Απόψεις...

 

«Είναι ίδιον της Αριστεράς ένα συμβάν να το προσεγγίζει ανάλογα με την ταυτότητα του δράστη. Αν αυτός είναι μετανάστης, μη προνομιούχος, ανήκει ή φαίνεται πως ανήκει στην κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ ή σε κάποια μειονοτική συλλογικότητα, αμέσως αναζητεί τα κοινωνικά κίνητρα που τον ώθησαν στο έγκλημα. Πίσω από αυτή τη δήθεν κοινωνιολογική ανάλυση κρύβεται η απόπειρα, η ενέργεια του δράστη, να χάσει τα ειδεχθή χαρακτηριστικά της. Με απλά λόγια η Αριστερά επιχειρεί να αμβλύνει τις γωνίες της εγκληματικής πράξης του. Έτσι έχουν δικαιολογηθεί τα απεχθέστερα εγκλήματα στην Ιστορία από την Αριστερά.

Εννοείται, πως αν ο δράστης δεν ανήκει σε κάποια μειονότητα και είναι λευκός και εύπορος, αμέσως τα αίτια της εγκληματικής πράξης του αποδίδονται στην «ακροδεξιά» ιδεολογία του και στα ρατσιστικά κίνητρα του, που τις περισσότερες φορές μπορεί και να μην υπάρχουν. Να είναι προϊόν επινόησης για να «δέσει» το ιδεολογικό σχήμα ερμηνείας του συμβάντος. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν αναζητούνται κοινωνικά αίτια ούτε γίνεται επίκληση της «κακιάς» στιγμής. Τα κίνητρα ιδεολογικοποιούνται, η απόφαση βγαίνει αμέσως και είναι συντριπτική για τον δράστη, άνευ ελαφρυντικών».

                                                                 (Σ. Μουμτζής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Ο Ελγιν τα βρήκε πεταμένα στο χώμα και τα μάζεψε. Είχαν γκρεμιστεί από τον βομβαρδισμό του 1687». Αυτή είναι η άποψη του υποδιευθυντή του Βρετανικού Μουσείου, Τζόναθαν Γουίλιαμς, για τα γλυπτά του Παρθενώνα. Ο υποδιευθυντής του ξεχνάει πως το ημερολόγιο δείχνει 2022 και επιστρέφει σε επιχειρήματα αντίστοιχα με τη «Γαλάζια Πατρίδα» του Ερντογάν. Είναι ένα είδος πολιτισμικού αναθεωρητισμού. Ο διευθυντής επικαλείται το επιχείρημα της ιστορικής αθωότητας. 

Λέει ότι ο λόρδος Eλγιν στην πραγματικότητα περιέθαλψε τα γλυπτά που ο φυσικός τους χώρος τα αντιμετώπιζε λίγο-πολύ ως σκουπίδια. Η αξία τους αναδείχθηκε από τη στιγμή που στεγάστηκαν στο Μουσείο. Καμία αντίρρηση αν μιλάμε για τις αρχές του 19ου αιώνα. Oμως στο εν τω μεταξύ διάστημα έχει ποδειχθεί πως αν τα γλυπτά επιστρέψουν στο περιβάλλον τους και συνδεθούν με το αρχιτεκτόνημα από το οποίο απεκόπησαν βιαίως, τότε θα αναδειχθεί η πραγματική τους σημασία. Είναι μέλη ενός αρχιτεκτονικού κορμού. Σαν να κόβεις από ένα άγαλμα ένα πόδι».

                                                         (Τ.Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Οι απουσίες οι οποίες έχουν καταχωρισθεί ή θα καταχωρισθούν και δεν οφείλονται σε υπαιτιότητα των μαθητών/μαθητριών αλλά σε λόγους ανωτέρας βίας ή σχολικές δραστηριότητες, δεν θα προσμετρηθούν για τον χαρακτηρισμό της φοίτησης των μαθητών/μαθητριών από τον Σύλλογο Διδασκόντων κατά το σχολικό έτος 2021-22», λέει η εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας που έφθασε προ ημερών στα σχολεία. Ακόμη χειρότερα: η εγκύκλιος δεν ορίζει τους λόγους που συνιστούν ανωτέρα βία. Ετσι, τούτες τις ημέρες μαθητές… θυμούνται κάποιες ασθένειές τους μικρής διάρκειας, και προσκομίζουν στους εκπαιδευτικούς ιατρικές βεβαιώσεις για να αποδείξουν την «ανωτέρα βία» της εγκυκλίου».

                                                                       (Απ. Λακασάς-ΑΤΗensvoice)