Απόψεις...

 

 «Μια βασική αρχή της οικονομικής θεωρίας είναι ότι καλύτερα να είσαι νέος, υγιής και πλούσιος παρά γέρος, άρρωστος και φτωχός. Η αρχή αυτή μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα το πρόβλημα του «υπερτουρισμού».

Υπάρχουν φυσικά πολλές διαφορετικές δυνατές προσεγγίσεις. Η πιο πρόσφορη είναι να ακολουθήσεις το χρήμα. Η Ελλάδα, όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης, ήταν και εξακολουθεί να είναι μια ελλειμματική χώρα. Μας έσωζαν παλιότερα το συνάλλαγμα που έστελναν στην πατρίδα οι ναυτικοί και οι μετανάστες. Σήμερα μας σώζει ο τουρισμός καθώς συνεχίζουμε να τιμούμε το κλισέ, ότι δηλαδή καταναλώνουμε περισσότερα από όσα παράγουμε. Το αποτέλεσμα είναι ένα βαρβάτο εμπορικό έλλειμμα πολλών δισεκατομμυρίων. 

Χωρίς το τουριστικό συνάλλαγμα θα είχαμε χρεοκοπήσει.Προφανώς θα ήταν καλύτερα να έχουμε μια ισχυρή οικονομία, με δυναμικές εξαγωγικές μονάδες που να μας επιτρέπουν να ζούμε καλά, χωρίς να αγωνιούμε για τα ελλείμματα. Ακόμα καλύτερα να είχε μετακομίσει η Silicon Valley στην Ελλάδα, να ζούμε βασιλικά, με υψηλούς μισθούς, εργαζόμενοι από το σπίτι και να μην έχουμε ανάγκη κανέναν. Είπαμε, καλύτερα νέοι πλούσιοι και υγιείς.

Στην πραγματικότητα αυτό προτείνουν οι οικονομολόγοι. Να αναπτύξουμε κλάδους υψηλής παραγωγικότητας και να αφήσουμε πίσω τον τουρισμό. Μια δραστηριότητα δηλαδή η οποία είναι πολύ χαμηλής παραγωγικότητας και ταυτόχρονα όσο αναπτύσσεται τόσο εξαντλεί τους φυσικούς πόρους στους οποίους βασίζεται. Ποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να διαφωνήσει; Μόνο που ως χώρα πηγαίνουμε μάλλον προς την αντίθετη κατεύθυνση: είμαστε οι ουραγοί της Ευρώπης στις επενδύσεις. Ως τότε λοιπόν, έως ότου να γίνουμε μικροί Μπιλ Γκέιτς και να αλλάξουμε το παραγωγικό μας μοντέλο, μας αρέσει δεν μας αρέσει, το μόνο που έχουμε είναι ο τουρισμός».

                                                                       (Π. Καψής-ATHensvoice)

«Ο αναγνώστης Αντώνης Π. –δυστυχώς, δεν υπογράφει με το επίθετό του– επισημαίνει ότι οι χαμηλές βάσεις στις φιλολογικές σχολές οφείλονται στη χαμηλή ζήτηση. Δυστυχώς, οι σχολές ανθρωπιστικών σπουδών δεν προσφέρουν σοβαρές προοπτικές επαγγελματικής αποκατάστασης. Παρότι δε οι βάσεις είναι τόσο χαμηλές, πολλές θέσεις μένουν κενές. Φέτος, σημειώνει, στην Κομοτηνή έμειναν 100. Με αποτέλεσμα, για να συμπληρωθούν, να γίνουν δεκτοί υποψήφιοι με τη φετινή ελάχιστη βάση εισαγωγής, το 9/20. 

Αυτή είναι μόνον η αρχή. Η συνέχεια έρχεται φυσιολογικά. Προκειμένου να μπορούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα οι πιο αδύναμοι φοιτητές και όσοι μπήκαν επειδή δεν είχαν πού αλλού να πάνε –όπως κάτι αποτυχημένοι βουλευτές που έγιναν διοικητές (σ.τ.Σ.)– οι καθηγητές αδικούν τους αριστούχους και τους πιο ικανούς. Αν υπάρχουν διαρροές, επηρεάζεται η χρηματοδότηση της σχολής».

                                                           (Τ.Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)