Απόψεις...

 

«Πριν από λίγες ημέρες, ο άνθρωπος που ήθελε να απαλλάξει την πρωτεύουσα από εκείνους που την «έβλεπαν» ως ευκαιρία για να επιτύχουν τους πολιτικούς τους στόχους, ο νυν δήμαρχος Χάρης Δούκας, βγήκε ανερυθρίαστα (ο άνθρωπος πρέπει να διαθέτει απύθμενο θράσος) κι είπε ότι είναι πρόβλημα για την Αθήνα η καθαριότητα. Μπα; Κι επί Μπακογιάννη γιατί δεν ήταν; Γιατί η πόλη ήταν καθαρή και σήμερα ζέχνει; 

Ο σημερινός δήμαρχος ανέφερε ότι ο δήμος χρειάζεται επιπλέον προσωπικό, μα δεν μπορεί να προσλάβει. Μπα; Κι ο Μπακογιάννης δεν μπορούσε να προσλάβει (που σε τελική ανάλυση συνυπήρξε με φιλική του κυβέρνηση) αλλά η Αθήνα ήταν καθαρή με αυτούς που είχε.

Ο Χάρης Δούκας, είπε δεν θέλει να αναθέσει την καθαριότητα της Αθήνας σε ιδιώτες, , επειδή είναι ιδεολογικά αντίθετος.Μπα; Κι επειδή είναι ιδεολογικά αντίθετος και κρύβει μέσα του το ΚΚΕ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και λοιπές … δημοκρατικές και… προοδευτικές δυνάμεις, πρέπει να ζέχνει η Αθήνα;

Τι κάνει τελικά ο Δούκας; Μέσω του δήμου και της βρόμας κάνει πολιτικό παιγνίδι. Δηλαδή, ισχυριζόμενος ότι κυβέρνηση δεν κάνει προσλήψεις, θεωρεί ότι την ενοχοποιεί για τη δική του ανεπάρκεια. Μα όλοι γνωρίζουν ότι αυτό είναι φτηνός λαϊκισμός. Το αποδεικνύει το έργο του προηγούμενου δημάρχου στον τομέα αυτό».

                                                             (Ν.Γ Σακελλαρόπουλος – emvolos.gr)

«Κράτος εν κράτει» στον Λίβανο, η Χεζμπολάχ ελέγχει την τακτική κατάσταση του πεδίου στα νότια σύνορα με το Ισραήλ και φθάνει να ορίζει τη μοίρα του. Όσο η χώρα προοδευτικά επί χρόνια καταρρέει οικονομικά και πολιτικά, η Χεζμπολάχ μόνο ισχυροποιείται με χορηγό την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν. Ο Λίβανος έχει καταστεί ένα διαλυμένο κράτος, μη λειτουργικό εν καιρώ ειρήνης. Πολλώ δε μάλλον εάν συρθεί σε πόλεμο. 

Πολιτική παράλυση διαρκείας, μία υπηρεσιακή κυβέρνηση που δυσκολεύεται να διατηρήσει οποιαδήποτε επίφαση νομιμότητας, οι πολίτες σε οικονομική εξαθλίωση και στερούμενοι κάθε ελπίδας απέναντι σε πολιτικούς και διεφθαρμένες ελίτ από κάθε πλευρά του πολιτικού και θρησκευτικού φάσματος που δεν «κοιτούν» προς μεταρρυθμίσεις αλλά προς διασφάλιση συμφερόντων και κεκτημένων.Με τους θεσμούς σε «ύπνωση» και με την επί της ουσίας ανύπαρκτη κεντρική διακυβέρνηση, η τοπική εξουσία ελέγχεται πρακτικά από όσους διαθέτουν όπλα και χρήμα.

                                                                                    (Ευ. Μπίφη-liberal.gr)

«Το εθνικό χρέος των ΗΠΑ ανέρχεται αυτή τη στιγμή στα 34,8 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ο πληθυσμός των ΗΠΑ είναι περίπου 333 εκατομμύρια άνθρωποι, πράγμα που σημαίνει ότι αντιστοιχούν πάνω από 100.000 δολάρια εθνικού χρέους ανά άτομο. Το ανησυχητικό στατιστικό στοιχείο δεν είναι η απόλυτη αξία, αλλά η τάση. Το πιο τρομακτικό σε αυτήν την κατάσταση είναι ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν μπορεί να αποπληρώσει το χρέος της. Το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου έχει δηλώσει ότι σε 10 χρόνια από τώρα η κατάσταση θα είναι χειρότερη από ότι είναι σήμερα».

                                                                          (Γ. Σ. Ατσαλάκης- liberal.gr)