Οι φιλοζωικές θέλουν, η κυβέρνηση κωλυσιεργεί...

«Το 2021 ψηφίστηκε ο πολυαναμενόμενος νόμος για τα ζώα, ο 4830/2021. Η κυβέρνηση της ΝΔ είχε τη στήριξη πολλών εθελοντών και σωματείων, που, ακόμα κι αν δεν προέρχονταν από αυτόν τον πολιτικό χώρο, αναγνώρισαν πως ο νόμος αυτός θα τακτοποιούσε πολλές εκκρεμότητες και θα έθετε σε πιο σαφή πλαίσια έννοιες όπως η ευζωία ή η κακοποίηση των ζώων. Θα διόρθωνε πολλές αδικίες. Για αυτό και τον στήριξαν και τον υποδέχτηκαν με πολλές ελπίδες. 

Έχουν περάσει τρία χρόνια από τότε. Πού βρισκόμαστε; Αυτό που σχεδόν ομόφωνα δηλώνουν οι εθελοντές από όλες τις περιοχές της Ελλάδας είναι ότι αισθάνονται απογοήτευση και απελπισία. Ο νόμος έχει σοβαρά προβλήματα στην εφαρμογή του και αυτό έχει οδηγήσει σε μια χαοτική κατάσταση, φυσικά με βασικά θύματα τα ζώ.

Όμως μαζί με τα ζώα υποφέρουν και οι εθελοντές που τα νοιάζονται και όλοι οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες, η κοινωνία, η εικόνα της χώρας, αλλά και η ίδια η κυβέρνηση, η οποία εκπέμπει μια εικόνα καθόλου κολακευτική, εικόνα κυβέρνησης που αδυνατεί να εφαρμόσει τους νόμους που η ίδια γράφει και ψηφίζει. Ο 4830/2021 ενώ τυπικά ισχύει, στην πραγματικότητα είναι ακόμα υπό διαπραγμάτευση. Το Υπουργείο Εσωτερικών κάνει προσπάθειες να ισορροπήσει ανάμεσα σε όσους αφορά άμεσα ο νόμος, όμως έχουν διαφορετικές απόψεις, συμφέροντα, αφετηρία. Π.χ. ανάμεσα στους εθελοντές και τους κυνηγούς, που οι μεν θεωρούν τη στείρωση για τους σκύλους τη μόνη λύση, ενώ οι δε τη βλέπουν ως ζημιά. 

Το υπουργείο έχει μπει σε μια διαδικασία συνεχών αλλαγών, διατάξεων και κινήσεων που μοιάζουν σπασμωδικές και μόνο χειρότερη κάνουν την ήδη δυσάρεστη κατάσταση. Εντωμεταξύ οι ανακοινώσεις για πρωτοφανείς σε αυστηρότητα τιμωρίες, τα δυσανάλογα πρόστιμα, τα παράβολα που θα πρέπει να πληρωθούν, οι νέες υποχρεώσεις όσων έχουν ζώα συντροφιάς ή εργασίας, δεν έφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, καθώς οι εθελοντές μιλάνε για μεγάλο κύμα εγκαταλείψεων ζώων από τους ιδιοκτήτες τους που θέλουν να αποφύγουν τις ευθύνες. Και αυτό έγινε πολύ εύκολα, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των ζώων δεν φέρει ηλεκτρονική σήμανση, microchip,  oπότε και δεν μπορεί να γίνει συσχέτιση με τον ιδιοκτήτη και να επιβληθεί τιμωρία.

Η τοποθέτηση microchip είναι άλλος ένας νόμος που δεν εφαρμόστηκε, ως έπρεπε, ποτέ. Αν και ισχύει από το 2012, μόνο ένα 30% των ιδιόκτητων ζώων το φέρει. Οι εθελοντές και τα σωματεία επιμένουν ότι ο τρόπος που επιχειρείται να εφαρμοστεί ο νόμος δεν έθεσε σαν απόλυτη προτεραιότητα την ηλεκτρονική σήμανση, όπως και ήταν λογικό να γίνει, με αποτέλεσμα καταστροφικό: γιατί αυτό καθιστά τον νόμο μη εφαρμόσιμο. Ελάχιστοι είναι οι έλεγχοι που γίνονται, ενώ η εκπαίδευση της Αστυνομίας και των Δήμων είναι τουλάχιστον ανεπαρκείς».

                          (Aπόσπασμα άρθρου της A.Μπιτσάνη από την ATHensvoice)