αυθάδες...

Η Γαλλία είναι η πατρίδα των σύγχρονων δημοκρατικών κινημάτων στη Δύση, για δυόμιση αιώνες περίπου. Εκεί θεμελιώθηκε η σύγχρονη δημοκρατία. Εκεί θεμελιώθηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα και η Ισότητα μεταξύ των ανθρώπων.  Στη σύγχρονη Γαλλία λοιπόν, έχει απαγορευτεί η μαντήλα σε μια σειρά από δημόσιους χώρους (σχολεία, παραλίες, κάποια εμπορικά κέντρα κλπ.)! Αυτό δεν σημαίνει ότι η Γαλλία είναι... "ρατσιστική"! Σημαίνει ότι η Γαλλία είναι σύγχρονη και δυτική χώρα. 

Η απέχθεια προς τη μαντήλα δεν έχει καμία σχέση με το "ρατσισμό"! Δεν μας αρέσει όποια κι αν τη φοράει. Δεν έχει σημασία αν είναι λευκή ή μελαμψή. Μας ενοχλεί το πολιτισμικό φορτίο που κουβαλάει. Φορτίο γυναικείας "υποταγής" στον άνδρα. Και δαιμονοποίησης της γυναικείας ομορφιάς... Οι φεμινίστριες θα έπρεπε πρώτες να εξεγείρονται γι' αυτό. Αλλά δεν εξεγείρονται!  Γιατί η "Πατριαρχεία" τις ενοχλεί παντού αλλού, εκτός από τις περιπτώσεις όπου... κυριαρχεί!

Έχουμε λοιπόν, ξένους που έρχονται σε μια δυτική χώρα με τη θέληση να προσαρμοστούν και να ενταχθούν σε κοινωνίες δυτικού τύπου. Αλλά έχουμε κι άλλους που δεν θέλουν να ενταχθούν με τίποτε... Τους πρώτους τους αγκαλιάζουμε (εφ' όσον δεν είναι παράνομοι και εργαλειοποιημένοι, βέβαια). Τους δεύτερους όχι.  Η δεύτερη πατρίδα των "φιλοξενουμένων" μας δεν πρέπει να αρχίσει να μοιάζει με την "πρώτη" τους. Απ' όπου έφυγαν άρον-άρον.Και εν πάση περιπτώσει, εμείς έχουμε λόγο για το πως θα είναι η δική μας (πρώτη) πατρίδα. Γιατί άλλη δεν έχουμε..

Μέχρι πριν δέκα χρόνια το πρόβλημα ήταν πώς θα ενσωματώσουν οι δυτικές κοινωνίες όσους έρχονταν νόμιμα. Ή εν πάση περιπτώσει, όσους έρχονταν (νόμιμα ή παράνομα) με διάθεση να ενσωματωθούν. Τα τελευταία δέκα χρόνια παρατηρείται ένα νέο φαινόμενο: Έρχονται κύματα εργαλειοποιημένων παράνομων μεταναστών, που διακινούνται από κυκλώματα δουλεμπόρων με τη συνεργασία χωρών (όπως η Τουρκία και η Λευκορωσία) που ανοικτά υπονομεύουν δυτικές χώρες.  

Αυτοί δεν ήλθαν για να κάνουν την Ελλάδα "δεύτερη πατρίδα" τους. Ήλθαν για να αφαιρέσουν από την Έλληνες την πρώτη πατρίδα τους¨! Και δεν θα τους περάσει... Δεν μπορεί η επίσημη ελληνική κυβέρνηση να καταγγέλλει τον Ερντογάν ότι εργαλειοποιεί παράνομους μετανάστες και τους στέλνει ως "πρόσφυγες" στην Ευρώπη - και την ίδια στιγμή το Ελληνικό υπουργείο Δικαιοσύνης να τους καλεί να κάνουν "δεύτερη πατρίδα" τους την Ελλάδα.  Το λες και κομματάκι σχιζοφρενικό αυτό...

Τέλος, αρχίζουν να μας θυμίζουν την αλήστου μνήμης Σοβιετική Ένωση:  Εκεί στα καθεστώτα του λεγόμενου "υπαρκτού σοσιαλισμού", οι κρατικοί λειτουργοί προσπαθούσαν να επιβάλλουν άνωθεν μια νέα ιδεολογία. Που δεν είχε την έγκριση των πολιτών, και συχνά ερχόταν σε σύγκρουση με τις πεποιθήσεις τους.

 Οι Έλληνες δεν είναι ρατσιστές! Και η αγάπη τους για την Ελλάδα, την (πρώτη) Πατρίδα τους, δεν είναι... "ρατσισμός", είναι θεμελιώδης δύναμη κοινωνικής συνοχής.  Η αγάπη για την Πατρίδα τους δεν τους φέρνει σε "αντιπαράθεση "με όποιον ξένο θέλει κι αυτός ειλικρινά να κάνει την Ελλάδα δεύτερη πατρίδα του.

Τους φέρνει όμως σε πλήρη - και απόλυτα δικαιολογημένη - σύγκρουση με όσους θέλουν να εισβάλλουν στη χώρα, όχι για να ενσωματωθούν, αλλά για να επιβάλλουν τα δικά τους.  Και το κύριο πρόβλημα δεν το έχουμε με τους "ξένους" που έρχονται απρόσκλητοι, αλλά με τους δικούς μας, που προσπαθούν να μας τους επιβάλλουν! Στο όνομα του... "αντι-ρατσισμού"!

Τελικά μου φαίνεται πως όσοι διαφημίζουν τον "αντι-ρατσισμό" είναι κομματάκι... ρατσιστές σε βάρος των Ελλήνων!» 

                           (Απόσπασμα άρθρου του Θανάση Κ. από την dailypοst.gr)