Απόψεις...

 

«Εκτιμάται πως περισσότερα από 160.000 άτομα επιπλέον των ήδη απασχολουμένων πρέπει να βρεθούν για να επανδρώσουν τον κατασκευαστικό και τεχνικό κλάδο και περισσότερα από 50.000 άμεσα τον τουρισμό. Σύμφωνα με τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Κώστα Καραμανλή, αυτή τη στιγμή το ανεκτέλεστο των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων της χώρας ανέρχεται σε 9,38 δισ. ευρώ και με βάση τους διαγωνισμούς που βρίσκονται σε τελικό στάδιο αναμένεται να φθάσει τα 15 δισ. έως το επόμενο έτος. 

Παραμένει όμως ασαφές, επισημαίνουν στελέχη κατασκευαστικών ομίλων, το πού θα βρεθούν τα εργατικά χέρια που απαιτούνται για να εκτελεστούν αυτά τα έργα.  Οπως εξηγεί στην «Κ» ο πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ) Γιώργος Στασινός, χρειάζονται πάνω από 10.000 επιπλέον μηχανικοί και πάνω από 50.000 επιπλέον τεχνίτες, ενώ ξεπερνάει τις 100.000 άτομα το πρόσθετο εργατικό προσωπικό που απαιτείται. 

Στον τουρισμό το ινστιτούτο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων υπολογίζει ότι από τις 250.000 θέσεις εργασίας τις οποίες προβλέπουν τα οργανογράμματα των ελληνικών ξενοδοχείων, περισσότερες από 50.000 όλων των ειδικοτήτων παραμένουν κενές. Και αυτό παρά τις συγκριτικά υψηλές, όπως εκτιμούν οι επιχειρηματίες του κλάδου, αμοιβές που προσφέρονται».

                                                               (Ηλ.Μπέλλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Στην Ελλάδα, όπου ως γνωστόν έχουμε καταστρατηγήσει όλους τους νόμους, δεν θα μπορούσε να γλιτώσει ούτε ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης. Τι λέει αυτός ο νόμος; Το αυτονόητο: όταν αυξάνονται οι τιμές μειώνεται η ζήτηση. Κι όμως, στη χώρα όπου όλοι γκρινιάζουν για τη μεγάλη ακρίβεια, το πρώτο τρίμηνο του 2022 η συνολική τελική καταναλωτική δαπάνη αυξήθηκε κατά 2,5% σε σχέση με το τέταρτο τρίμηνο του 2021.  Μυστήριο; Oχι και τόσο αν δούμε την πρωτιά που μας επιφύλαξε το –γνωστό από τις εποχές του μνημονίου– Ινστιτούτο Bruegel. 

Σύμφωνα με τα στοιχεία, η Ελλάδα είναι «πρωταθλήτρια» στη στήριξη των πολιτών για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης. Εχουμε δαπανήσει μέχρι τώρα σε μέτρα στήριξης παραπάνω από το 3,5% του ΑΕΠ, με το κόστος να προσεγγίζει τα 40 δισ. ευρώ. 

Και να ήταν μόνο η ενεργειακή κρίση; Είχαμε και προηγούμενες κρατικές δαπάνες για την υγειονομική κρίση και μπροστά μας είναι οι δαπάνες για την επερχόμενη επισιτιστική κρίση. Κάποιοι έχουν ξεχάσει σε πόσους δικτυακούς τόπους στήριξης έχουν καταθέσει τα στοιχεία τους και απλώς σιγοτραγουδούν «από πλατφόρμα σε πλατφόρμα θα πετάω…».

                                                              (Π. Μανδραβέλης-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)