Πόσο πάει η ειρήνη;

 

«Πόσο πάει η ειρήνη στην πιάτσα; Τα πράγματα είναι απλά. Δεν υπάρχουν πατριώτες και προδότες. Δεν υπάρχουν πολεμοχαρείς και ειρηνόφιλοι. Όλοι αντιλαμβάνονται ότι η εδαφική ακεραιότητα και ανεξαρτησία είναι προϋπόθεση επιβίωσης, όπως και όλοι αποστρέφονται την ιδέα νέων παλικαριών που αφήνουν τη ζωή τους σε κάποιο ύψωμα. Όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο είναι είτε αφελής είτε πονηρός. Πόσο όμως κοστίζει η Ειρήνη; Προσφέρεται δωρεάν; Πωλείται σε κάποιον πάγκο; Διασφαλίζεται με την επίκληση στα θεία;

Πριν λίγους μήνες, όταν οι Ουκρανοί είδαν τα παιδιά τους να σφάζονται και τα εδάφη τους να καταπατώνται, διαφωνούσαμε για το αν πρέπει να είμαστε με την Ουκρανία ή με τον άνθρωπο. Με τους αμυνόμενους ή με την ειρήνη…γενικώς…και αορίστως…και κάποιοι αφήνανε και τις σημαίες της Ουκρανίας απούλητες στα αζήτητα…

Σήμερα κινδυνεύουμε να βρεθούμε εμείς στη θέση της Ουκρανίας. Ο Ερντογάν έκανε σήμερα χρήση ακραίων πολεμικών τακτικών υπονόμευσης ηθικού, ανεβάζοντας Tweet στα Ελληνικά. Στα τηλεοπτικά τους δε πάνελ, διαφωνούν για το σε ποια νησιά πρέπει να επιτεθούν πρώτοι. Πολιτικά παιχνίδια για το εγχώριο ακροατήριο; Chicken games; Προετοιμασία για πολεμική εμπλοκή; Για πρώτη φορά μετά από πολλά πολλά χρόνια, το τρίτο σενάριο φαντάζει ως το πλέον πιθανό…

Πως το αποφεύγεις; Πως εξαγοράζεις την ειρηνική διευθέτηση; Πως αποφεύγεις απώλειες ανθρώπινων ζωών; Πόσο πάει η ειρήνη στην πιάτσα; Με την εκχώρηση «b class νησιών»; Με γενναίες παραχωρήσεις σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ; Με εθελοντική ένταξή σου σε καθεστώς Φιλανδοποίησης, την ώρα που η ίδια η Φινλανδία το αποκηρύσσει;;;

Και αν δεν θες ή δεν μπορείς να το αποφύγεις; Πως ζητάς διεθνή υποστήριξη; Γιατί δεν θα σου πουν ότι είναι με τον άνθρωπο; Ότι είναι με την ειρήνη…γενικώς…Ότι πρέπει να τα βρεις δίνοντας βρε παιδί μου και μερικά νησιά;; Γιατί δεν θα μένουν οι σημαίες σου απούλητες…στα αζήτητα;;;;

Το χειρότερο στη ζωή είναι να χρειαστεί να λουστείς όσα κατέκρινες. Γιατί η Ειρήνη δεν αγοράζεται, δεν χαρίζεται, δεν έχει τιμή στην πιάτσα. Και δεν καταλαβαίνει από μεγαλοστομίες, κ@λοδάχτυλα γερόντων, συναυλίες και stand up comedy. Απαιτεί προετοιμασία, ισχυρές συμμαχίες, δούναι και λαβείν στα δύσκολα. Και στο σημείο που βρισκόμαστε, δυστυχώς, απαιτεί λίγα λόγια και πολύ φρόνημα».

                                                      (Σωτήρης Χήνος- ευρωπαϊστές F/B)