Επιστολή -καταγγελία..

Η επιστολή που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στο epirusgate και  έχει μεγάλο ενδιαφέρον για το πώς εννοούν κάποιοι τη δημοκρατία και πώς το ρατσισμό σ' αυτόν τον τόπο.

"Είμαι ένας ανάπηρος μουσικός που μένω στην περιοχή των Ιωαννίνων αλλά λόγω της νοοτροπίας των συμπολιτών μου, αναγκάζομαι να μένω "φυλακισμένος" στο σπίτι μου, διότι όλες οι θέσεις parking της πόλης μας είναι μονίμως κατειλημένες από μη αναπηρικά αυτοκίνητα. Παρ`όλα αυτά χτες επέλεξα να παρακολουθήσω τη συναυλία που διοργάνωσε το Κέντρο Βαλκανικής Μουσικής σε συνεργασία με το Πνευματικό μας Κέντρο στο θέατρο της ΕΗΜ με εκλεκτά συγκροτήματα μεταξύ των οποίων και τους "Χαίνηδες" που γνωρίζω και ακούω απο τη δεκαετία του 80. Με μεγάλη δυσκολία κατάφερα να παρκάρω το αναπηρικό μου αυτοκίνητο πολύ μακριά από το χώρο της συναυλίας μιας και κανένας τοπικός (παχυλά αμοιβόμενος) "άρχοντας" δε φρόντισε να κάνει το αυτονόητο(που είναι υποχρεωμένος να κάνει), να θεσπίσει δηλαδή τις απαιτούμενες από το Νόμο θέσεις στάθμευσης για τα αναπηρικά αυτοκίνητα!!!
Αφού κατάφερα να πληρώσω το αντίτιμο, καθισα στις πρώτες θέσεις που ένας φίλος(υπάλληλος του Πνευματικού Κέντρου)είχε την καλωσύνη να μου κρατήσει. Εδώ να σας πω ότι δεν υπήρχε κάποια σκηνή ή πατάρι για τα συγκροτήματα κι έτσι βρισκόμασταν στο ίδιο επίπεδο με τους καλιτέχνες.Αφού η συναυλία ξεκίνησε όμορφα, κάποια νέα παιδιά κατέβηκαν από τις πάνω θέσεις και έκατσαν μπροστά στη σκηνή για να απολαύσουν τη μουσική χωρίς όμως να ενοχλούν όσους καθόμασταν πίσω τους. Κάποια στιγμή όμως δυο κοπέλες(φοιτήτριες του Πανεπιστημίου μας)θεώρησαν μαγκιά τους, να σηκωθούν όρθιες ακριβώς μπροστά από δεκάδες θεατές που είχαν πληρώσει το εισητήριο για την συναυλία και να αρχίσουν να λικνίζονται... Στις ευγενικές παρατηρήσεις του κόσμου, οι νεαρές αυτές δεν έδωσαν καμία σημασία. Όταν οι παρατηρήσεις συνεχίστηκαν και από άλλους, γύρισαν με ένα ύφος απαράδεκτο και τους έβρισαν!!!
Την ίδια στιγμή άλλες παρέες νεαρών και φοιτητών είχαν σηκωθεί και χόρευαν δεξιά και αριστερά της σκηνής χωρίς να ενοχλούν κανένα, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα μια πολύ όμορφη εικόνα που έδενε με τη μουσική που ακούγαμε. Οι συγκεκριμένες φοιτήτριες όμως, θεώρησαν ότι είχαν μεγαλύτερο δικαίωμα από κάποιους ανθρώπους που πλήρωσαν για να παρακολουθήσουν μια παράσταση και κατέληξαν να βλέπουν τις πλάτες και τα οπίσθιά τους!!!Μετά δε και την κατανάλωση άφθονου αλκοόλ, η συμπεριφορά τους έγινε ακόμη πιο χυδαία....
Η απουσία ελέγχου από τους διοργανωτές ήταν εμφανέστατη σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας. Οι πρώτες σειρές των θεατών ήταν δυσαρεστημένες αλλά δεν υπήρχε κανείς να κάνει κάτι. Αφού ακούσαμε όλο το υβρεολόγιο της σπουδάζουσας νεολαίας, αποχωρήσαμε πριν τη λήξη της συναυλίας απογοητευμένοι από το επίπεδο της νεολαίας μας, που θέλει να πιστεύει ότι είναι ικανοί να αλλάξουν τα πράγματα, απαιτούν σεβασμό χωρίς να τον αποδίδουν και μπροστά στην καλοπέρασή τους αδιαφορούν για τα δικαιώματα των διπλανών τους....
Ζήσαμε μια γηπεδική ατμόσφαιρα, αντιμέτωποι με μια φασιστική αντίληψη κάποιων φοιτητών που διασκέδασαν σε βάρος των υπολοίπων. Τα θερμά μου συγχαρητήρια στους διοργανωτές για την ηχηρή τους απουσία, στους γονείς των παιδιών αυτών για την αγωγή που του έδωσαν και τέλος στα ίδια τα παιδιά που κάνουν επανάσταση εκ του ασφαλούς χορεύοντας τσιφτετέλι υπό την επήρεια του αλκοόλ γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια (που δε νομίζω ότι φόρεσαν ποτέ τους...)τα δικαιώματα των άλλων για τα οποία δήθεν κόπτονται....Στις φώτο φαίνεται το πριν και το μετά."

Αναρωτιέται κανείς πραγματικά πώς στήνονται κάποιες συναυλίες στις οποίες έχει συμμετοχή και το Πνευματικό Κέντρο και η ΕΗΜ όταν μάλιστα τη χαιρέτισε η ίδια η πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου που παρευρίσκονταν. Απλώς παρευρίσκονταν. Χωρίς καμία μέριμνα για τους ανήμπορους θεατές; Ούτε εκτός θεάτρου ούτε εντός; Χωρίς καν εξέδρα για τους μουσικούς; Ο νόμος του ισχυρότερου δηλαδή; Στη συγκεκριμένη συναυλία καταγγέλθηκε επίσης ότι αρκετοί θεατές, παρά το μικρό εισιτήριο, μπήκαν από ένα άνοιγμα στο φράχτη ακριβώς πάνω από το θέατρο.

Ξέφραγο αμπέλι δηλαδή και το ανοιχτό θέατρο της ΕΗΜ.