Απόψεις...

 

«Τις τελευταίες ημέρες από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα ψηφιακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, προβάλλονται απίθανες θέσεις που διατυπώνονται από διάφορες μικρές ομάδες συμφερόντων. Μικρές ομάδες οι οποίες ωστόσο υπερπροβάλλονται ακόμα και σήμερα, ακόμα και μετά την εξάχνωση του «αντιμνημονιακού μετώπου», συντελώντας στη δημιουργία μιας στρεβλής εικόνας σχετικά με την πραγματικότητα.

Έτσι πέσαμε πάνω σε διεκδικήσεις που παραπέμπουν στον μαγικό κόσμο του Πήτερ Παν και σε προπαγανδιστικές εκδηλώσεις για αυτοδιαχειρίσεις και αυτοδιαθέσεις που παραπέμπουν σε τροτσκιστικά εργατικά περιοδικά του 1974-76. Βρεθήκαμε δε, αντιμέτωποι με αιτήματα φοιτητών που είναι αντίθετοι με τις εξετάσεις των μαθημάτων που διδάσκονται.

Η επιτροπή ανέργων του συλλόγου εμποροϋπαλλήλων Αθηνών, διεκδικεί, επίδομα ανεργίας 1.120 ευρώ το μήνα για όλο το διάστημα της ανεργίας τους, απαιτώντας ταυτόχρονα έκτακτο επίδομα 1.000 ευρώ. Την ίδια ώρα, που ο μέσος μεικτός μισθός πλήρους απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα, ανέρχεται στα 1.250 ευρώ. Χωρίς ωστόσο να μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει αφ’ ενός το πως μπορεί να χρηματοδοτηθεί μια τέτοια πολιτική και αφ’ ετέρου, το πως οι άνεργοι θα επιθυμούν να επανέλθουν εκ νέου στην ενεργή επαγγελματική ζωή τους, με παραπλήσια εισοδήματα. 

Διότι όταν το επίδομα ανεργίας, βρίσκεται μόλις 10% χαμηλότερα από το μέσο μισθό και πολύ υψηλότερα από το βασικό μισθό, τότε είναι προφανές ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια πλήρη στρέβλωση της αγοράς εργασίας. Και η εξήγηση είναι απλή. Ποιος άνεργος θα πάει να εργαστεί, όταν από το σπίτι του, λαμβάνει περισσότερα ή και ίδια χρήματα από τον δυνητικό μισθό του;»

                                                                       (Κ.Χαροκόπος- liberal.gr)

«Το άρθρο του Τούρκου ακαδημαϊκού έχει μια διπλή εφιαλτική ανάγνωση. Αφ’ ενός τοποθετεί την Ελλάδα στη θέση της Ουκρανίας, τονίζοντας ότι η Ελλάδα «εκτιμά» ότι έχει την αμέριστη στήριξη της Δύσης, θυμίζοντας με αυτόν τον τρόπο τη «μη εμπλοκή» της Δύσης στο πεδίο της Ουκρανίας. Και αφ’ ετέρου, αναφέρεται σε φιλοπόλεμες και φιλειρηνικές δυνάμεις στη χώρα μας, εντάσσοντας στις δεύτερες το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, που αποστρέφουν το αθώο βλέμμα τους, από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττονται.

Η ανάλυση του άρθρου, μας βοηθάει να σκεφτούμε πού βρισκόμαστε σήμερα και τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Επιπλέον αναγκάζει τον καθένα, να λάβει σαφέστατη θέση και να αφήσει στην άκρη τα γνωστά «είμαστε με την ειρήνη» και «είμαστε με τον άνθρωπο».

                                                                           (Κ. Χαροκόπος- liberal.gr)

 «Είναι πρακτικώς αδύνατον να καθαριστούν ακόμα και τα δασύλλια που βρίσκονται δίπλα στα σπίτια μας, πόσο μάλλον τα δάση πάνω στα βουνά (από τα οποία θα κατέβει φωτιά στα δασύλλιά μας). Δεν υπάρχουν ούτε οι πόροι ούτε το εργατικό δυναμικό για να γίνει αποτελεσματικά τέτοια δράση. Και όσα ακούγονται και γράφονται είναι κουραφέξαλα».

                                                                         (Δ. Ευθυμάκης- prοtagon.gr)