Aπόψεις...

«Φαίνεται πως αυτοί που απέμειναν από την ηγεσία της Χαμάς επιθυμούν, για να μην πω ότι επιδιώκουν, τη συνέχιση του πολέμου στη Γάζα. Διαφορετικά δεν εξηγείται η επιλογή τους να ορίσουν ως διάδοχο του εξαερωθέντα Ισμαέλ Χανίγια, τον Γιαχία Σινουάρ που θεωρείται ο εγκέφαλος της 7ης Οκτωβρίου και ο υπ΄αριθμόν 1 καταζητούμενος από τον IDF.

Πριν από λίγες μέρες οι Ισραηλινοί μπήκαν στη σήραγγα που κρυβόταν μαζί με την οικογένειά του και βρέθηκαν μέσα σε ένα μικρό παλάτι. Στο δε χρηματοκιβώτιο υπήρχαν εκατοντάδες δεσμίδες από χαρτονομίσματα. Ο ίδιος και οι οικείοι του μόλις πρόλαβαν να διαφύγουν».

                                                                                                                                                                                                      (Σ.Μουμτζής-liberal.gr)

«Παρά τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια που έχουν διατεθεί μέχρι σήμερα, η ευρωπαϊκή οικονομία παραμένει σε τέλμα. Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι το ΑΕΠ της ΕΕ έχει να αναπτυχθεί με ρυθμό ίσο ή υψηλότερο του 3% από το μακρινό 2007, αν εξαιρέσουμε βέβαια τα έτη 2021 και 2022 που η ανάπτυξη οφείλεται στην επανεκκίνηση της οικονομίας από την πανδημία καθώς και στα πακέτα στήριξης. 

Η Ευρώπη, λοιπόν, αναζητεί ένα σωσίβιο και ταυτόχρονα μία ώθηση που θα τη βγάλει από το τέλμα για να ανακτήσει τη χαμένη της ανταγωνιστικότητα και να προλάβει το τρένο της ψηφιακής επανάστασης».

                                                                             (Κ. Μαριόλης-liberal.gr)

«Όσοι γεννηθήκαμε στις δεκαετίες του 1950 και του 1960 είμαστε η γενιά της πασταφλόρας και της σαντιγί. Δεν γνωρίσαμε πόλεμο, ξεριζωμό, εθνικές καταστροφές. Σχεδόν κάθε χρόνο τα οικογενειακά εισοδήματα πήγαιναν όλο και καλύτερα, ενώ η εκπαίδευση γινόταν το εφαλτήριο για την κοινωνική ανέλιξη. Στον πολιτισμικό τομέα περάσαμε σχετικά ανώδυνα στην εποχή της μίνι φούστας, της καμπάνας και του ήχου της ηλεκτρικής κιθάρας. Οι αντιστάσεις από τους γονείς μας, πάντα σε γενικές γραμμές, τόσο-όσο. Πολύ γρήγορα το πήραν απόφαση πως ο δικός τους κόσμος έφευγε. 

Η ευρωπαϊκή Αριστερά δεν αγκάλιασε την πολιτική ορθότητα μόνον γιατί οδηγεί σε μια συγκρουσιακή κοινωνία. Την αγκάλιασε διότι φέρει το στοιχείο της επιβολής, που είναι δομικό χαρακτηριστικό της Αριστεράς. Για αυτό και οι αντιστάσεις είναι πολλές, ισχυρές και σε διάφορα πεδία. 

Ξαναγυρνώντας τη σκέψη μου στην αφετηρία της πιστεύω, αισιόδοξα, πως ο κόσμος της γενιάς μου δεν χάνεται, απλώς αλλάζει και τελικά όπως συμβαίνει πάντα, οι κοινωνίες μεσοπρόθεσμα θα βρουν τις ισορροπίες τους παντρεύοντας το νέο με το παλιό.  Η υπερβολή ποτέ δεν αντέχει στον χρόνο».

                                                                                                                                                                                                (Θάνος Τσίρος-liberal.gr)