Απόψεις...

 

@Γιάννης Χοχλακάκης-   Η ΡωSSία δεν διαπραγματεύεται – εξαπατά και ΒΟΜΒΑΡΖΙΖΕΙ αμάχους.  Ο Πούτιν μιλά για "λύση", την ώρα που ρωσικοί πύραυλοι σκοτώνουν παιδιά στο Χάρκοβο. Όταν το Κρεμλίνο μιλά για «ειρήνη», ανοίγει τον δρόμο για την επόμενη επίθεση. Η στρατηγική είναι παλιά: υποκρίνεσαι διάλογο για να κερδίσεις χρόνο, να ανασυνταχθείς και να συνεχίσεις τον πόλεμο με καλύτερους όρους. Το έκανε ο Χίτλερ το 1938. Το κάνει ο Πούτιν το 2025.Ο Χίτλερ «ζητούσε ειρήνη» όσο ετοίμαζε την Πολωνία. Ο Πούτιν κάνει το ίδιο. Είναι η ίδια στρατηγική, βομβαρδίζει ενώ «προτείνει διάλογο» στοχεύει  στην εξαπάτηση της διεθνούς κοινότητας, προωθεί ψευδή διαλλακτικότητα, καθυστέρηση, προπαρασκευή επόμενης επίθεσης. 

Η ΡωSSία μιλάει για "διπλωματία", την ώρα που βομβαρδίζει πόλεις, εντείνει την κατοχή και ετοιμάζεται για νέα μέτωπα. Είναι το δόγμα της Μόσχας: υποσχέσεις στον μικρόκοσμο των media, επιθέσεις στο πεδίο.Όποιος το πιστεύει, παίζει τον ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου.Το να πιστεύεις τον επιτιθέμενο την ώρα που ενισχύει την πολεμική του μηχανή δεν λέγεται ρεαλισμός. Λέγεται συνέργεια. Η Ιστορία έχει ξαναδεί αυτό το έργο — και το τέλος ήταν καταστροφικό.α την ακούσουμε ή θα την ξαναγράψουμε με αίμα;

@David Leon-Αυτό το κτήνος, ποινικός κρατούμενος, μαζί με άλλους παρόμοιου φυράματος, καταδικασμένος ισόβια, (γιατί στο Ισραήλ, ως η μόνη δημοκρατική χώρα στην περιοχή, δεν προβλέπεται η θανατική ποινή), ανταλλάσσεται και θα κυκλοφορεί ελεύθερος.."Αυτό ΔΕΝ είναι «ανταλλαγή κρατουμένων».

Οι Ισραηλινοί που θα απελευθερωθούν από τη Γάζα είναι ΌΜΗΡΟΙ: μωρά, νήπια, παιδιά, γυναίκες, ηλικιωμένοι, επιζώντες του Ολοκαυτώματος και τραυματίες. Κανείς τους δεν είναι "αιχμάλωτος πολέμου" διότι δεν πιάστηκαν εν ώρα μάχης. Είναι άμαχοι όμηροι.Οι Παλαιστίνιοι, από την άλλη, που απελευθερώνονται είναι ΟΛΟΙ καταδικασμένοι τρομοκράτες τζιχαντιστές και μαζικοί δολοφόνοι με αίμα στα χέρια τους.Δεν υπάρχει καμία ισοδυναμία.Καμία."

@Kyriakos Berberidis :“Δεν θεωρώ τον εαυτό μου μεγάλο. Φαινόμουν μεγάλος, ίσως γιατί οι αντίπαλοί μου ήταν μικροί”.Έτσι απάντησε κάποτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σε σχόλιο ενός συνεργάτη του ότι η μοίρα των μεγάλων είναι να έχουν ανάξιους αντιπάλους.Και το είπε αυτό ο Καραμανλής όταν οι αντίπαλοί του ήταν ένας Γεώργιος Παπανδρέου, ένας Σοφοκλής Βενιζέλος, ένας Σπύρος Μαρκεζινης κι ένας Ηλίας Ηλιού για να μείνουμε στα πιο γνωστά ονόματα της εποχής των δεκαετιών του ’50 και του ‘60. 

Αλλά κι ένας Ανδρέας Παπανδρέου, ένας Γεώργιος Μαύρος, ένας Χαρίλαος Φλωράκης κι ένας Λεωνίδας Κύρκος στην πρώιμη Μεταπολίτευση.  Τι να πει δηλαδή και ο Κυριάκος Μητσοτάκης με αντιπάλους στην αρχή έναν Τσίπρα και μετα έναν Κασσελακη, έναν Ανδρουλάκη, έναν Φαμελλο, έναν Βελοπουλο, μια Κωνσταντοπούλου, έναν Νατσιο.

                                                                                    (ευρωπαϊστές f/B)