Απόψεις...

«Η περίπτωση της σχολής των Μαθηματικών της Σάμου και γενικότερα των Μαθηματικών στα ελληνικά Πανεπιστήμια, αποτελεί το κλασσικό σενάριο της θεατρικής παράστασης, που παίζεται εδώ και χρόνια στον χώρο της παιδείας. 

Όλοι υποδύονται ένα ρόλο. Όλοι παριστάνουν κάτι. Οι καθηγητές παριστάνουν ότι διδάσκουν τα παιδιά στα σχολεία. Το σύστημα παριστάνει ότι είναι τόσο δύσκολο να επιτύχει κάποιος την είσοδο του στα ΑΕΙ, οπότε απαιτούνται φροντιστήρια. Τα παιδιά κάνουν μια γενναία προσπάθεια για να «μπουν κάπου». 

Όταν μπουν κάπου, κάποια στιγμή θα βγουν, με βάση την κυρίαρχη ιδεολογία θα είναι αδιόριστοι δημόσιοι υπάλληλοι.Όμως στον πραγματικό κόσμο, το πτυχίο είναι άχρηστο αν δεν συνοδεύεται από γνώσεις. Όχι γνώσεις βασισμένες πάνω σε ένα πρόγραμμα σπουδών, που εξυπηρετεί το καθηγητικό κατεστημένο. Αλλά γνώσεις που απαιτεί η αγορά εργασίας. Μια αγορά, που όταν γίνεται αναφορά σε αυτήν, προκαλείται αλλεργική αντίδραση από καθηγητές και φοιτητές. Διότι το σύστημα είναι φτιαγμένο για να εξυπηρετεί χιλιάδες μικροσυμφέροντα, έξω και πέρα από την προετοιμασία των φοιτητών για τη ζωή και την προγραμματικότητα. 

Ποιος πιστεύει πραγματικά ότι ο φοιτητής διαστημικής στα Ψαχνά Ευβοίας θα βρει κάποτε δουλειά; Ποιος πιστεύει ότι ο φοιτητής διοίκησης επιχειρήσεων σε ένα επαρχιακό ΤΕΙ που μετονομάστηκε σε ΑΕΙ, θα βρει δουλειά; Δουλειά θα έχει ο κύριος που του ενοικιάζει το σπίτι, ο κύριος με τις φωτοτυπίες, ο κύριος με το εστιατόριο και την καφετέρια, καθώς ο φοιτητόκοσμος είναι για τη επαρχία, ότι ήταν κάποτε ο στρατός και τα δεκάδες στρατόπεδα που ήταν απλωμένα στη χώρα».

                         (Απόσπασμα άρθρου του Κ.Χαρoκόπου από το liberal.gr)

«Πολλοί νέοι και νέες πέρασαν τις πύλες των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με λιγότερες από 10.000 μονάδες. Κοινώς έγραψαν κάτω από την βάση και γι αυτό τον λόγο… επιβραβεύτηκαν. Εκτός κι αν η είσοδό τους στο Πανεπιστήμιο θεωρηθεί «τιμωρία». Δημιουργείται  έτσι ο νέος στρατός των οπαδών της ήσσονος προσπάθειας με αρχιστράτηγο την Νίκη Κεραμέως. Η Νίκη έχει απογοητεύσει. Τι να κάνουμε. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι για όλες τις δουλειές.

Προσωπικά θα ήθελα η Νίκη Κεραμέως να είναι το σύμβολο της επιτυχίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Επειδή η Παιδεία είναι ένα από τα κλειδιά που θα ανοίξουν τις πόρτες για το μέλλον. Βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς Παιδεία και χωρίς Δικαιοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει. Και σε αυτούς τους κρίσιμους τομείς όχι μόνο δεν γίνονται σοβαρές μεταρρυθμιστικές προσπάθειες, αλλά σημειώνονται πολλά βήματα προς τα πίσω. 

Ενόχλησε η δήλωση της κυρίας Κεραμέως για την «επιτυχία» του 77% των υποψηφίων. Λες κι ήταν αυτό το ζητούμενο. Μπορεί να κάνουμε λάθος και να έχουμε καταλάβει λάθος! Η κυβέρνηση να επιθυμεί την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια όλων των νέων, ανεξάρτητα από το αν έχουν ανοίξει βιβλίο στην ζωή τους ή όχι. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί η κυρία Κεραμέως να καταθέσει άμεσα στην Βουλή μία τροπολογία για να ικανοποιήσει και το 23% που δεν πέρασε. Τι στο καλό! Ή ασκούμε φιλολαϊκή πολιτική ή δεν ασκούμε».

                                                                            (Θ.Μαυρϊδης- liberal.gr)