αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2019

Απόψεις...


«Το προσφυγικό, κύριε Πρόεδρε, είναι το υπ’ αριθμόν 1 πρόβλημα που έχετε να αντιμετωπίσετε. Είναι η πρώτη σοβαρή δοκιμασία της κυβέρνησής σας. Όλως τυχαίως, το νέο αυτό κύμα ξέσπασε μετά την επίσκεψή σας στο Βερολίνο. Κι όλως τυχαίως η τελευταία απόβαση στη Λέσβο ήταν οργανωμένη με τρόπο που θα ζήλευαν επίλεκτες δυνάμεις καταδρομών. Και πάλι όλως τυχαίως, εκεί υπήρχαν εκπρόσωποι ΜΚΟ και κάμερες. 

Νομίζω ότι το μήνυμα το έχετε πάρει κύριε Πρόεδρε: Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Κύριε Πρόεδρε, το προσφυγικό θα πρέπει να το πιάσετε από τα κέρατα. Αλλιώς θα σας καταπιεί. Χρειάζεται να αλλάξει όλο το σύστημα ασύλου. Και μόνο έτσι θα προστατευτούν οι πραγματικοί πρόσφυγες. Οι υπόλοιποι θα πρέπει να επστρέψουν στις πατρίδες τους. Ξέρει ο κ. Χρυσοχοΐδης το πώς ακριβώς».
                                                    
                                                                        (Θ.Μαυρίδης-liberal.gr)

 
«Γιατί η περίπτωση Γαβρά (να ’ναι καλά ο άνθρωπος τόσο που τον μελετάμε) δεν είναι μεμονωμένη ή περιθωριακή. Και δεν είναι καινούργια. Ανέκαθεν οι διανοητές των Παρισίων χαίρονταν να παίρνουν τη μεριά του πόπολου, όταν το πόπολο έτεινε να θέλει να υπηρετήσει μία αριστερή, επαναστατική κ.τ.π. εξουσία. Και από πάντα ήταν εναντίον εκείνης της μερίδας του πόπολου που έδειχνε αντεπαναστατική συμπεριφορά, κάτι απαράδεκτο και μη επιτρεπτό: τότε αμέσως αυτοί οι εχθροί του Λαού-με-κεφαλαίο έπρεπε να πάνε σε στρατόπεδα, να εκτοπιστούν, να στηθούν στα δέκα βήματα κ.ο.κ. — δεν μας τα λέγανε καλά· δεν μας τα λέγανε καθόλου καλά. 

Γενικά ο Λαός-με-κεφαλαίο υποχρεούται να είναι με τις δυνάμεις της προόδου, αλλιώς δεν είναι λαός, είναι εχθρός.Κατ’ αυτά, εμβληματικοί διανοητές όπως ο Σαρτρ λάτρευαν εκδοροσφαγείς ακραία απολυταρχικών καθεστώτων περισσότερο και από τις σερβιτόρες των καφέ, ή και από τις φοιτητριούλες ακόμη. Ήταν μια στάση, αυτή, που έθετε έναν κανόνα, ένα μέτρο: δεν μπορούσες να την υπερβείς ή να την αμφισβητήσεις. Δέκα περιοδικά, πάνω από τις μισές εφημερίδες και όλο το τένις θα σε βύθιζαν στο χώμα, κάτω από την άσφαλτο, περνώντας σε από τη σήτα του υπονόμου. Το επόμενο κιόλας πρωί».

                                                                       (Κ.Αθανασιάδης –liberal.gr)



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...