Ιδού η ... ταμπακιέρα

  

«Αυτή είναι η ταμπακιέρα για την οποία σύμπασα η «προοδευτική» ιντελιγκέντσια σιωπά. Και αυτή είναι σήμερα η μία όψη των όσων συμβαίνουν στη Γάζα. Διότι υπάρχει και η άλλη όψη. Εξακολουθούν να κρατούνται 58 όμηροι από τους τρομοκράτες. Και επ’ αυτού του ζητήματος η «προοδευτική» ιντελιγκέντσια τηρεί σιγήν ιχθύος. Προφανώς, αν απελευθερώνονταν οι όμηροι και η Χαμάς εγκατέλειπε τη Γάζα, θα είχαν τερματιστεί και οι εχθροπραξίες. Με την πολιτική Νετανιάχου είναι απολύτως λογικό πολλοί να διαφωνούν. Αυτό συμβαίνει και μέσα στο Ισραήλ. 

Ομως είναι μια δημοκρατική χώρα και όταν έρθει η ώρα, δηλαδή όταν διεξαχθούν εκλογές, ο Νετανιάχου θα αποδοκιμαστεί ή θα επιδοκιμαστεί. Αυτή είναι μια διαδικασία άγνωστη στη Γάζα, εδώ και σχεδόν μία εικοσαετία, κάτι που αφήνει αδιάφορη για ακόμα μια φορά την «προοδευτική» ιντελιγκέντσια. Πολλές συμπτώσεις απάθειας και αδιαφορίας που μόνον τυχαίες δεν είναι.

Με όσους αναμασούν την προπαγάνδα των τρομοκρατών και δεν ασχολούνται καθόλου με την τύχη τους την επόμενη μέρα, προφανώς και δεν μπορεί να γίνει καμία συζήτηση. Να σημειώσω πως την απομάκρυνση της Χαμάς από τη Γάζα ζητεί και ο ηγέτης της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς, διότι αντιλαμβάνεται πως η παρουσία της, άμεσα συνδεδεμένη με τους ομήρους, είναι η αιτία που συνεχίζονται οι επιθέσεις του IDF στην περιοχή. Μάλιστα, εδώ και ένα χρόνο, η Χαμάς έχει διεισδύσει και στους «προσφυγικούς» καταυλισμούς της Δυτικής Οχθης δημιουργώντας κλίμα αναταραχής και στη ζώνη ευθύνης της Παλαιστινιακής Αρχής. 

Για αυτά τα προβλήματα ουδείς από την «προοδευτική» ιντελιγκέντσια συζητάει. Μένουν σε αφοριστικές καταδίκες του Κράτους του Ισραήλ με βάση τις προπαγανδιστικές ανακοινώσεις της ίδιας της Χαμάς, που εξακολουθεί να ελέγχει πλήρως τη Γάζα και μαζί και τη ροή των πληροφοριών. Ολοι αυτοί που καταδικάζουν το Ισραήλ ας απαντήσουν στο ερώτημα: Η Χαμάς θα έχει θέση την επόμενη μέρα στη Γάζα; Ποια είναι η άποψή τους; 

Γνωρίζουν πως αυτή τη στιγμή το κύριο αίτημα της τρομοκρατικής οργάνωσης είναι να παραμείνει ζωντανή στο προσκήνιο όταν επέλθει ειρήνη στην περιοχή; Και πως εδώ επάνω έχουν στήσει το παζάρι για την απελευθέρωση των ομήρων; Με κραυγές και κατάρες δεν λύνονται πολυσύνθετα προβλήματα, πολύ δε περισσότερο όταν αυτές οι κραυγές και οι κατάρες είναι το προϊόν μιας αντιπαλότητας απέναντι στο Ισραήλ που έχει βαθιές τις ρίζες της μέσα στην κοινωνία μας. Ο αραφατισμός του Ανδρέα δεν ευδοκίμησε τυχαία. 

Δεν θέλω να μιλήσω για αντισημιτισμό, διότι όντως υπάρχουν πολλοί φίλοι του Ισραήλ που είναι αντίθετοι με την πολιτική Νετανιάχου. Το καταλαβαίνω, και με αυτούς μπορεί να διεξαχθεί μια πολιτική συζήτηση. Να πουν την εναλλακτική τους πρόταση και να αναπτυχθεί ο διάλογος. Με όσους όμως αναμασούν την προπαγάνδα των τρομοκρατών και δεν ασχολούνται καθόλου με την τύχη τους την επόμενη μέρα, προφανώς και δεν μπορεί να γίνει καμία συζήτηση, διότι σε τελική ανάλυση δεν τους ενδιαφέρει η ασφάλεια των κατοίκων του Ισραήλ, απαράβατος όρος για την ειρήνευση στην περιοχή».

(Απόσπασμα άρθρου του Σ. Μουμτζή από την KAΘΗΜΕΡΙΝΗ)